Το φθηνό φαγητό είναι το προϊόν του συνδυασμού νέας γεωργικής τεχνολογίας, αυξημένης χρήσης λιπασμάτων και γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών (ΓΤΟ). Ισχυέι ότι με τόσο τεράστια πλεονάσματα φαγητού, έχουμε και πάρα πολύ καλές τροφές;
Όταν το κακό φαγητό είναι φτηνό
Ο Aniruddh Chaturvedi ήταν μαθητής από τη Βομβάη της Ινδίας που παρακολούθησε το Carnegie Mellon. Φεύγοντας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μοιράστηκε μερικά από τα πιο εκπληκτικά πράγματα για τη χώρα μας με το Business Insider.
Μεταξύ αυτών: "Οι πλούσιοι άνθρωποι είναι λεπτοί / καλοδιατηρημένοι, οι φτωχοί άνθρωποι είναι λιπαροί. Αυτό πηγάζει από το γεγονός ότι τα φτηνά τρόφιμα είναι λιπαρά, οι πλούσιοι άνθρωποι δεν τρώνε φτηνά τρόφιμα - τείνουν να τρώνε είτε σπιτικά φαγητά που είναι ακριβά ή να γευματίζουν σε ακριβά / υγιεινά μέρη. "
Το φαγητό που είναι πραγματικά κακό για σας είναι επίσης πολύ φθηνό. Μια ματιά στο μενού του δολαρίου της McDonald θα σας το επιβεβαιώσει. Αυτό δεν συνέβαινε πάντα. Αλλά ένας συνδυασμός επιδοτήσεων για την υπερπαραγωγή καλαμποκιού μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο και του φθηνού κρέατος έχει δημιουργήσει την τέλεια καταιγίδα για κακή υγεία.
Αυτήν τη στιγμή, το γεννετικά τροποποιημένοππ καλαμπόκι υπάρχει τουλάχιστον στο ένα τέταρτο όλων των τροφίμων σε ένα σούπερ μάρκετ.Αν και το κόστος της διατροφής των νέων της Αμερικής έχει μειωθεί κατά 19% από το 1960, η κατανάλωση γρήγορου,πρόχειρου και φθηνού φαγητού έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 150%!
Η παχυσαρκία στην Αμερική, 2010 Πηγή: CDC
Το 1990, ήταν δύσκολο να βρεθεί μια πολιτεία σε όλη την Αμερική με πληθυσμό παχύσαρκων κατοίκων μεγαλύτερο του 14%. Αλλά μόλις 20 χρόνια αργότερα, δεν υπήρχε ούτε μια πολιτεία με χαμηλά ποσοστά παχυσαρκίας!
Μονοκαλλιέργεια και μεταλλάξεις
Η υπεραφθονία μόνο του καλαμποκιού δεν φταίει για την κακή υγεία των Αμερικανών. Αλλά επειδή όλο αυτό το έδαφος στη μέση Αμερική χρησιμοποιείται μόνο για καλαμπόκι ή σόγια, δεν υπάρχει αρκετό υπόλοιπο για την παραγωγή μη μεταποιημένων φρούτων και λαχανικών - αυτό που οι Αμερικανοί χρειάζονται περισσότερο. Οι αγρότες δεν μπορούν να επωμιστούν όλη την ευθύνη. Ενθαρρύνονται από επιδοτήσεις για την παραγωγή καλαμποκιού. Και παρόλο που οι τοπικές αγορές αγροτών αναπτύσσονται, τα περισσότερα ποιοτικά και ασφαλή προϊόντα τους δεν πάνε πουθενά και πετιούνται.
Η αυξανόμενη μονοκαλλιέργεια της αμερικανικής γεωργικής γης - η οποία κυριαρχείται από καλαμπόκι και σόγια,βοηθά στη διατήρηση των φθηνών τροφίμων - παρουσιάζει όμως μερικούς τρομακτικούς κινδύνους όσον αφορά την επισιτιστική κρίση. Η Monsanto (NYSE: MON) ήταν η πρώτη εταιρεία που είχε σπόρους ΓΤΟ στην αγορά για δημόσια κατανάλωση στις ΗΠΑ, αλλά η DuPont (NYSE: DD) και η Dow Chemical (NYSE: DOW) ακολούθησαν γρήγορα τα βήματα της Monsanto. Μαζί, αυτές οι τρεις εταιρείες ελέγχουν τεράστιο μερίδιο αγοράς για τους σπόρους καλαμποκιού και τη μεταποίηση. Στην περίπτωση της Monsanto, η ιδέα είναι ότι αγοράζοντας σπόρους καλαμποκιού ΓΤΟ(Γεννετικά Τροποποιημένους) που είναι ανθεκτικοί στο ζιζανιοκτόνο Round-Up της εταιρείας, οι αγρότες μπορούν να φυτέψουν καλαμπόκι και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν το ζιζανιοκτόνο, γνωρίζοντας ότι θα ΄΄σκοτώσει΄΄ μόνο τα βλαβερά ζιζάνια και θα αφήσει άθικτο το καλαμπόκι. Θεωρητικά, αυτό ακούγεται υπέροχο. Στην πράξη, η φύση πάντα ευνόησε τις προσαρμογές και τα ζιζάνια δεν διαφέρουν. Το 2010, ο Popsci σημείωσε ότι οι γενετικές μεταλλάξεις οδήγησαν σε ζιζάνια που ήταν ανθεκτικά στο Round-Up. Επειδή οι καλλιέργειες ΓΤΟ αντιπροσώπευαν το 90% της σόγιας και το 70% του καλαμποκιού και του βαμβακιού στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτές οι ανθεκτικότητες των ζιζανιών αποτέλεσαν σημαντική απειλή για την προμήθεια σόγιας, καλαμποκιού και βαμβακιού. Προφανώς, τρία χρόνια αργότερα, είμαστε ακόμα στο ίδιο σημείο.
Αλλά ακολουθούμε ξεκάθαρα το ίδιο μονοπάτι: προσκαλώντας τα παράσιτα να αναπτυχθούν ενώ ταυτόχρονα φυτεύουμε περισσότερες καλλιέργειες που δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε όταν αυτά χτυπήσουν.Αυτό είναι μια καταστροφική συνταγή. Όσο περισσότερα φθηνά τρόφιμα παράγουμε τόσο περισσότερο ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξάνεται - ακόμη και αν αυτά τα τρόφιμα καλλιεργούνται στην Αμερική και αποστέλλονται σε άλλες ηπείρους. Μια υποθετική περίπτωση από τη φύση παρέχει ένα εύκολο στην κατανόηση παράδειγμα. Ας πούμε ότι οι λύκοι τρώνε κουνέλια. Καθώς ο αριθμός των κουνελιών αυξάνεται, έτσι αυξάνεται και ο πληθυσμός των λύκων που τρώνε τα κουνέλια. Όταν ξαφνικά για κάποιο λόγο μειωθεί ο πληθυσμός των κουνελιών τότε και μόνο τότε,ο πληθυσμός των λύκων θα αρχίσει να μειώνεται σιγά σιγά.... Σε κάποιο σημείο, θα μειωθεί αρκετά ώστε ο πληθυσμός των κουνελιών αρχίσει να αυξάνεται ξανά - και ο κύκλος ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ///
