Η υπόθεση της Αρχαιολογικής σκαπάνης στο Πετροχώρι ξεκίνησε με το Σπύρο Μαρινάτο ο οποίος πραγματοποίησε ανασκαφές στους βραχίονες εκατέρωθεν της Βοϊδοκοιλιάς περίπου το 1955 με αφορμή προηγούμενες κατα τόπους μελέτες του Blegen ήδη από τον Μεσοπόλεμο. Επόμενη μεγάλη ανασκαφική προσπάθεια υπήρξε υπό την καθοδήγηση του Γ.Κορρέ το 1978. Αποτέλεσμα των δύο αυτών ανασκαφών είναι όλα τα μέχρι τώρα ευρήματα στο χώρο με επικρατέστερα τον τάφο του Θρασυμήδη (Μυκηναϊκά χρόνια) και την ύπαρξη Πρωτοελλαδικού οικισμού (3200-2200πΧ). Το 1981, με αφορμή λαθρανασκαφή ακριβώς κάτω από το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία το1980, βγαίνει το πρώτο ΦΕΚ 691_Β_12_11_1981, το οποίο όμως είναι αλήθεια πως ήταν αρκετά ασαφές ως προς τα όρια κατάληψης του χώρου αλλά αρκετά συγκεκριμένο όσον αφορά τον χώρο αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, δίχως να περιορίζει σε κάτι την δραστηριότητα της περιοχής. Την εποχή της ανακατασκευής του Νιόκαστρου στην Πύλο (μέσα ΄80) ανακοινώνεται το ΦΕΚ 587_Β_4_11_1987. Ήταν το σημείο καμπής μιας και πλέον η έκταση του αρχαιολογικού χώρου επεκτείνεται τόσο προς το Πετροχώρι (εμπεριέχεται ο μισός Κούκουρας και η περιοχή του Νεκροταφείου μας) ενώ μπάινει μέσα και το Διβάρι. Η τομή όμως γίνεται με την κύρηξη των ζωνών, που διαιρούνται σε Α' και Β'. ΝΑ ΘΥΜΗΣΟΥΜΕ ότι από το πρώτο έως το δεύτερο ΦΕΚ δεν έχει πραγματοποιηθεί καμμία νέα ανασκαφή ούτε έχει δοθεί αφορμή από λαθρανασκαφή για την ανάδειξη νέων ευρημάτων.
Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τους όρους αυτούς να διευκρινήσω
ότι Α' ΖΩΝΗ σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται να χτίσεις ούτε καν κοτέτσι,
ενώ με τον όρο Β' ΖΩΝΗ σημαίνει ότι μπορέι να χτίσεις το κοτέτσι ή το
σπίτι(υπό αυστηρότατους όρους) αλλά προηγούμενα θα πρέπει να έχεις την
άδεια της κατατόπου Εφορέιας Αρχαιοτήτων, να έχεις προκρίνει αναλυτικό
σχέδιο κατασκευής μέχρι κεραίας και κατά τη διάρκεια των έργων είναι
παρόν υπάλληλος της υπηρεσίας. Η ζώνη Β' λοιπόν εκ πρώτης όψεως δεν
φαντάζει και ως καταστροφή. Δεν είναι όμως έτσι.
Η ζώνη Α΄σημαίνει ότι το ακίνητο χάνει εντελώς την αξία του αφού δεν μπορεί να οικοδομηθεί τίποτα ούτε να γίνει οπιαδήποτε εμπορική χρήση. Σημαίνει 0 αξία, αφού και η καλλιέργεια των κτημάτων στο τυπικό της υπόθεσης είναι αίολη. Η απόλυτη καταστροφή!
Στη Ζώνη Β' απαγορεύται ρητά η εμπορική χρήση αφήνοντας περιθώριο για την κατασκευή κατοικίας, αλλά υπό τις προϋποθέσεις που ανέφερα πριν. Επίσης να σκεφτεί κανείς ότι εκτός της εξασφάλισης των αδειών για τα κτερίσματα της κατοικίας ο εκάστοτε ιδιοκτήτης θα πρέπει να αιτείται και να εξασγαλίζει τις άδειες από την Αρχαιολογία για τα δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης, ηλεκτρικού κτλ. Επιπλέον δεν χορηγείται μια άδεια για όλη την κατασκευή. Πρώτα τα θεμέλια (αν επιτραπούν), μετά η τοιχοποία, μετά τα σοβατίσματα κοκ. Τι σημαίνε αυτό; Για μια τυπική ισόγεια κατοικία μόνο η εξασφάλιση των απαιτούμενων αδειών μπορεί αν πάρει 3-4 χρόνια. Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι ο κάτοχος ενός κτήματος σε Β΄ζώνη στην ιδανική περίπτωση, που δεν βρεθεί και εύρημα κατά τις εργασίες, το μόνο που μπορεί να κάνει το κτήμα του είναι να το καλλιεργεί και τυπικά να φτάξει ένα μικρό σπίτι (αν αδειοδοτηθεί, μην θεωρείτε δεδομένη πάντα την αδειοδότηση). Επομένως ακόμα και ένα κτήμα στη Β' ζώνη δεν έχει καμία εμπορική αξία! Ποιος αγοράζει κτήμα με τέτοιες προϋποθέσεις;
Αυτή λοιπόν ήταν η κατάσταση για τους κατόχου ακινήτων στον Αρχαιολογικό χώρο με το ΦΕΚ του 1987 έως το 2012. Για 25 ολόκληρα χρόνια δηλαδή οι κάτοχοι των ακινήτων σε αυτήν την περιοχή ήταν ΟΜΗΡΟΙ της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Το πρόβλημα εν τούτοις δεν ήταν διαδεδομένο διότι η έκταση αυτή περιαλάμβανε όπως περιέγραψα την περιοχή από τη Βοϊδοκοιλιά έως τον Άγιο Νικόλα, το νεκροταφείο η οποία δεν είναι και μικρή, αλλά υπήρχε η εξλης ιδιομορφία. Οι κάτοχοι (παλίες οικογένεις/παπούδες μας και όχι τωρινά πρόσωπα/απόγονοι) που είχαν κτήματα ήταν σχετικά λίγες μιας και οι εκτάσεις που ο καθένας κατείχε ήταν σχετικά μεγάλες για τα δεδομένα της περιοχής-τουλάχιστον 10-15 στρέμματα συνήθως.
Τι έγινε λοιπόν το 2012;
Το 2012 λοιπόν και αφού έχουν μεσολαβήσει 25 χρόνια χωρίς να έχει γίνει οποιαδήποτε ανασκαφή ή να έχουν ανακοινωθεί γεωλογικά ευρήματα, το ΚΑΣ της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας επεκτείνει τα όρια του Αρχαιολογικού Χώρου στα πολεοδομικά όρια του Πετροχωρίου, όπως ορίζεται από το ΦΕΚ ΑΑΠ_284_11_9_2012.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: το συγκεκριμένο δεν είναι ένα κοινό ΦΕΚ αλλά έχει πάρει τον χαρακτηρισμό ΑΑΠ, που σημαίνει Αναγκαστικής Απαλλοτρίωσης και Πολεοδωμικών Θεμάτων. Και έτσι αρχίζουν τα όργανα...διότι τα όρια αυτά περικλείουν κτήματα της πλειοψηφίας των κατοίκων και καταγόμενων από το Πετροχώρι, ενώ η επέκταση αυτή, τριπλασιάζει τα όρια της προηγούμενης. Επειδή γνωρίζω τους περισσότερους στο χωριό δυσκολεύομαι να σκεφτώ οικογένεια (εκτός από δύο) που να μην έχει κτήσεις στο ΝΕΟ Αρχαιολογικό Χώρο.
Welcome to the club!
Το μόνο που θα μπορούμε πλέον να κάνουμε είναι να μας επιτρέπεται να καλλιεργούμε τις ελιές μας, αλλά η αλήθεια είναι ότι και εδώ αν θέλει η υπηρεσία να το τραβήξει έχει τη δικονομική δυνατότητα να το απαγορεύσει.
Εκείνο που πρέπει να γίνει αντιληπτό (ότι και αν κρύβεται από πίσω στην πραγματικότητα), είναι ότι δεν θα πρέπει να είμαστε ενάντιοι στις ανασκαφές που θέλει ενδεχομένως η αρχαιολογική υπηρεσία αλλά στον τρόπο που χειρίζεται το θέμα. Να μην καταστούμε όμηροι εμείς και τα παιδιά μας, όπως οι γονείς μας. Με τις πρωτοβουλίες μας να τους δώσουμε αυτό που θέλουν είτε με συννενόηση είτε με δικαστική οδό.
Ένας χώρος χαρακτηρίζεται Αρχαιολογικός επειδή φέρει Αρχαιολογικά ευρήματα, όχι επειδή κάποιοι υποθέτουν ότι έτσι είναι. Εδώ δεν έχουν σκάψει ακόμα εκεί που ξέρουν από μελέτες ότι υπάρχουν ευρήματα, θα περιμένουμε εμείς πότε θα εδεήσουν να το πράξουν;
Ή το τρώμε και δροσιζόμαστε ή τους κυνηγάμε και ζοριζόμαστε!
Η ζώνη Α΄σημαίνει ότι το ακίνητο χάνει εντελώς την αξία του αφού δεν μπορεί να οικοδομηθεί τίποτα ούτε να γίνει οπιαδήποτε εμπορική χρήση. Σημαίνει 0 αξία, αφού και η καλλιέργεια των κτημάτων στο τυπικό της υπόθεσης είναι αίολη. Η απόλυτη καταστροφή!
Στη Ζώνη Β' απαγορεύται ρητά η εμπορική χρήση αφήνοντας περιθώριο για την κατασκευή κατοικίας, αλλά υπό τις προϋποθέσεις που ανέφερα πριν. Επίσης να σκεφτεί κανείς ότι εκτός της εξασφάλισης των αδειών για τα κτερίσματα της κατοικίας ο εκάστοτε ιδιοκτήτης θα πρέπει να αιτείται και να εξασγαλίζει τις άδειες από την Αρχαιολογία για τα δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης, ηλεκτρικού κτλ. Επιπλέον δεν χορηγείται μια άδεια για όλη την κατασκευή. Πρώτα τα θεμέλια (αν επιτραπούν), μετά η τοιχοποία, μετά τα σοβατίσματα κοκ. Τι σημαίνε αυτό; Για μια τυπική ισόγεια κατοικία μόνο η εξασφάλιση των απαιτούμενων αδειών μπορεί αν πάρει 3-4 χρόνια. Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι ο κάτοχος ενός κτήματος σε Β΄ζώνη στην ιδανική περίπτωση, που δεν βρεθεί και εύρημα κατά τις εργασίες, το μόνο που μπορεί να κάνει το κτήμα του είναι να το καλλιεργεί και τυπικά να φτάξει ένα μικρό σπίτι (αν αδειοδοτηθεί, μην θεωρείτε δεδομένη πάντα την αδειοδότηση). Επομένως ακόμα και ένα κτήμα στη Β' ζώνη δεν έχει καμία εμπορική αξία! Ποιος αγοράζει κτήμα με τέτοιες προϋποθέσεις;
Αυτή λοιπόν ήταν η κατάσταση για τους κατόχου ακινήτων στον Αρχαιολογικό χώρο με το ΦΕΚ του 1987 έως το 2012. Για 25 ολόκληρα χρόνια δηλαδή οι κάτοχοι των ακινήτων σε αυτήν την περιοχή ήταν ΟΜΗΡΟΙ της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Το πρόβλημα εν τούτοις δεν ήταν διαδεδομένο διότι η έκταση αυτή περιαλάμβανε όπως περιέγραψα την περιοχή από τη Βοϊδοκοιλιά έως τον Άγιο Νικόλα, το νεκροταφείο η οποία δεν είναι και μικρή, αλλά υπήρχε η εξλης ιδιομορφία. Οι κάτοχοι (παλίες οικογένεις/παπούδες μας και όχι τωρινά πρόσωπα/απόγονοι) που είχαν κτήματα ήταν σχετικά λίγες μιας και οι εκτάσεις που ο καθένας κατείχε ήταν σχετικά μεγάλες για τα δεδομένα της περιοχής-τουλάχιστον 10-15 στρέμματα συνήθως.
Τι έγινε λοιπόν το 2012;
Το 2012 λοιπόν και αφού έχουν μεσολαβήσει 25 χρόνια χωρίς να έχει γίνει οποιαδήποτε ανασκαφή ή να έχουν ανακοινωθεί γεωλογικά ευρήματα, το ΚΑΣ της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας επεκτείνει τα όρια του Αρχαιολογικού Χώρου στα πολεοδομικά όρια του Πετροχωρίου, όπως ορίζεται από το ΦΕΚ ΑΑΠ_284_11_9_2012.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: το συγκεκριμένο δεν είναι ένα κοινό ΦΕΚ αλλά έχει πάρει τον χαρακτηρισμό ΑΑΠ, που σημαίνει Αναγκαστικής Απαλλοτρίωσης και Πολεοδωμικών Θεμάτων. Και έτσι αρχίζουν τα όργανα...διότι τα όρια αυτά περικλείουν κτήματα της πλειοψηφίας των κατοίκων και καταγόμενων από το Πετροχώρι, ενώ η επέκταση αυτή, τριπλασιάζει τα όρια της προηγούμενης. Επειδή γνωρίζω τους περισσότερους στο χωριό δυσκολεύομαι να σκεφτώ οικογένεια (εκτός από δύο) που να μην έχει κτήσεις στο ΝΕΟ Αρχαιολογικό Χώρο.
Welcome to the club!
Το μόνο που θα μπορούμε πλέον να κάνουμε είναι να μας επιτρέπεται να καλλιεργούμε τις ελιές μας, αλλά η αλήθεια είναι ότι και εδώ αν θέλει η υπηρεσία να το τραβήξει έχει τη δικονομική δυνατότητα να το απαγορεύσει.
Εκείνο που πρέπει να γίνει αντιληπτό (ότι και αν κρύβεται από πίσω στην πραγματικότητα), είναι ότι δεν θα πρέπει να είμαστε ενάντιοι στις ανασκαφές που θέλει ενδεχομένως η αρχαιολογική υπηρεσία αλλά στον τρόπο που χειρίζεται το θέμα. Να μην καταστούμε όμηροι εμείς και τα παιδιά μας, όπως οι γονείς μας. Με τις πρωτοβουλίες μας να τους δώσουμε αυτό που θέλουν είτε με συννενόηση είτε με δικαστική οδό.
Ένας χώρος χαρακτηρίζεται Αρχαιολογικός επειδή φέρει Αρχαιολογικά ευρήματα, όχι επειδή κάποιοι υποθέτουν ότι έτσι είναι. Εδώ δεν έχουν σκάψει ακόμα εκεί που ξέρουν από μελέτες ότι υπάρχουν ευρήματα, θα περιμένουμε εμείς πότε θα εδεήσουν να το πράξουν;
Ή το τρώμε και δροσιζόμαστε ή τους κυνηγάμε και ζοριζόμαστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου