Sergey Korolev-Ο Πατέρας του Ρωσικού Πυραυλικού Προγράμματος

O Σεργκέι Πάβλοβιτς Κορολιόφ, ορθότερα

Καραλιόφ (ρωσική γλώσσα Сергей Павлович Королёв, ΔΦΑ: [sʲɪrˈgʲej ˈpavɫəvʲɪt͡ɕ kɐrɐˈlʲɵf]

γνωστός και με τη λανθασμένη προφορά Κορόλεφ, 12 Ιανουαρίου 1907 - 14 Ιανουαρίου 1966) ήταν Σοβιετικός επιστήμονας, ο οποίος υπήρξε ο μεγάλος αρχιτέκτονας των διαστημικών επιτευγμάτων της Σοβιετικής Ένωσης κατά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Серге́й Па́влович Королёв (Ρωσικά)
Προφορά	Μενου 0:00
Γέννηση	30  Δεκεμβρίου 1906ιουλ. / 12  Ιανουαρίου 1907γρηγ. Ζυτομύρ[1][2][3]
Θάνατος	14  Ιανουαρίου 1966[4][5][6] Μόσχα[1][7][8]
Αιτία θανάτου
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Νεκρόπολη Τείχους του Κρεμλίνου
Κατοικία	Οδησσός Nizhyn Μόσχα d:Q39085097 (1944–1946)[9]
Εθνικότητα	Ρώσοι και Ουκρανοί
Υπηκοότητα	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών[10][11][12]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά[13]
Σπουδές	Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Ουκρανίας (1924–1926) Κρατικό τεχνικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας - Μπάουμαν (από 1926)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μηχανικός αεροδιαστημικής μηχανικός σχεδιασμού διδάσκων πανεπιστημίου στρατιωτικός επιστήμονας[14][15] στρατιώτης[16][17] μηχανικός
Εργοδότης	ΡΚΚ Ενέργεια (από 1946) Group for the Study of Reactive Motion d:Q28647524 (από 1933) d:Q4327331
Επηρεάστηκε από	Κονσταντίν Τσιολκόφσκι Sergei Issajewitsch Utotschkin
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Συνταγματάρχης/Κόκκινος Στρατός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάγμα του Λένιν (1956) Τάξη του Σήματος της Τιμής (1945) Βραβείο Λένιν (1957) Μετάλλιο για την αξία της εργασίας Medal "For Valiant Labour in the Great Patriotic War 1941–1945" (1945) Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (1956) Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (1961) Χρυσό Μετάλλιο του Σφυροδρέπανου (1956) Τάγμα του Λένιν (1957) Χρυσό Μετάλλιο του Σφυροδρέπανου (1961) μετάλλιο για την 800η επέτειο της Μόσχας (1949)
Υπογραφή

Η ζωή του

Ο Σεργκέι Κορολιόφ γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1907. Κατά το διάστημα του Μεσοπολέμου συμμετείχε σε ερασιτεχνικές ομάδες που εφάρμοζαν κάμερες σε πυραύλους και τους εκτόξευαν ψηλά πάνω από την ατμόσφαιρα και κινηματογραφούσαν τη Γη από ύψος περίπου 20 μιλίων. Στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου εξορίστηκε σε γκούλαγκ με την κατηγορία της προδοσίας που στην πραγματικότητα δεν διέπραξε. Πέρασε εκεί έξι χρόνια, όταν ο ίδιος ο Στάλιν έδωσε διαταγή για την αποφυλάκισή του. Δουλειά του ήταν να αποκρυπτογραφήσει για τους Ρώσους την τεχνολογία των γερμανικών πολεμικών πυραύλων, των λεγόμενων V2. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου υπήρξε ο αρχισχεδιαστής των Σοβιετικών. Η ταυτότητά του παρέμεινε κρατικό μυστικό μέχρι τον θάνατό του στις 14 Ιανουαρίου 1966 από καρδιακή προσβολή.

Το έργο του

Γραμματόσημο της ΕΣΣΔ (1969) προς τιμήν του

Ο Σεργκέι Κορολιόφ ήταν ο άνθρωπος πίσω από τα βασικά διαστημικά επιτεύγματα των Σοβιετικών στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Συμμετείχε στην ομάδα που κατασκεύασε και προετοίμασε για εκτόξευση τον Σπούτνικ 1, τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο, που σηματοδότησε την έναρξη της διαστημικής εποχής. Ήταν υπεύθυνος για τις προετοιμασίες της εκτόξευσης του Γιούρι Γκαγκάριν του πρώτου ανθρώπου στο διάστημα, και για το πρόγραμμα Βοσχόντ, που χάρισε στη Σοβιετική Ένωση την πρωτιά και στον διαστημικό περίπατο από τον Αλεξέι Λεόνοφ, όπως και τις πρωτιές για διμελές και τριμελές πλήρωμα στο διάστημα. Ανέπτυξε επίσης τον πύραυλο Ν1, για τις αποστολές των Σοβιετικών στη Σελήνη. Όλα του τα επιτεύγματα γιορτάζονται ακόμα στη Ρωσία. Τα δικής του σχεδίασης σκάφη R7 και Σογιούζ χρησιμοποιούνται ακόμα, σαράντα χρόνια μετά την πρώτη τους πτήση. 

Source:
Wikipedia