Ανεκμετάλλευτος
κι εγκαταλελειμμένος παραμένει εδώ και δεκαετίες ένας μοναδικός φυσικός
πόρος για την Τριφυλία αλλά και ολόκληρη τη Μεσσηνία: οι ιαματικές
πηγές του Βρωμονερίου στην περιοχή των Γαργαλιάνων.
Οι
ευθύνες είναι διαχρονικές για τις δημοτικές αρχές μέχρι σήμερα, καθώς
είναι ολοφάνερο ότι το θέμα δεν έχει αντιμετωπιστεί καθόλου όπως θα
έπρεπε, με την ανάλογη προσοχή.
Οι
συγκεκριμένες πηγές όχι μόνο δεν έχουν αξιοποιηθεί ούτε στο ελάχιστο,
αλλά επιπλέον στα υπάρχοντα -πολυτελούς κατασκευής- κτήρια λουφάζουν
σήμερα κουκουβάγιες κι αλεπούδες. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η
περιοχή αντιμετωπίζει 3 σοβαρούς κινδύνους:
1) Βασικότερος όλων είναι να χάσουν οι πηγές τον ιαματικό τους χαρακτήρα, αφού δεν έχει προστατευτεί η υδατολεκάνη.
2)
Από εκεί και πέρα υπάρχει κίνδυνος να παρέλθει και η τελευταία
προθεσμία -που με την παράταση η οποία έχει δοθεί λήγει στο τέλος του
χρόνου- και να μην καταγραφούν στο Μητρώο Ιαματικών Πηγών.
3)
Τέλος, υπάρχει πιθανότητα οι πηγές και οι εγκαταστάσεις να περάσουν
στην ιδιοκτησία του Δήμου Πειραιά, ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες,
εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης τους.
Ολα
αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που μια αξιοποίηση των πηγών εδώ και τόσα
χρόνια θα μπορούσε να προσφέρει πάρα πολλά στην ευρύτερη περιοχή, σε
επίπεδο οικονομικής και τουριστικής ανάπτυξης - όταν μάλιστα η αναζήτηση
πόρων ήταν και παραμένει... ζητούμενο από κάθε δημοτική αρχή. Μάλιστα
δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τις εξαγγελίες περί αξιοποίησής τους, που είχαν
ακουστεί και στην τελευταία προεκλογική περίοδο.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ
Οσον
αφορά την προστασία των πηγών, εδώ και πολλά χρόνια δεν φαίνεται να
έχει γίνει το παραμικρό. Ο ιαματικός τους χαρακτήρας όμως, χωρίς
προστασία, δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος στο διηνεκές!
Το
2006 είχε γίνει μια έρευνα από το ΙΓΜΕ στην περιοχή, που υποδείκνυε
κάποιες βασικές αρχές οι οποίες θα έπρεπε να ακολουθηθούν. Εκτοτε βέβαια
δεν έγινε κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Το πρόβλημα των αντλήσεων που
γίνονται στην ευρύτερη περιοχή υφίσταται ακόμα.
Εν
τω μεταξύ, το 2006 με το νόμο 3498 καθοριζόταν η διαδικασία -η οποία
έπρεπε να έχει ήδη ξεκινήσει- για την αναγνώριση υφιστάμενων ιαματικών
πηγών και καταχώρισή τους στο μητρώο. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 22
αναφέρεται: "Οσοι
διοικούν ή διαχειρίζονται ή εκμεταλλεύονται ιαματικούς φυσικούς πόρους
έχουν υποχρέωση εντός τριών ετών από την ισχύ του παρόντος νόμου να
υποβάλουν αίτηση στον ΕΟΤ με όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά,
προκειμένου να εκδοθεί η απόφαση του υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης περί
αναγνώρισης του ιαματικού φυσικού πόρου σύμφωνα με τις διατάξεις του
άρθρου 5 του παρόντος νόμου".
Ωστόσο,
αν και αυτό το διάστημα δεν έγινε τίποτα, με το νόμο 4049 του 2012,
παράγραφος 1 του άρθρου 39, δίνεται νέα παράταση μέχρι το τέλος του
2012, ενώ αναφέρεται ότι οι προθεσμίες μπορούν να παραταθούν μία φορά
για άλλο ένα έτος, με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού.
Αυτό έγινε στις 31 Δεκεμβρίου του 2012, με απόφαση της υπουργού Ολγας
Κεφαλογιάννη.
Βαδίζουμε
λοιπόν, όπως όλα δείχνουν, προς το τέλος και αυτής της παράτασης, οπότε
από τον δήμο θα πρέπει επιτέλους να γίνουν οπωσδήποτε οι απαραίτητες
ενέργειες και μελέτες, ώστε οι πηγές του Βρωμονερίου να αναγνωριστούν
και να καταχωρηθούν στο Μητρώο Ιαματικών Πηγών.
Ο
ενέργειες αυτές απαιτούν την κατάθεση ενός φακέλου με πλήρεις μελέτες,
οι οποίες -όπως αναφέρεται σε σχετική απόφαση άλλου δήμου που προχώρησε
ήδη σε αυτή την διαδικασία- είναι: υδρογεωλογική, γεωλογική,
μικροβιολογική, ραδιολογική, φυσικοχημική.
ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ
Από
εκεί και πέρα, αν δεν γίνει κατοχύρωση από τον δήμο, εφόσον ο ΕΟΤ το
κρίνει απαραίτητο μπορεί να προχωρήσει από μόνος τους στην αξιοποίηση
των ιαματικών πηγών - και δεν είναι λίγες οι φωνές που ακούγονται από
την περιοχή, ότι σε μια τέτοια εποχή που η αναζήτηση πόρων από την
Πολιτεία είναι το ζητούμενο, είναι πιθανόν να προχωρήσει η παραχώρησή
τους στο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου
(ΤΑΙΠΕΔ) οπότε η περιοχή θα χάσει τη διαχείριση ενός φυσικού της πόρου.
Ζήτημα
όμως φαίνεται να υπάρχει και με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των πηγών:
Μπορεί ο ΕΟΤ με προεδρικό διάταγμα το 1991 να τις παραχώρησε στο Δήμο
Γαργαλιάνων, όμως τη δεκαετία του 1990 στο ιδιοκτησιακό εμφανίζεται
εμπλοκή του Δήμου Πειραιά, αφού η όλη κατάσταση με τις απαλλοτριώσεις
στην περιοχή δεν είναι απολύτως ξεκάθαρη. Ολα αυτά φυσικά χρήζουν
νομικής διερεύνησης από την πλευρά του Δήμου Τριφυλίας. Οι πληροφορίες
μας λένε πάντως ότι η τοπογραφική του υπηρεσία του Δήμου Πειραιά βρέθηκε
στην περιοχή και έκανε τοπογραφική αποτύπωση.
Αν
λοιπόν ο Δήμος Τριφυλίας δεν θέλει να βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες
εκπλήξεις και τετελεσμένα γεγονότα, χάνοντας μέσα από τα χέρια του έναν
πολύτιμο φυσικό του πόρο, θα πρέπει κάποια στιγμή να κινητοποιηθεί.
Εφημερίδα Ελευθερία,
του Κώστα Μπούρα
Unused and abandoned for decades remains a unique resource for Triphylia but throughout Messinia : The hot springs in the area of VROMONERO Gargalianoi .The responsibilities are timeless for municipal authorities to date , as it is obvious that the issue has not been addressed at all as it should , with appropriate caution.These sources not only been exploited in the slightest , but also in existing - luxury construction buildings bask today owls and foxes . The important thing is that the region is facing three serious risks :1 ) Cornerstone is to lose all the sources of the thermal nature , since not protect ydatolekani .2 ) Beyond that there is danger passed and the deadline - that the extension which has been given until the end of time - and not recorded in the Register Thermal Springs .3 ) Finally , there is the possibility of sources and facilities to spend on the property of the Municipality of Piraeus, which reportedly appears as their owner .All this is happening when a development of sources for so many years could provide too many in the region, in terms of economic and tourism development - especially when searching resources was and remains ... claimed by each local authority. In fact you should not forget the announcements on exploitation , which were heard in the last election campaign .Protection and assuranceAs regards the protection of sources , for many years there seems to have been the slightest . The curative nature but without protection , should not be taken for granted in perpetuity !In 2006 a survey was done by IGME in the region, indicating some basic principles that should be followed . Since then of course there was something in this direction . The problem of abstractions made in the region still exists .Meanwhile , in 2006, the 3498 Act sets out the procedure - which had already begun - for the recognition of existing spas and listing on the Register . In paragraph 1 of Article 22 states: " Those who administer or manage or exploit medicinal natural resources are required within three years of the enactment of this Act apply to ESOs with all the required documents to the judgment of the Minister of Tourism on identification of thermal resource in accordance with the provisions of Article 5 of this law. "However , although this time nothing happened , Law 4049 of 2012, Paragraph 1 of Article 39 , there is a new extension until the end of 2012, states that the time limits may be extended once for another year , with a decision Minister of Culture and Tourism. That was on December 31, 2012 , by decision of the Minister Olga Kefalogianni .Walk So , like any show , and towards the end of this extension , so the municipality should finally become absolutely necessary actions and studies , that the sources of VROMONERIO be recognized and recorded in the Register Thermal Springs .The actions shall require the submission of a dossier to complete studies , which - as stated in a decision of another municipality that has already proceeded in this process - is : hydrogeological , geological , microbiological, radiological , physical and chemical .THE PROPERTYBeyond that , if there is no guarantee of the municipality , if the EOT deems necessary can proceed on their own to use the hot springs - and there are few voices are heard from the area, that in such a time when search for resources by the state is the goal , it is possible to move the consignment to the Fund for the Development of the Private Asset ( HRADF ) so that the area will lose management of a natural resource.Issue but there seems to be a ownership sources : Can EOT by presidential decree in 1991 ceded to the municipality Gargalianoi , but in the 1990s in ownership occurs involvement of Piraeus , since the whole state expropriations in is not entirely clear. All these of course require legal investigation on the part of the municipality Trifylias . The information we are told , however, that the topographical service of Piraeus found in the area and did surveying .So if the City Trifylias not want to be faced with unpleasant surprises and facts on the ground , losing through the hands of a precious natural resource , you need some time to mobilize .
Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
http://www.eleftheriaonline.gr/koinonia/perivallon-paideia-syllogoi/item/27189-iamatikes-piges-vromoneriou
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου