ΠΗΓΗ:ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ Ο ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ
"
Όταν δε κανείς από την Πύλο φθάσει εις την Κυπαρισσία και πλησίον της
θαλάσσης υπάρχει πηγή που λέγουν ότι προς χάριν του Θεού Διονύσου έτρεξε
νερό αφού κτύπησε τη γη με τον θύρσο του και από τότε Διονυσιάδα την
ονομάζουν"
Ο Θεός Διόνυσος και η Διονυσιάδα πηγή από το χθές στο σήμερα
Την Κυπαρισσία
στην μακραίωνη ύπαρξή της την συντροφεύουν διάφοροι Μύθοι και Θρύλοι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Διονυσιάδα πηγή ή Αη Λαγούδης όπως
συνηθίζουν να την αποκαλούν σήμερα, της οποίας τα νερά από αρχαιοτάτους
χρόνους αναβλύζουν πλησίον του χειμέριου κύματος.
Ο Μύθος λέει
ότι ο Θεός Διόνυσος ναυαγός και διψασμένος βρέθηκε στην ακτή, κτύπησε με
τον θυρσό του τη γη και ανέβλυσε άφθονο και γάργαρο νερό και
ικανοποίησε την δίψα του. Οι περιπέτειες του Θεού Διονύσου δεν σταματούν
εδώ. Τυρρινοί πειρατές τον συνέλλαβαν, του έδεσαν τα χέρια και τα πόδια
με βέργες λυγαριάς που υπήρχαν άφθονες στην περιοχή και τον πήραν στο
πειρατικό πλεούμενο. Οι βέργες όμως άνθισαν και έκαναν ωραία σταφύλια
και αυτά μυρωδάτο κρασί. Τότε οι πειρατές κατάλαβαν ότι δεν έχουν να
κάνουν με κοινό θνητό αλλά με Θεό, φοβισμένοι έπεσαν στην θάλασσα
και έγινα δελφίνια. Για το επεισόδιο με τους Τυρρινούς πειρατές μιλούν
και άλλες περιοχές, μάλιστα κύλικας του -530 που αναπαριστά τις σκηνές
αυτές είναι εκτεθειμένος στο μουσείου Μονάχου.
