Franz Kafka-Poseidon

O Ποσειδώνας καθόταν στο γραφείο του και λογάριαζε.

Η διακυβέρνηση όλων των υδάτων του κόσμου τον έκανε να δουλεύει ασταμάτητα. Θα μπορούσε να έχει όση βοήθεια ήθελε, και είχε αρκετή, επειδή όμως είχε πάρει πολύ σοβαρά τα καθήκοντά του, λογάριαζε τα πάντα ακόμα μια φορά, κι έτσι κανείς δεν μπορούσε να τον βοηθήσει ικανοποιητικά. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι του ’κανε κέφι να δουλεύει. Προσπαθούσε να τελειώσει, επειδή ήταν υποχρεωμένος. Μα φυσικά και είχε προσπαθήσει να βρει μια πιο χαρούμενη εργασία –αυτή ήταν η έκφρασή του– αλλά πάντοτε, όταν του γινόντουσαν διάφορες προτάσεις, γινόταν φανερό ότι τίποτα δεν του ταίριαζε τόσο καλά όσο τα μέχρι τώρα καθήκοντά του. Εκτός αυτού, ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βρεθεί κάτι άλλο για κείνον. Ήταν απίθανο να του ανατεθεί μια ορισμένη θάλασσα. Εξάλλου, η δουλειά που θα έκανε τότε δεν θα ήταν απλώς μικρότερη, αλλά ευτελής.

O Μεγάλος Ποσειδώνας δεν μπορούσε ν' αναλάβει παρά μονάχα μια πολύ υψηλή θέση. Κι αν του πρόσφερε κανείς μια θέση έξω από τα νερά του, και μόνο στην ιδέα αρρώσταινε, η θεϊκή του αναπνοή κοβόταν και το σεβάσμιο στήθος του έτρεμε. Παρ’ όλ’ αυτά κανείς δεν έπαιρνε τις δυσκολίες του στα σοβαρά.
Όταν ένας ισχυρός παραπονείται, πρέπει κανείς, ακόμα και στην πιο απελπιστική κατάσταση, να δείχνει ότι κάνει μια προσπάθεια. Στην πραγματικότητα, κανένας δεν μπορεί να σκεφτεί ν’ απαλλάξει τον Ποσειδώνα από τα καθήκοντά του. Από την αρχή της αρχής ήταν ο Ποσειδώνας ο θεός της θάλασσας κι είναι υποχρεωμένος να παραμείνει, ακόμα κι αν δεν του γουστάρει. Πιο πολύ απ’ όλα εξοργίζεται –κι αυτό προξενεί κυρίως τη δυσαρέσκειά του σε σχέση με τη θέση του– όταν αντιλαμβάνεται την ιδέα που έχουν οι άλλοι γι’ αυτόν, ότι συνέχεια κόβει βόλτες πάνω στα κύματα κρατώντας την τρίαινά του. Αντί γι’ αυτό, κάθεται στο βυθό του Ωκεανού και λογαριάζει ασταμάτητα. Μονάχα ένα ταξίδι, που έκανε πού και πού για να συναντήσει το Δία, ήταν η μοναδική παύση στη ρουτίνα του, ένα ταξίδι από το οποίο επέστρεφε κάθε φορά εξοργισμένος. 'Έτσι δεν είχε μπορέσει να δει τη θάλασσα σχεδόν καθόλου, μονάχα όταν βιαστικά πετούσε προς τον Όλυμπο, και ποτέ δεν την είχε ταξιδέψει από τη μια άκρη στην άλλη. Φρόντιζε να λέει ότι περιμένει την καταστροφή του κόσμου, τότε θα μπορούσε να βρει μια στιγμή ησυχίας, έτσι ώστε λίγο πριν το τέλος, καθώς θα έριχνε μια τελευταία ματιά στους λογαριασμούς, θα μπορούσε να κάνει ένα μικρό ταξιδάκι, μια τόση δα εκδρομούλα. 

EN/Poseidon sat at his desk, doing figures. The administration of all the waters gave him endless work. He could have had assistants, as many as he wanted — and he did have very many — but since he took his job very seriously, he would in the end go over all the figures and calculations himself, and thus his assistants were of little help to him. It cannot be said that he enjoyed his work; he did it only because it had been assigned to him; in fact, he had already filed many petitions for — as he put it — more cheerful work, but every time the offer of something different was made to him it would turn out that nothing suited him quite as well as his present position. And anyhow it was quite difficult to find something different for him. After all, it was impossible to assign him to a particular sea; aside from the fact that even then the work with figures would not become less but only pettier, the great Poseidon could in any case occupy only an executive position. And when a job away from the water was offered to him he would get sick at the very prospect, his divine breathing would become troubled and his brazen chest began to tremble. Besides, his complaints were not really taken seriously; when one of the mighty is vexatious the appearance of an effort must be made to placate him, even when the case is most hopeless. In actuality a shift of posts was unthinkable for Poseidon — he had been appointed God of the Sea in the beginning, and that he had to remain.

What irritated him most — and it was this that was chiefly responsible for his dissatisfaction with his job — was to hear of the conceptions formed about him: how he was always riding about through the tides with his trident. When all the while he sat here in the depths of the world-ocean, doing figures uninterruptedly, with now and then a trip to Jupiter as the only break in the monotony — a trip, moreover, from which he usually returned in a rage. Thus he had hardly seen the sea — had seen it but fleetingly in the course of hurried ascents to Olympus, and he had never actually traveled around it. He was in the habit of saying that what he was waiting for was the fall of the world; then, probably, a quiet moment would be granted in which, just before the end and having checked the last row of figures, he would be able to make a quick little tour.

Poseidon became bored with the sea. He let fall his trident. Silently he sat on the rocky coast and a gull, dazed by his presence, described wavering circles around his head.


D/Poseidon saß an seinem Arbeitstisch und rechnete. Die Verwaltung aller Gewässer gab ihm unendliche Arbeit. Er hätte Hilfskräfte haben können, wie viel er wollte, und er hatte auch sehr viele, aber da er sein Amt sehr ernst nahm, rechnete er alles noch einmal durch und so halfen ihm die Hilfskräfte wenig. Man kann nicht sagen, daß ihn die Arbeit freute, er führte sie eigentlich nur aus, weil sie ihm auferlegt war, ja er hatte sich schon oft um fröhlichere Arbeit, wie er sich ausdrückte, beworben, aber immer, wenn man ihm dann verschiedene Vorschläge machte, zeigte es sich, daß ihm doch nichts so zusagte, wie sein bisheriges Amt. Es war auch sehr schwer, etwas anderes für ihn zu finden. Man konnte ihm doch unmöglich etwa ein bestimmtes Meer zuweisen; abgesehen davon, daß auch hier die rechnerische Arbeit nicht kleiner, sondern nur kleinlicher war, konnte der große Poseidon doch immer nur eine beherrschende Stellung bekommen. Und bot man ihm eine Stellung außerhalb des Wassers an, wurde ihm schon von der Vorstellung übel, sein göttlicher Atem geriet in Unordnung, sein eherner Brustkorb schwankte. Übrigens nahm man seine Beschwerden nicht eigentlich ernst; wenn ein Mächtiger quält, muß man ihm auch in der aussichtslosesten Angelegenheit scheinbar nachzugeben versuchen; an eine wirkliche Enthebung Poseidons von seinem Amte dachte niemand, seit Urbeginn war er zum Gott der Meere bestimmt worden und dabei mußte es bleiben.

Am meisten ärgerte er sich — und dies verursachte hauptsächlich seine Unzufriedenheit mit dem Amt — wenn er von den Vorstellungen hörte, die man sich von ihm machte, wie er etwa immerfort mit dem Dreizack durch die Fluten kutschiere. Unterdessen saß er hier in der Tiefe des Weltmeeres und rechnete ununterbrochen, hie und da eine Reise zum Jupiter war die einzige Unterbrechung der Eintönigkeit, eine Reise übrigens, von der er meistens wütend zurückkehrte. So hatte er die Meere kaum gesehen, nur flüchtig beim eiligen Aufstieg zum Olymp, und niemals wirklich durchfahren. Er pflegte zu sagen, er warte damit bis zum Weltuntergang, dann werde sich wohl noch ein stiller Augenblick ergeben, wo er knapp vor dem Ende nach Durchsicht der letzten Rechnung noch schnell eine kleine Rundfahrt werde machen können.

Poseidon wurde überdrüssig seiner Meere. Der Dreizack entfiel ihm. Still saß er an felsiger Küste und eine von seiner Gegenwart betäubte Möve zog schwankende Kreise um sein Haupt.
 

Franz Kafka

Happiness by Steve Cuts (video)

 

Έχουμε την τάση να την αναζητούμε σε υλικά πράγματα, ουσίες και επιτεύγματα σταδιοδρομίας, αλλά συχνά χάνουμε ό, τι πραγματικά έχει σημασία για μας κατά την διαδικασία.
Ο καλλιτέχνης και animator από το Λονδίνο, Στιβ Κατς, κοιτάζει πολύ σκληρά αυτή τη «φυλή αρουραίων» στην οποία όλοι βρισκόμαστε δεμένοι και εξετάζει τις σύγχρονες πηγές της χαράς μας σε μια νέα σατυρική μικρού μήκους ταινία που μας απεικονίζει ως τα » ποντίκια» που έχουμε γίνει στα μάτια του συστήματος.
Έχει πάρει τον τίτλο του μετά από αυτό το μυστηριώδες υψηλό ιδανικό που πάντα κυνηγάμε. «την ευτυχία.» Αφιερώστε 4 λεπτά από την κουραστική μέρα σας και παρακολουθήστε το βίντεο παρακάτω.

Επικίνδυνα σημεία στο ρέμα του Λαγγουβάρδου

Επικίνδυνα σημεία στην εθνική οδό(!) Γαργαλιάνων-Φιλιατρών στο ύψος του ρέματος του Λαγγουβάρδου.

Ο δρόμος έχει υποστεί καθιζήσεις,η βλάστηση έχει "εισβάλει" στο οδόστρωμα ώστε η προσπέλαση του συγκεκριμένου οδικού τμήματος να είναι άκρως επικίνδυνη!

Οι αρμόδιοι πρέπει να αναλάβουν δράση και τις ευθύνες τους επίσης...

 

Η Μεσογειακή δίαιτα-MedDiet-ωφελεί την υγεία μόνο στην βιολογική εκδοχή της

Twenty-seven British students were divided into two groups for five weeks during their stay in Crete, a southern Greek island and the country’s largest olive oil-producing region.

One group was given non-organic food from the Mediterranean diet, which involves eating plenty of fruits, vegetables and whole grains. The other group received an organic version of the same diet. Previously, both groups of students had been mainly adhering to the traditional Western diet.

Researchers analyzed both the food that was being eaten and the urine samples collected from the students.

They found that high fruit and vegetable consumption led to a three-times higher intake of insecticides and organophosphate. Meanwhile, these values were reduced by 90 percent in the group that followed the organic version of the diet.

More specifically, the research found that conventionally-grown fruits, vegetables and wholegrain cereals might be the most significant dietary sources for synthetic chemical pesticides.

The scientists said that eating organic food would reduce the total pesticide intake derived from eating food comprising the traditional Mediterannean diet tenfold.

To better understand what happens when switching from one type of diet to the other, the students consumed their regular Western diet before and after the two-week intervention period during which they switched to the Mediterranean diet.

“Changing from a habitual Western diet to a MedDiet was associated with increased insecticide, organophosphate and pyrethroid exposure, whereas organic food consumption reduced exposure to all groups of synthetic chemical pesticides,” the researchers wrote. “This may explain the positive health outcomes linked to organic food consumption in observational studies.”

Per Ole Iversen, a professor of clinical nutrition at the University of Oslo, added that “there is growing evidence from observational studies that the health benefits of increasing fruit, vegetables and wholegrain consumption are partially diminished by the higher pesticide exposure associated with these foods.”

“Our study demonstrates that consumption of organic foods allows consumers to change to a healthier diet, without an increased intake of pesticides,” he said.

According to the researchers, many synthetic pesticides detected in the urine samples are confirmed or suspected endocrine-disrupting chemicals, which cause cancer.
Therefore, the 10-times higher pesticide exposure from conventional foods may provide a mechanistic explanation for the lower incidence of obesity, metabolic syndrome and cancer associated with high levels of organic food consumption in epidemiological and cohort studies.

Carlo Leifert, a professor of plant science at Australia’s Southern Cross University and one of the lead researchers on the study, told Olive Oil Times that the most dangerous chemicals found during the study are parathion and glyphosate.

“Based on the World Health Organization and the International Agency for Cancer Research classifications for individual pesticides, the banned organophosphate-insecticides parathion, with a WHO classification as extremely hazardous, and the most widely-used pesticide glyphosate, with an IARC classification as probably carcinogenic to humans, are the most dangerous substances,” he said.

Leifert also emphasized that the true extent of the damage caused by these chemicals in humans is not fully understood and requires further research.

“It is important to consider that humans are exposed to mixtures of pesticides, and the danger posed from mixtures of pesticides is unknown,” he said.

According to Leifert, the most significant barrier to a major shift toward organic fareming is the dependency conventional farming systems have developed regarding pesticide use.

“It would take time and investment, especially in training, to retrain farmers to use organic farming methods,” he said.

Leifert indeed that in Western countries, the average age of farmers is around 60 years old, “and near retirement age, farmers are reluctant to substantially change the way they farm and take risks or make the investments required to convert to organic production.”

“The most effective ways to support the phase-out of conventional farming would be: taxation on agrochemical inputs including pesticides and mineral nitrogen-fertilizers, the manufacture and application of which is estimated to account for more than 20 percent of total greenhouse gas emissions from agriculture and on phosphorous and potassium chloride fertilizers, which are both non-renewable resources; investment in organic training at colleges and university level; research focused on the technical challenges faced by organic farmers,” he added.

Leonidas Rempelos, the study’s co-author, added that the research might set a new path to evaluate the true impact of introducing new chemicals in agriculture.

“One of the difficulties of assessing the public health impacts of dietary exposure to pesticides is that once pesticides are widely used in food production, everybody gets exposed,” he said. “This study demonstrated the potential of using organic food consumers as a ‘low pesticide exposure control group’ to investigate the effect of currently-used and newly-released pesticides on public health.”

Given the relevance of the research and the small scale of the current study, scientists told Olive Oil Times that they now “hope to find the funding to carry out a longer and larger human dietary intervention study which investigates the effect of changing to organic food consumption on specific health and health-related physiological parameters.”

“This would be designed to investigate the mechanisms for the health benefits associated with organic food consumption in the large human epidemiological-cohort studies carried out by Paris University-INRA in France, which were reviewed in our paper,” they concluded.

 

GR/

Είκοσι επτά Βρετανοί φοιτητές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες για πέντε εβδομάδες κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Κρήτη, ένα νησί της νότιας Ελλάδας και τη μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγική περιοχή της χώρας. 

Σε μια ομάδα δόθηκε μη βιολογική τροφή από τη μεσογειακή διατροφή, η οποία περιλαμβάνει την κατανάλωση άφθονων φρούτων, λαχανικών και δημητριακών ολικής αλέσεως. Η άλλη ομάδα έλαβε μια βιολογική εκδοχή της ίδιας δίαιτας. Προηγουμένως, και οι δύο ομάδες μαθητών τηρούσαν κυρίως την παραδοσιακή δυτική διατροφή. Οι ερευνητές ανέλυσαν τόσο το φαγητό που καταναλώνονταν όσο και τα δείγματα ούρων που συλλέχθηκαν από τους μαθητές. Διαπίστωσαν ότι η υψηλή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών οδήγησε σε τριπλάσια πρόσληψη εντομοκτόνων και οργανοφωσφορικών. Εν τω μεταξύ, αυτές οι τιμές μειώθηκαν κατά 90 τοις εκατό στην ομάδα που ακολούθησε τη βιολογική εκδοχή της δίαιτας. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα διαπίστωσε ότι τα συμβατικά φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά ολικής αλέσεως μπορεί να είναι οι πιο σημαντικές διατροφικές πηγές για συνθετικά χημικά φυτοφάρμακα. Οι επιστήμονες είπαν ότι η κατανάλωση βιολογικών τροφίμων θα μείωνε τη συνολική πρόσληψη φυτοφαρμάκων που προέρχεται από την κατανάλωση τροφής που περιλαμβάνει την παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή στο δεκαπλάσιο. Για να κατανοήσουν καλύτερα τι συμβαίνει όταν αλλάζουν από το ένα είδος διατροφής στο άλλο, οι μαθητές κατανάλωναν την κανονική δυτική διατροφή τους πριν και μετά την περίοδο παρέμβασης των δύο εβδομάδων κατά την οποία άλλαξαν στη μεσογειακή διατροφή. «Η αλλαγή από μια συνηθισμένη δυτική δίαιτα σε μια MedDiet σχετίστηκε με αυξημένη έκθεση σε εντομοκτόνα, οργανοφωσφορικά και πυρεθροειδή, ενώ η κατανάλωση βιολογικών τροφίμων μείωσε την έκθεση σε όλες τις ομάδες συνθετικών χημικών φυτοφαρμάκων», έγραψαν οι ερευνητές. «Αυτό μπορεί να εξηγήσει τα θετικά αποτελέσματα για την υγεία που συνδέονται με την κατανάλωση βιολογικών τροφίμων σε μελέτες παρατήρησης». Ο Per Ole Iversen, καθηγητής κλινικής διατροφής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, πρόσθεσε ότι «υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία από μελέτες παρατήρησης ότι τα οφέλη για την υγεία από την αύξηση της κατανάλωσης φρούτων, λαχανικών και δημητριακών ολικής αλέσεως μειώνονται εν μέρει από την υψηλότερη έκθεση σε φυτοφάρμακα που σχετίζεται με αυτά τα τρόφιμα. ” «Η μελέτη μας δείχνει ότι η κατανάλωση βιολογικών τροφίμων επιτρέπει στους καταναλωτές να αλλάξουν σε μια πιο υγιεινή διατροφή, χωρίς αυξημένη πρόσληψη φυτοφαρμάκων», είπε. Σύμφωνα με τους ερευνητές, πολλά συνθετικά φυτοφάρμακα που ανιχνεύονται στα δείγματα ούρων είναι επιβεβαιωμένα ή υποπτεύονται χημικές ουσίες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές, οι οποίες προκαλούν καρκίνο. 

Ως εκ τούτου, η 10 φορές υψηλότερη έκθεση σε φυτοφάρμακα από συμβατικά τρόφιμα μπορεί να παρέχει μια μηχανιστική εξήγηση για τη χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης παχυσαρκίας, μεταβολικού συνδρόμου και καρκίνου που σχετίζεται με υψηλά επίπεδα κατανάλωσης βιολογικών τροφίμων σε επιδημιολογικές μελέτες και μελέτες κοόρτης.

 Ο Carlo Leifert, καθηγητής φυτοεπιστημών στο Πανεπιστήμιο Southern Cross της Αυστραλίας και ένας από τους κύριους ερευνητές στη μελέτη, είπε στους Olive Oil Times ότι οι πιο επικίνδυνες χημικές ουσίες που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια της μελέτης είναι το παραθείο και το glyphosate. «Με βάση τις ταξινομήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Διεθνούς Οργανισμού για την Έρευνα Καρκίνου για μεμονωμένα φυτοφάρμακα, τα απαγορευμένα οργανοφωσφορικά-εντομοκτόνα parathion, με ταξινόμηση του ΠΟΥ ως εξαιρετικά επικίνδυνο, και το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο φυτοφάρμακο glyphosate, με ταξινόμηση IARC ως πιθανώς καρκινογόνο για τον άνθρωπο, είναι οι πιο επικίνδυνες ουσίες», είπε.

 Ο Leifert τόνισε επίσης ότι η πραγματική έκταση της ζημιάς που προκαλούν αυτές οι χημικές ουσίες στον άνθρωπο δεν είναι πλήρως κατανοητή και απαιτεί περαιτέρω έρευνα. «Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι οι άνθρωποι εκτίθενται σε μείγματα φυτοφαρμάκων και ο κίνδυνος που ενέχει τα μείγματα φυτοφαρμάκων είναι άγνωστος», είπε. Σύμφωνα με τον Leifert, το πιο σημαντικό εμπόδιο σε μια σημαντική στροφή προς τη βιολογική γεωργία είναι η εξάρτηση που έχουν αναπτύξει τα συμβατικά συστήματα γεωργίας σχετικά με τη χρήση φυτοφαρμάκων. «Θα χρειαζόταν χρόνος και επενδύσεις, ειδικά στην εκπαίδευση, για να επανεκπαιδευτούν οι αγρότες να χρησιμοποιούν μεθόδους βιολογικής γεωργίας», είπε. Ο Leifert είπε  ότι στις δυτικές χώρες, η μέση ηλικία των αγροτών είναι περίπου 60 ετών, «και κοντά στην ηλικία συνταξιοδότησης, οι αγρότες διστάζουν να αλλάξουν ουσιαστικά τον τρόπο που καλλιεργούν και να αναλάβουν κινδύνους ή να κάνουν τις επενδύσεις που απαιτούνται για να μετατραπούν σε βιολογική παραγωγή». 

 «Οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι για τη στήριξη της σταδιακής κατάργησης της συμβατικής γεωργίας θα ήταν: η φορολόγηση των αγροχημικών εισροών, συμπεριλαμβανομένων των φυτοφαρμάκων και των ορυκτών αζωτούχων λιπασμάτων, η παραγωγή και η εφαρμογή των οποίων εκτιμάται ότι ευθύνεται για περισσότερο από το 20 τοις εκατό των συνολικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τη γεωργία και τα λιπάσματα φωσφόρου και χλωριούχου καλίου, που είναι αμφότερα μη ανανεώσιμοι πόροι· επενδύσεις στη βιολογική κατάρτιση σε κολέγια και πανεπιστημιακό επίπεδο· Η έρευνα επικεντρώθηκε στις τεχνικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι βιοκαλλιεργητές», πρόσθεσε. 

 Ο Λεωνίδας Ρέμπελος, ο συν-συγγραφέας της μελέτης, πρόσθεσε ότι η έρευνα μπορεί να χαράξει έναν νέο δρόμο για την αξιολόγηση του πραγματικού αντίκτυπου της εισαγωγής νέων χημικών ουσιών στη γεωργία. «Μία από τις δυσκολίες αξιολόγησης των επιπτώσεων στη δημόσια υγεία από τη διατροφική έκθεση σε φυτοφάρμακα είναι ότι από τη στιγμή που τα φυτοφάρμακα χρησιμοποιούνται ευρέως στην παραγωγή τροφίμων, όλοι εκτίθενται», είπε.

 «Αυτή η μελέτη έδειξε τη δυνατότητα χρήσης των καταναλωτών βιολογικών τροφίμων ως «ομάδα ελέγχου χαμηλής έκθεσης σε φυτοφάρμακα» για τη διερεύνηση της επίδρασης των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται σήμερα και πρόσφατα απελευθερώνονται στη δημόσια υγεία».

 Δεδομένης της συνάφειας της έρευνας και της μικρής κλίμακας της τρέχουσας μελέτης, οι επιστήμονες είπαν στους Olive Oil Times ότι τώρα «ελπίζουν να βρουν τη χρηματοδότηση για τη διεξαγωγή μιας μεγαλύτερης και μεγαλύτερης μελέτης ανθρώπινης διατροφικής παρέμβασης που διερευνά την επίδραση της αλλαγής στην κατανάλωση βιολογικών τροφίμων σε συγκεκριμένες φυσιολογικές παραμέτρους υγείας και υγείας».

 «Αυτό θα σχεδιαστεί για να διερευνήσει τους μηχανισμούς για τα οφέλη για την υγεία που σχετίζονται με την κατανάλωση βιολογικών τροφίμων στις μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες κοόρτης στον άνθρωπο που πραγματοποιήθηκαν από το Πανεπιστήμιο του Παρισιού-INRA στη Γαλλία, οι οποίες εξετάστηκαν στην εργασία μας», κατέληξαν.

 

Πηγή

Απίστευτο περιστατικό στο σχολικό συγκρότημα Φιλιατρών

Το πρωί της Δευτέρας μαθητές παρατήρησαν ότι σε αίθουσα του παλαιού λυκείου στα Φιλιατρά υπήρχαν άγνωστοι εξωσχολικοί. Οι μαθητές ειδοποίησαν τον διευθυντή του Λυκείου και αυτός  τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Παιδείας .Ο οποίος και  ειδοποίησε την Αστυνομία.

Οι μαθητές είχαν περικυκλώσει το κτήριο για να μην φύγουν τα άτομα τα οποία βρισκόντουσαν μέσα σε αυτό.

Η συνέχεια ήταν να συλληφθούν 2 αλλοδαποί και στην  αίθουσα του παλαιού λυκείου να βρεθούν μια τσάντα με 30 πακέτα τσιγάρα και χρηματικό ποσό που πιθανότατα είχαν κλέψει από περίπτερο της πλατείας λίγες ώρες πριν!

Αυτά τα κωμικοτραγικά συμβαίνουν στα Φιλιατρά τα οποία φιλοξενούν σε ερημωμένα και όχι μόνο  σπίτια της πόλης,παράνομα μισθωμένα αλλά ακόμα και στην ύπαιθρο πέριξ αυτής  πανω από 5.000 παράνομους ή άτυπους αν θέλετε μετανάστες αγνώστου υγειονομικού αλλά και προσωπικού διαβατηρίου.

Όλοι κλείνουν τα μάτια στο πρόβλημα...

Συνθήκη του Μοντρέ

Η Σύμβαση του Μοντρέ ή Συμβαση για το καθεστώς των Στενών (Montreux Convention Regarding the Regime of the Straits),(τουρκικά: Montrö Boğazlar Sözleşmesi) είναι σύμβαση η οποία αφορά στο καθεστώς των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων. Η συμφωνία, η οποία υπογράφηκε το 1936, παραχωρεί τον έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων στην Τουρκία και ρυθμίζει την στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή. Η σύμβαση παραχωρεί στη Τουρκία τον πλήρη έλεγχο των Στενών και εγγυάται την ελεύθερη ναυσιπλοΐα από τα μη στρατιωτικά πλοία σε καιρό ειρήνης. Οι όροι της σύμβασης αποτέλεσαν πηγή διαμάχης για χρόνια, κυρίως όσον αφορά τη διέλευση πολεμικών σκαφών της Σοβιετικής Ένωσης από τα Στενά στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Υπογράφηκε στις 20 Ιουλίου 1936 στην ελβετική πόλη Μοντρέ. Τέθηκε σε ισχύ στις 9 Νοεμβρίου, 1936 και καταχωρήθηκε στην Κοινωνία των Εθνών στις 11 Δεκεμβρίου 1936. Eξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα, με ορισμένες τροποποιήσεις.




Στενά Βοσπόρου
Στενά Δαρδανελίων

Τα συμβαλλόμενα Μέρη της συνθήκης (Συμβαλλόμενα Μέρη: Κράτη Μαύρης Θάλασσας : Βουλγαρία, Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση, Τουρκία, Αυστραλία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία, Γιουγκοσλαβία) αναγνωρίζουν και επιβεβαιώνουν την αρχή της ελεύθερης διέλευσης και ναυσιπλοΐας δια θαλάσσης στα Στενά: «εν καιρώ ειρήνης, τα εμπορικά πλοία θα απολαμβάνουν πλήρη ελευθερία διέλευσης και ναυσιπλοΐας στα Στενά, με τη μέρα και τη νύχτα, κάτω από οποιαδήποτε σημαία με οποιοδήποτε είδος φορτίου." Η σύμβαση δίνει στην Τουρκία τον πλήρη έλεγχο των Στενών και εγγυάται την ελεύθερη ναυσιπλοΐα από τα μη στρατιωτικά πλοία σε καιρό ειρήνης. Επιτρέπει στην Τουρκία την στρατιωτικοποίηση των Στενών. Επιτρέπει τη διέλευση πολεμικών πλοίων των παρευξείνιων χωρών με ειδοποίηση μιας εβδομάδας και υπό κάποιους όρους εκτοπίσματος, μεγέθους, οπλισμού. Περιορίζει σημαντικά το πέρασμα των πολεμικών πλοίων που δεν ανήκουν σε κράτη της Μαύρης Θάλασσας (προειδοποίηση διέλευσης, όριο εκτοπίσματος πλοίων, περιορισμός οπλισμού, μη διέλευση αεροπλανοφόρων κλπ).
Συμβατότητα με UNCLOS

Όταν τέθηκε σε ισχύ η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) το Νοέμβριο του 1994, ζητήθηκε στο πλαίσιο εφαρμογής της η επαναδιατύπωση της Συνθήκης του Μοντρέ, ώστε να είναι συμβατή με το καθεστώς που διέπει τη διεθνή ναυσιπλοΐα. Ωστόσο, η μακροχρόνια άρνηση της Τουρκίας να υπογράψει την UNCLOS σημαίνει ότι η Συνθήκη του Moντρέ, παραμένει σε ισχύ χωρίς περαιτέρω τροποποιήσεις.
Ναυτιλιακός Κώδικας Κυκλοφορίας για τα ΣτενάΑπό το 1994,(1998 μικρή τροποποίηση) η Τουρκία εφαρμόζει τον «Ναυτιλιακό Κώδικα Κυκλοφορίας για τα Στενά» (Maritime Traffic Regulations for the Straits and the Marmara Region), που εισήγαγε ένα νέο ρυθμιστικό καθεστώς, «προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και η προστασία του περιβάλλοντος στην περιοχή», αλλά χωρίς να παραβιάζεται η αρχή του Μοντρέ της ελεύθερης διέλευσης. Οι νέοι κανονισμοί προκάλεσαν κάποια διαμάχη, όταν η Ρωσία, Ελλάδα, Κύπρος, Ρουμανία, Ουκρανία και Βουλγαρία προέβαλλαν αντιρρήσεις. Ωστόσο, οι αλλαγές αυτές εγκρίθηκαν από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό με το αιτιολογικό ότι δεν είχαν σκοπό να θίξουν «τα δικαιώματα οποιωνδήποτε πλοίων χρησιμοποιούν τα Στενά βάσει του διεθνούς δικαίου". 

 

 Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια 

Αλλοδαποί επιχείρησαν δύο φορές να κατεβάσουν τη σημαία από το ηρώο στα Φιλιατρά

 Η είδηση:

Στο «μάτι» έβαλαν αλλοδαποί στα Φιλιατρά την ελληνική σημαία στο ηρώο στην κεντρική πλατεία και, μάλιστα, επιχείρησαν να την κατεβάσουν δύο φορές, σύμφωνα με κατοίκους των Φιλιατρών.

Η πρώτη φορά που επιχείρησαν να κατεβάσουν τη σημαία ήταν το μεσημέρι της Δευτέρας, ωστόσο έγιναν αντιληπτοί από κατοίκους και επαγγελματίες που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή σε καταστήματα της πλατείας και αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή, ενώ από την πλατεία έτυχε να περνά περιπολικό της ΕΛΑΣ.

Η… «μανία» τους ωστόσο με το ιερό σύμβολο φαίνεται ήταν τέτοια που, σύμφωνα με κατοίκους, επιχείρησαν ξανά τα ξημερώματα της Τρίτης, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρουν και πάλι…

 ΘΑΡΡΟΣ

Navarinoinvestment:

Η κατασταση στα Φιλιατρά εχει ''ξεφύγει''!

Κανένας έλεγχος-πλήρη ασυδοσία!

 

 

 

 

Το Πετροχώρι τίμησε τα 200 χρόνια από την επανάσταση

 

Τα 200 χρόνια από την επανάσταση καθώς επίσης και την επέτειο της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου τίμησε το Πετροχώρι Μεσσηνίας.

Οι κάτοικοι σημαιοστόλισαν το μνημείο πεσόντων στην πλατεία του χωριού και υποδέχτηκαν την φλόγα της ελευθερίας!

Η 194η επέτειος της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου

         










ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 

Π.Ε. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΔΗΜΟΣ ΠΥΛΟΥ-ΝΕΣΤΟΡΟΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ 194ΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ ΤΟΥ ΝΑΒΑΡΙΝΟΥ

Νεκρή Φάλαινα στη Μαραθόπολη Μεσσηνίας

 

Νεκρή φάλαινα ξεβράστηκε στις ακτές τις Μάραθου.

Πρόκειται πιθανώς για Ζιφιό ο οποίος εντοπίστηκε σε κατάσταση σήψης στα βράχια.

Η αφόρητη δυσοσμία του οποίου έχει προκαλέσει την αγανάκτηση των κατοίκων προς τις αρμόδιες αρχές για
την μη έγκαιρη απομάκρυνση του.

Καταρρέει η μετοχή του Facebook

 

Οι όμορφες πλατφόρμες Facebook, Instagram και WhatsApp-όμορφα πέφτουν...

«Έπεσαν» οι πλατφόρμες του Facebook, του Instagram και του WhatsApp, για αναρίθμητους χρήστες σε αρκετές περιοχές, με πολλά προβλήματα να εντοπίζονται και στην Ελλάδα.
Λίγο μετά τις 6:40μμ, πολλοί χρήστες στην χώρα μας αντιλήφθηκαν πως ήταν αδύνατο να μπουν ή να ανανεώσουν το περιεχόμενο του newsfeed σε Facebook και Instagramm, ενώ προβλήματα παρουσιάζονται και στο app του Messenger. Το WhatsApp επίσης φαίνεται «πεσμένο» από την ίδια περίπου ώρα. 

Τι σημαίνει αυτό;

Μπορεί απλά προειδοποίηση.Μπορεί πάλι να μετριέται η δυσφορία ή αναγκαιότητα και να αρχίσει η υπηρεσία επι πληρωμή... 

Το σίγουρο είναι ότι η μετοχή του facebook θα καταρρεύσει!

Ο Παπαναστάσης από το Χαλαζώνι

Οι Έλληνες , το 21, δεν σκοτώνανε μόνο τους Τούρκους, αλλά σκοτωνόσαντε και μεταξύ τους.
Ένα παράδειγμα είναι η θανάτωση του Φιλιατρινού ήρωα Παπαναστάση , από τους ήρωες Ντρέδες  επειδή ο Παπαναστάσης είχε σκοτώσει χωρίς σοβαρή αιτία, έναν άλλο μεγαλύτερο ήρωα,τον Γιαννάκη Μέλιο.

Γιαννάκης Μέλιος: καταγωγή από το αρβανιτοχώρι Κούβελα, περιοχής Κοπανακίου. Μέγας πολεμιστής, ήτανε λοχαγός στα Πελοποννησιακά Τάγματα, μπαρουτοκαπνισμένος και λεβέντης.

Παπαναστάσης. Ήτανε παπάς, από το Χαλαζόνι. Ανδρείος, αλλά κατά βάθος αγαθότατος. Ευέξαπτος, και θύμωνε απότομα…
Ο πατέρας του ήτανε επίτροπος στην εκκλησία του χωριού, και είχε μέγα πόθο να κάνει το γιό του Παπά!... Τον πήγε από μικρόν, στο δημοτικό σχολείο ενός ιερομόναχου Ιωνά (!), και του είπε: κρέας φέρνω στην αγιοσύνη σου, κόκκαλα να μου παραδώσεις… Μάλλον εννοούσε, να τον σκληραγωγήσει..
Όμως ο Αναστάσης ήταν ατίθασος χαρακτήρας, και υπόφερε πολλά βασανιστήρια από τον καλόγερο Ιωνά: φάλαγγα, στέρηση φαγητού, κάψιμο με σίδερο, κλπ. !!!
Ωστόσο, τελικώς έγινε ‘κόκκαλο’, 'έστρωσε' μέσα στην ιερατική σχολή...
Έγινε καλλίφωνος Ιεροψάλτης, και Αναγνώστης Μετά παντρεύτηκε μια πλούσια Φιλιατρινιά, και έκανε μαζί της 3 κορίτσια κι ένα αγόρι. Μετά έγινε Διάκος, και πιο μετά παπάς στα Φιλιατρά-Χαλαζόνι-Χριστιάνους.
Ήτανε ‘καλός παπάς’, βόηθαγε τους φτωχούς χριστιανούς, έλυνε τις μεταξύ τους διαφορές. Τον συμπαθούσε ιδιαιτέρως ο Χασάν-Αγάς της Κυπαρισσίας!!, αλλά δεν είχε καλές σχέσεις με τον Μητροπολίτη Χριστιανουπόλεως Γερμανό!. Παράξενα και τα δύο…

Ο Παπαναστάσης ήτανε και ‘σερέτης’ , νταής. Είχε πάντα μαζί του δύο πιστόλια, που τα ονόμαζε ‘άγια λείψανα’. Γι αυτό το λόγο, συχνά τον τιμωρούσε ο Μητροπολίτης, ώσπου μια μέρα ο Παπαναστάσης έσωσε τη ζωή του Μητροπολίτη Γερμανού, με αυτά τα όπλα, και τελικά αναγκάστηκε ο Δεσπότης να τα ευλογήσει κι όλας τα όπλα.

Ο Παπαναστάσης μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία, και μόλις ξεκίνησε η επανάσταση, βγήκε οπλαρχηγός του κάμπου, με 50 παλλικάρια ! Έλαβε μέρος στην πολιορκία του Νιόκαστρου το 1821, όπου σκοτώθηκε και ο μοναχογιός του, Μήτρος…


Αμέσως μετά την απελευθέρωση του Νιόκαστρου, βρέθηκαν σε ένα καφενείο της εκεί περιοχής, ο Γιαννάκης Μέλιος και ο Παπαναστάσης, και τότε ο Ντρές Μέλιος ακούμπησε με το χέρι του το μπιστόλι του Παπά, ίσως πήγαινε και να τον χτυπήσει; και αγριεύει τότε ο Παπάς και σκοτώνει τον Γιαννάκη Μέλιο!

Σε συμπλοκή που ακολούθησε σκοτώθηκε και άλλος Ντρές , ο ήρωας Ντούφας.

Την άλλη μέρα ήρθαν από την Κυπαρισσία , συγγενείς του Μέλιου και του Ντούφα για να εκδικηθούν. Τον ντουφεκίζουν στα πόδια, κι αυτός καταφεύγει μαζί με 3 συντρόφους του σε μια σπηλιά-κρησφύγετο, ίσως στην μεγάλη Σπηλιά που υπάρχει στο Γεράνιο. Αλλά τον προδίνει κάποιος Ντρές που διέμενε στα Φιλιατρά, μαζεύτηκαν πολλοί Ντρέδες και πολιόρκησαν την σπηλιά για 8 μέρες ,τους αναγκάζουν να παραδοθούν, με τη συμφωνία να μην τους πειράξουν αλλά μόλις παραδόθηκε, τον έγδυσαν , του κρέμασαν στο λαιμό ένα σακί γεμάτο πέτρες, τον πέρασαν πισθάγκωνα δεμένο από τα Φιλιατρά!
Οι θυγατέρες του Παπαναστάση στα Φιλιατρά, έκλαιγαν και οδύρονταν, αλλά αυτοί συνέχιζαν …
Και τους είπε ο Παπάς, στους Ντρέδες: ρε σεις είστε και από τους Τούρκους τρισχειρότεροι…

Οι Ντρέδες κάνουν στα Φιλιατρά κι άλλες βιαιοπραγίες: κλοπές και εξευτελισμούς, με λίγα λόγια τα έκαναν ‘Οίβαλα’, και μετά τον φέρνουν στην Κυπαρισσία, τον φυλάκισαν στο κάστρο, του έδεσαν τα πόδια με σίδερα , βάζοντας στο στήθος και στα γόνατα δοκάρια και πέτρες !!!
Του κόψανε τα γένεια με αιχμηρό αντικείμενο, τον ξάπλωσαν ύπτια (ανάσκελα, με το κεφάλι επάνω) και τον σκέπασαν με μεγάλες πέτρες. 

Ο Παπαναστάσης βλέποντας το τέλος του, λένε ότι τους είπε:
«Ο θάνατος που θέλετε να δώσετε σε μένα , περισσότερη ατιμία θα φέρει σε σας.
Τα τιμημένα παλληκάρια, με το τουφέκι σκοτώνουν άλλα παλληκάρια που να κρατούν και εκείνα τουφέκι, όπως έκανα και εγώ με τον Μέλιο και τον Ντούφα.
Εσάς ο κόσμος άτιμους όπως και είστε θα σας πει, γιατί καταδεχτήκατε να βασανίσετε ανυπεράσπιστο άνθρωπο».

Στην συνέχεια οι Ντρέδες αποτελείωσαν το θύμα τους...

Ένα δημοτικό τραγούδι λέει όλα αυτά σε 13 σειρές…
Το τραγουδούσαν οι Φιλιατρινοί έως πριν 150 χρόνια:

Τρία πουλάκια κάθονταν, στον Αι-Λιά στη ράχη,
τόνα τηράει τα Φιλιατρά, τ άλλο το Χαλαζόνι,
το τρίτο όλο παράπονο , μοιρολογάει και λέει:

Πουλάκια μου για τρέξετε στου Νιόκαστρου τις τάπιες,
πάνω στης Μάλης το βουνό ,πέρα στο Χαλαζόνι,
μην τύχει και μας φέρετε χαρούμενο μαντάτο,
για τον παπά τον ξακουστό, καπτάν Παπαναστάση.
Και τα πουλάκια απαντήσανε, κι ανάρια λένε
Μηδέ στις τάπιες πολεμά, μηδέ στο Χαλαζόνι,
μηδέ στου Τζέκα βρίσκεται , μηδέ στην εκκλησιά του.
Με προδοσιά τον πιάσανε, του παλιοχριστιανιώτη,
στην Αρκαδιά τον πήγανε, άγρια τον βασανίσαν .
Οι Τούρκοι τον σεβάστηκαν, οι Ντρέδες τον σκοτώσαν.

Πηγή:

Περιοδικό αδελφότητας εν Αθήναις Φιλιατρινών

"ΦΙΛΙΑΤΡΑ"

Δράκουλας των Εξαρχείων-Η κομμένη σκηνή

 

Σε μια επική πιά ταινία του Νίκου Ζερβού,η κομμένη σκηνή με τον Κωνσταντίνο Τζούμα αποδυκνύει ότι μερικές φορές η υπερβολή στερεί από έργα τέχνης τον τίτλο του αριστουργήματος.

Σουρεάλ ταινία από το μέλλον,ο Δράκουλας των Εξαρχείων έμεινε στην ιστορία.

Και η απάντηση στο εάν έφαγε πραγματικά την εφημερίδα "Ριζοσπάστης" Ο Βαγγέλης Κοτρώνης ,η απάντηση είναι Ναί!

Αθήνα-Η πόλη κάτω από την πόλη στην οδό Πανεπιστημίου

Κάτω από τις πολύβουες λεωφόρους και τις πολυκατοικίες της σημερινής Αθήνας, ένα δαιδαλώδες σύστημα αρχαίων ποταμών, παραποτάμων και χειμάρρων εξακολουθεί να ρέει στα έγκατα της πόλης.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων, μέρη των χαμένων ποταμών τα οποία βρίσκονται κάτω από ελεύθερους χώρους της πρωτεύουσας θα μπορούσαν να αναδειχθούν με τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρουν δροσιά το καλοκαίρι αλλά και να αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των Αθηναίων.
Εκτός από ένα τμήμα της αρχαίας κοίτης του Κηφισού, η οποία τοποθετείται από αρχαιολόγους περίπου 1.200 μέτρα ανατολικά της σημερινής στο ύψος του Ρέντη, καθώς και ολόκληρα τα ποτάμια του Ιλισού και του Ηριδανού
τουλάχιστον πέντε παραπόταμοι, χείμαρροι και αρχαία ρέματα βρίσκονται κάτω από το Παγκράτι, την Κυψέλη, το Πεδίον του Άρεως, την πλατεία Αττικής και το Γηροκομείο Αμπελοκήπων. Όμως και τμήματα των τριών κύριων ποταμών της Αρχαίας Αθήνας μπορούν να καταστούν εκμεταλλεύσιμα, όπως ήδη έχει γίνει με τον Ηριδανό, του οποίου τμήμα διαπερνά το Σύνταγμα, το Μοναστηράκι και τον Κεραμεικό.

Μάνος Δανέζης-Ψεύτικες ανάγκες που δημιουργούν φόβο-Matrix

Όπως διαπιστώνετε, ένα πολιτισμικό ρεύμα εκφράζει βασικά την εκάστοτε προσπάθεια του ανθρώπου να ξεπεράσει και να ελέγξει τους φόβους του. Τι φοβόμαστε σήμερα και πως μπορούμε να το ξεπεράσουμε;

Ένα βασικό και επιτακτικό ανθρώπινο συναίσθημα είναι ο «φόβος», ο οποίος δημιουργείται από την έννοια της «ανάγκης». Σκοπός και αίτιο της ανάπτυξης ενός πολιτισμικού ρεύματος είναι η προσπάθεια μιας κοινωνίας να ξεπεράσει και να ελέγξει συλλογικά τρεις βασικές ομάδες φόβων, οι οποίοι βρίσκονται σε άμεση σχέση και συνάρτηση με τριών ειδών πραγματικά και πρακτικά γεγονότα. Ο πρώτος φόβος είναι ο φόβος της φυσικής ανθρώπινης επιβίωσης, ο δεύτερος είναι ο φόβος της βίαιης δράσης του φυσικού περιβάλλοντος και τέλος ο μεταφυσικός φόβος, δηλαδή ο φόβος που προκαλούν κάποια γεγονότα τα οποία ξεφεύγουν από το πλαίσιο μιας λογικής ερμηνείας, η οποία θα είχε τη βάση της στην εμπειρία των ανθρώπινων αισθήσεων, όπως ο θάνατος.

Προκειμένου ο άνθρωπος να κατασιγάσει αυτές τις τρεις ομάδες φόβων δημιούργησε αντίστοιχα, τα «κοινωνικά συστήματα» από τα οποία προήλθαν τα «πολιτικά συστήματα», την «επιστήμη» η οποία σε κάποιες περιπτώσεις μετασχηματίζεται σε «τεχνολογία». και τέλος τη «θεολογία», η οποία αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η δημιουργία της έννοιας της «θρησκείας». Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν οι βασικοί τρεις πυλώνες ενός πολιτισμικού ρεύματος. Στο πλαίσιο αυτών των τριών πολιτισμικών πυλώνων αναπτύσσονται ανθρώπινες διοικητικές δομές οι οποίες, όλες μαζί, αποτελούν αυτό το οποίο ονομάζουμε «κοσμική εξουσία». Όπως γίνεται φανερό, αυτό που οδηγεί σε κατάρρευση έναν πολιτισμό δεν είναι η φιλοσοφική βάση τους, αλλά οι φιλοδοξίες, ο δογματισμός και η διαφθορά, των ανθρώπων που συγκροτούν τις διοικητικές δομές τους.

Όμως, όταν οι διοικητικές δομές των πολιτισμικών πυλώνων διαφθαρούν, οι πολιτισμικοί πυλώνες και ο πολιτισμός γενικότερα καταρρέουν, αφήνοντας τους ανθρώπινους φόβους να γιγαντωθούν εκ νέου. Τότε δημιουργείται η αναγκαιότητα δημιουργίας ενός νέου πολιτισμικού ρεύματος το οποίο θα πρέπει να είναι ικανό να κατασιγάσει τους νέους ανθρώπινους φόβους.

Όμως μια κοινωνία που κυριαρχείται από υπέρμετρους φόβους, είναι μια υποταγμένη κοινωνία, ανίκανη να αντιδράσει λογικά και ήρεμα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της. Μια φοβισμένη κοινωνία κυριαρχείται από την αίσθηση του πανικού, της οργής, της ανεξέλεγκτης βίας. Μια φοβισμένη κοινωνία είναι μια εύκολα χειραγωγούμενη κοινωνία. Το γιγάντωμα των αναγκών και των φόβων μας, μας στερεί το υπέρτατο ανθρώπινο αγαθό, την ελευθερία μας.


Σήμερα πλέον κατανοούμε γιατί ο δυτικός πολιτισμός, μας δημιούργησε έναν καταιγισμό πλαστών και άχρηστων αναγκών. Όχι για να μας κάνει πιο ευχάριστη τη ζωή. αλλά επειδή αυξάνοντας τις ανάγκες μας, γιγάντωνε πλαστά τους φόβους μας. Μας έκανε υποταγμένους και εύκολα χειραγωγούμενους

Ας αντιδράσουμε από σήμερα. Ας ελαχιστοποιήσουμε τους φόβους μας ελαχιστοποιώντας τις πλαστές ανάγκες μας, αντικαθιστώντας τις έννοιες του «αμοιβαίου συμφέροντος» και της περιστασιακής «ελεημοσύνης» με το μόνιμο αίσθημα της ανθρώπινης αλληλεγγύης

Η αλλαγή της πολιτισμικής συγκρότησης θα επιτευχθεί ειρηνικά και αναίμακτα, αν και όταν αντιληφθούμε την αναγκαιότητα μιας εσωτερικής μας αναμόρφωσης. Η πνευματική και συνειδησιακή συγκρότηση των πολιτών καθορίζει την ποιότητα της Πολιτείας και η ποιότητα της Πολιτείας, τον πολιτισμό που αυτή θα συγκροτήσει.

Η μεγάλη πολιτισμική αλλαγή θα αρχίσει να γίνεται μια ειρηνική πραγματικότητα μόνο όταν κάνουμε την αγωνία μας, τον δικαιολογημένο κοινωνικό θυμό μας και το αίσθημα της εκδίκησης, αξιοπρέπεια, δουλειά, γνώση, υπευθυνότητα, συλλογικότητα.

Μίκης Θεοδωράκης-Μαουτχάουζεν-Ο Αντώνης

Navarinoinvestment:

Καλό ταξίδι Μίκη.Αθάνατος...

Διδάξες σε όλους τι σημαίνει να είσαι Έλληνας!

«Ήταν μετά το μεσημεριανό φαϊ. Οι Ες-Ες επικεφαλής των συνεργείων των τιμωρημένων είχανε ως εκείνη την ώρα «ξεκάνει» 17 Εβραίους και Ρώσους αιχμαλώτους πολέμου. Μόλις κάποιος παραπατούσε τον σέρνανε στα συρματοπλέγματα του φράχτη. Εκεί ο Ες-Ες τον έχωνε ανάμεσα στο φράχτη και τον πυροβολούσε. Ύστερα έγραφε σε ένα μπλοκ «Ο υπ’αριθ. 137.566 κρατούμενος, αποπειραθείς να δραπετεύσει, εξετελέσθη επι τόπου». Αυτή τη σημείωση την κρατούσε για την βραδυνή αναφορά. Έγραφε όμως άλλη μια και την καρφίτσωνε πάνω στον πεθαμένο «Μόνο η πειθαρχία οδηγεί εις την ελευθερία». Σ’ ένα ανέβασμα της σκάλας του λατομείου, ένας Εβραίος άρχισε να παραπατά. Ο Αντώνης του έκανε νόημα να πλησιάσει. Ο Εβραίος πλησίασε κι ο Αντώνης κράτησε το δικό του αγκωνάρι με το δεξιό και με τ’ αριστερό σήκωσε το αγκωνάρι του Εβραίου. Όμως αυτό έγινε στη μέση της σκάλας. Έμενε ακόμα πολύ ανέβασμα. Ο Ες-Ες τους είδε και τους χώρισε. Διέταξε τον Εβραίο να τρέξει. Αυτός ανέβηκε λίγα σκαλοπάτια, ύστερα άφησε την πέτρα να πέσει και γονάτισε στο σκαλί. Ο Ες-Ες πλησίασε και του είπε να ανοίξει το στόμα. Ο Εβραίος άνοιξε το στόμα. Ο Ες-Ες έβγαλε το περίστροφο, το έχωσε στο στόμα του Εβραίου και πυροβόλησε. Ύστερα γύρισε προς τον Αντώνη και στύλωσε τα μάτια επάνω του. Ο Αντώνης τον κύτταξε άφοβα. Ύστερα πλησίασε τον νεκρό, φορτώθηκε και το δεύτερο αγκωνάρι και συνέχισε να ανεβαίνει την σκάλα. Ο Ες-Ες πάγωσε. Δεν είπε τίποτε. Δεν έκανε τίποτε.
Όταν όμως ξαναγύρισαν στο λατομείο για να ξαναφορτωθούν αγκωνάρια φώναξε τον Αντώνη να πάει κοντά. Άρχισε να βολτάρει σαν μανιακός ανάμεσα στις πέτρες και να ψάχνει. Βρήκε ένα αγκωνάρι διπλό από τ’άλλα, τό’δειξε στον Αντώνη και του είπε "Αυτό είναι το δικό σου". Ο Αντώνης κύτταξε το αγκωνάρι, ύστερα τον Ες-Ες, ύστερα τα σκόρπια αγκωνάρια γύρω του. Όλοι οι άλλοι κάνανε πως δεν βλέπανε, πως δεν ακούγανε. Στο Μαουτχάουζεν το ένας για όλους και όλοι για έναν, ήταν νόμος. Τρέμανε για το τι θα έβγαινε από τούτο το μπλέξιμο. Αυτός ο Έλληνας το πήγαινε φιρί-φιρί. Ο Ες-Ες είχε κιόλας βγάλει το περίστροφό του από τη θήκη, το 'τριβε νευρικά στο παντελόνι του και ετοιμάζονταν. Ο Αντώνης σταμάτησε μπροστά σ’ένα αγκωνάρι ακόμα πιο μεγάλο από εκείνο που του διάλεξε ο Ες-Ες. «Αυτό είναι το δικό μου», είπε και το φορτώθηκε. Σ’ όλους τους δρόμους που κάνανε ως το βράδυ, ώσπου σήμανε η ώρα για μέσα ο Αντώνης διάλεγε και φορτωνόταν τα πιο βαριά αγκωνάρια. Το ίδιο βράδυ το στρατόπεδο απ’άκρη σ’άκρη μίλαγε για τον Έλληνα τον Αντώνη.
Τέτοια νέα αναταράζανε το Μαουτχάουζεν. Ήταν μια κρυφή διανομή ελευθερίας.»

Οι στίχοι του τραγουδιού γράφτηκαν από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη στα 1963.

Εκεί στη σκάλα την πλατιά

στη σκάλα των δακρύων

στο Βίνερ Γκράμπεν το βαθύ

το λατομείο των θρήνων

Εβραίοι κι αντάρτες περπατούν

Εβραίοι κι αντάρτες πέφτουν,

βράχο στη ράχη κουβαλούν

βράχο σταυρό θανάτου.

Εκεί ο Αντώνης τη φωνή

φωνή, φωνή ακούει

ω καμαράντ, ω καμαράντ

βόηθα ν΄ ανέβω τη σκάλα.

Μα κει στη σκάλα την πλατιά

και των δακρύων τη σκάλα

τέτοια βοήθεια είναι βρισιά

τέτοια σπλαχνιά είν’ κατάρα.

Ο Εβραίος πέφτει στο σκαλί

και κοκκινίζει η σκάλα

κι εσύ λεβέντη μου έλα εδώ

βράχο διπλό κουβάλα.

Παίρνω διπλό, παίρνω τριπλό

μένα με λένε Αντώνη

κι αν είσαι άντρας,

έλα εδώ στο μαρμαρένιο αλώνι

Διογένης Οινοανδέας και η επιγραφή του

 

Η Μεγάλη επιγραφή στα Οινόανδα 

(μικρό απόσπασμα της επιγραφής) 

..ΤΗΝ ΣΟΦΊΑ ΟΥ ΠΑΝΤΑΧΟΎ ΚΟΜΙΟΎΜΕΝ, ΕΠΕΙ ΠΆΝΤΕΣ ΜΗ ΔΎΝΑΝΤΑΙ, ΔΥΝΑΤΉΝ ΔΕ ΑΥΤΉΝ ΑΝ ΥΠΟΘΏΜΕΘΑ, ΤΌΤΕ ΩΣ ΑΛΗΘΏΣ Ο ΤΩΝ ΘΕΏΝ ΒΊΟΣ ΕΙΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΜΕΤΑΒΉΣΕΤΑΙ. ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗΣ ΓΑΡ ΈΣΤΑΙ ΜΕΣΤΆ ΠΆΝΤΑ ΚΑΙ ΦΙΛΑΛΛΗΛΊΑΣ, ΚΑΙ ΟΥ ΓΕΝΉΣΕΤΑΙ ΤΕΙΧΏΝ Ή ΝΌΜΩΝ ΧΡΕΊΑ ΚΑΙ ΠΆΝΤΩΝ ΌΣΑ ΑΛΛΉΛΟΥΣ ΣΚΕΥΩΡΟΎΜΕΥΑ. ΠΕΡΊ ΔΕ ΤΩΝ ΑΠΌ ΓΕΩΡΓΊΑΣ ΑΝΑΓΚΑΊΩΝ, ΩΣ ΟΥΚ ΕΣΌΜΕΝΩΝ ΗΜΕΊΝ ΤΌΤΕ ΔΟΎΛΩΝ ΚΑΙ ΓΑΡ ΑΡΌΣΟΜΕΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΣΚΆΨΟΜΕΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΥΤΏΝ ΕΠΙΜΕΛΗΣΌΜΕΘΑ ΚΑΙ ΠΟΤΑΜΟΎΣ ΠΑΡΕΤΡΈΨΟΜΕΝ...

 Διογένης Οινοανδέας

 

 Ἀπόδοσις

Απ.56 “..την σοφία δεν γίνεται να την μεταδώσουμε παντού για το λόγο ότι δεν είναι όλοι σε θέση να τη δεχτούν, αν υποθέσουμε ότι ήταν δυνατόν, τότε αληθινά ο βίος των θεών θα μεταβεί στους ανθρώπους, διότι όλα θα είναι μεστά δικαιοσύνης και φιλαλληλίας και δεν θα χρειάζονται ούτε οι νόμοι ούτε τα τείχη και όσα άλλα μηχανευόμαστε ο ένας για τον άλλο, όσο για τα αναγκαία περί της γεωργίας, τότε δεν θα έχουμε ούτε την ανάγκη των δούλων και μόνοι μας θα οργώνουμε και θα σκάβουμε τη γη και τα φυτά θα επιμελούμαστε και τους ποταμούς θα εκτρέπουμε..”
Διογένης Οινοανδέας

 

*Ο φιλόσοφος Διογένης χάραξε μια σύνοψη της φιλοσοφίας του Επίκουρου σε έναν τοίχο μιας στοάς, η οποία αρχικά είχε μήκος περίπου 80 μέτρα. Η επιγραφή παρουσιάζει τη διδασκαλία του Επίκουρου στη φυσική, την επιστημολογία και την ηθική. Αρχικά περιλάμβανε περίπου 25.000 λέξεις και καταλάμβανε 260 τετραγωνικά μέτρα επιφάνειας του τοίχου. Η επιγραφή υπολογίστηκε ότι είναι της Αδριανικής περιόδου, 117-138 μΧ.[6] Η στοά διαλύθηκε κατά το δεύτερο μισό του 3ου αιώνα μΧ για να δημιουργηθεί χώρος για ένα αμυντικό τείχος, εκεί όπου προηγουμένως η περιοχή ήταν ατείχιστη

  Πηγή : Wikipedia.

Βακτριανή-Το ελληνικό Αφγανιστάν

 

Η Βακτρία ήταν μια μεγάλη περιοχή στην κεντρική Ασία που αποτελούνταν από το σημερινό Αφγανιστάν και μέρη του Τατζικιστάν και του Ουζμπεκιστάν. Από τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. η περιοχή ανήκε στην Περσική Αυτοκρατορία και αποτελούσε σατραπεία της.

 Αποτελούσε κοινό προορισμό εξορίας για πολλούς Έλληνες κατά τη διάρκεια της Περσικής κυριαρχίας. Κατά τη βασιλεία του Δαρείου Α’, οι κάτοικοι της ελληνικής πόλης Βάρκης στην Κυρηναϊκή εξορίστηκαν στη Βακτρία, έπειτα από πολιορκία και κατάληψη της πόλης, επειδή αρνήθηκαν να παραδώσουν τους δολοφόνους του βασιλιά Αρκεσίλαου Γ’ της Κυρήνης.

Κατά τη διάρκεια της Ιωνικής Επανάστασης (499 – 493 π.Χ.) ένας Πέρσης στρατηγός απείλησε τους Ίωνες επαναστάτες ότι θα υποδουλώσει τις κόρες τους και θα τις στείλει αιχμάλωτες στη Βακτρία.

 Γενικότερα, φαίνεται ότι η Βακτρία επιλέχθηκε από τους Πέρσες ως τόπος εξορίας Ελλήνων, διότι ήταν γεωγραφικά η πιο μακρινή περιοχή σε σχέση με τις ελληνικές πόλεις και οι Έλληνες τη θεωρούσαν το τέλος του γνωστού κόσμου στην Ανατολή.

Στη Βακτρία στάλθηκαν και οι Βραγχίδες, οι ιερείς που ήταν υπεύθυνοι για τον Ναό του Απόλλωνα στα Δίδυμα της Μιλήτου, οι οποίοι επέλεξαν να υποταχθούν στον Ξέρξη Α’ και να μην αντισταθούν και παρέδωσαν τα χρήματα του ναού, η λειτουργία του οποίου έπαυσε. Μετά την περσική ήττα και φοβούμενοι αντίποινα από τους Έλληνες, οι Βραγχίδες ζήτησαν προστασία από τους Πέρσες, οι οποίοι τους έστειλαν στη Βακτρία. 

Όταν ο Μ. Αλέξανδρος μπήκε στη Βακτρία το 329 π.Χ. βρήκε απογόνους τους Βραγχιδών, οι οποίοι έως τότε είχαν γίνει δίγλωσσοι, που έστειλαν αντιπροσωπεία για να παραδώσουν την πόλη τους σε αυτόν. Λέγεται ότι ο Αλέξανδρος κατέστρεψε την πόλη και σκότωσε όλους τους κατοίκους, για να εκδικηθεί την προδοσία των Βραγχιδών, αν και η αυθεντικότητα του γεγονότος αμφισβητείται. 

 Όλες αυτές οι μετακινήσεις Ελλήνων είχαν ως αποτέλεσμα η ελληνική παρουσία στη Βακτρία να είναι πολύ πιο ισχυρή από μέρη που γεωγραφικά ήταν πιο κοντά στην Ελλάδα. Η ελληνική γλώσσα έγινε κυρίαρχη όταν η περιοχή καταλήφθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο και εντάχθηκε στην αυτοκρατορία του και στη συνέχεια ως επαρχία του βασιλείου των Σελευκιδών. Αργότερα, αποτέλεσε το κέντρο του Ελληνο-Βακτριανού Βασιλείου (250 π.Χ. - 125 π.Χ.).

Γυναίκες ξυπνήστε

Οι Ταλιμπάν ξαναπήραν την εξουσία στο Αφγανιστάν και εισήλθαν στην πρωτεύουσα Καμπούλ.

Πρώτη τους μέριμνα να καλύψουν τις διαφημιστικές αφίσες με γυναίκες...

Γιατί?

Στην όμορφη χώρα μας πρόσφατα εισήχθη ο όρος "γυναικοκτονία" αναφερόμενος σε δολοφονία ανθρώπου θηλυκού φύλου!

Γιατί?

Γυναίκες ξυπνήστε ...

Εύβοια-Αυτές είναι οι χρήσεις γης των εκτάσεων που κάηκαν

 Αυτός είναι ο χάρτης χρήσεων γης της Εύβοιας για την περιοχή που έχει πληγεί από την πυρκαγιά (Πηγη:Corine Land Cover 2018)

Οι εκτάσεις που έχουν καεί αφορούν:

Γεωργικές περιοχές - 9065 εκτ.

Τεχνητές ζώνες - 435 εκτ.

Εκτάσεις με αραιή βλάστηση - 80 εκτ.

Δασική βλάστηση - 19270 εκτ.

Χορτολιβαδικές εκτάσεις - 7772 εκτ. 

Θαμνώδεις εκτάσεις - 9960 εκτ.

Πηγές:

Εθνικόν Αστεροσκοπείον Αθηνών Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών,Τηλεπισκόπησης Γενική Γραμματεία Έρευνας και Καινοτομίας Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδος Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων

Made in Greece- ΜΑΛΚΟΤΣΗ

Made in Greece: Το άδοξο τέλος του πρώτου ελληνικού τρακτέρ με την αθάνατη μηχανή.

Αυτό το μοτέρ ήταν made in Greece.

Τα προϊόντα που κατασκεύαζε τις παλαιότερες δεκαετίες η Ελλάδα, είτε στο βιοτεχνικό, είτε στο βιομηχανικό χώρο δεν είχαν σε μια ευρεία γκάμα να ζηλέψουν τίποτα από τα αντίστοιχα του εξωτερικού.




Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα ήταν και ανώτερα σε ποιότητα. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι οι ντιζελοκινητήρες της πάλαι ποτέ θρυλικής επιχείρησης «Μαλκότση». Ακόμα και πολλά χρόνια μετά υπάρχουν ακόμα τέτοιοι κινητήρες εν ζωή, κυρίως σε τρακτέρ, αλλά και σε καΐκια, αντλίες, όπου απευθύνονταν τα προϊόντα της εταιρίας.

Στον αγροτικό κόσμο το όνομα «Μαλκότση» είναι συνυφασμένο με τη φράση «σκυλί», δηλαδή την ποιότητα κατασκευής και αντοχής στο χρόνο. Έχουν περάσει περισσότερα από 60 χρόνια που η εταιρία τροφοδότησε για τελευταία φορά την ελληνική ύπαιθρο κι όμως στα χωράφια μας κυκλοφορούν ακόμα τέτοιες μηχανές.




Ο Σωκράτης Μαλκότσης είναι ιστορικά ο σημαντικότερος Έλληνας κατασκευαστής μηχανών. Αποφοίτησε το 1919 από το ΕΜΠ ως μηχανολόγος μηχανικός και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο της Λιέγης ένα χρόνο αργότερα. Έμεινε στο Βέλγιο, συγκεκριμένα στην Αμβέρσα, για να εργαστεί από το 1921 έως το ’24 στην εγκατάσταση κέντρων αυτόματης τηλεφωνίας και όταν επέστρεψε στην Ελλάδα άνοιξε τεχνικό γραφείο.

Στο χώρο των μηχανικών κατασκευών μπήκε το 1934, ιδρύοντας στην Πειραιά την «Τέχνικα Σ. Μαλκότσης Α.Ε. Γενικών και Τεχνικών Επιχειρήσεων», με κύριο μέτοχο την Τράπεζα Χίου. Κατά την περίοδο του πολέμου, το μηχανουργείο του Μαλκότση κατασκεύαζε βλήματα για το Βασιλικό Ναυτικό, σε συνεργασία με το Ελληνικό Πυριτιδοποιείο και το Καλυκοποιείο του Μποδοσάκη. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η εταιρία αναπτύσσεται ραγδαία και γίνεται μία από τις πιο δυναμικές της Ελλάδας. Στην παραγωγή της τίθενται από εξαρτήματα για το σιδηροδρομικό δίκτυο, μέχρι μηχανουργικά δράπανα, ποτιστικές μηχανές και τελικά ένα ολοκληρωμένο ελληνικό τρακτέρ.




Ο προορισμός χρήσης των προϊόντων της επιχείρησης διευρυνόταν διαρκώς. Με χαμηλό κόστος κάλυπτε τις ανάγκες των αγροτικών αρδευτικών αντλιοστασίων, αλλά και την κίνηση των πολλών μικρών αλιευτικών σκαφών, τις βιοτεχνικές και άλλες συναφείς εφαρμογές με χαμηλό κόστος. Οι μηχανές Malkotsis βρήκαν τη χρήση σε ποικίλες βιομηχανικές εφαρμογές, ενώ τα πρότυπα μηχανών βαρκών έγιναν θρυλικά για την αξιοπιστία τους

Σε περίπου μια δεκαετία παρήχθησαν 30.000 κινητήρες 7 και 15 ΗΡ. Το εργοστάσιο του Μαλκότση εξελίχθηκε σε «σχολείο» μηχανολογικής εκπαίδευσης. Εργάσθηκαν σε αυτό εν δυνάμει καθηγητές του ΕΜΠ και άλλοι επιστήμονες που συμμετείχαν στα έργα των αντλιοστασίων της λίμνης Υλίκης για την υδροδότηση της Αθήνας.

Το αποκορύφωμα της επιτυχίας ήρθε με τη μηχανή ΕΜ (ή αλλιώς «Έλσα Μαλκότση»), ονομασία από τα αρχικά του ονόματος της κόρης του. Ο μονοκύλινδρος, κατακόρυφος, υδρόψυκτος πετρελαιοκινητήρας, ισχύος 10-12 ίππων, είναι ο «αθάνατος» της ελληνικής βιομηχανίας, καθώς σε αρκετές περιοχές της χώρας εξακολουθεί να λειτουργεί παραγωγικά ως σήμερα.




Ακολούθησε η τελειοποίηση του ομώνυμου τρακτέρ, που σχεδιάστηκε σε συνεργασία με μια βρετανική συμβουλευτική εταιρία. Λόγω χρηματοδοτικών και άλλων προβλημάτων όμως, όπως η πλήρης έλλειψη κρατικής υποστήριξης (βλέπε γραφειοκρατία), το νέο τρακτέρ παράχθηκε μόνο για μερικά έτη και δεν μπήκε ποτέ σε γραμμή μαζικής παραγωγής.

Όταν η εταιρία έκλεισε ήταν ένα Κολοσσός για την εποχή με 3.000 εργαζομένους. Οι «αθάνατες» μηχανές της είχαν ως αποτέλεσμα να βγει μέχρι και η φήμη ότι αυτός ήταν ο λόγος χρεοκοπίας (από τη στιγμή που δεν υπήρχε ανάγκη για αντικατάστασή τους), φυσικά όμως δεν επρόκειτο περί αυτού.

Το τέλος της μεγαλύτερης βιομηχανίας μηχανών βαρέως τύπου που γνώρισε η Ελλάδα, σηματοδοτεί ουσιαστικά την έναρξη του σχεδίου καταστροφής του εθνικού κορμού της οικονομίας.

Το καλό φαγητό είναι ακριβό

Το φθηνό φαγητό είναι το προϊόν του συνδυασμού νέας γεωργικής τεχνολογίας, αυξημένης χρήσης λιπασμάτων και γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών (ΓΤΟ). Ισχυέι  ότι με τόσο τεράστια πλεονάσματα φαγητού, έχουμε και πάρα πολύ καλές τροφές;

 Όταν το κακό φαγητό είναι φτηνό

Ο Aniruddh Chaturvedi ήταν μαθητής από τη Βομβάη της Ινδίας που παρακολούθησε το Carnegie Mellon. Φεύγοντας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μοιράστηκε μερικά από τα πιο εκπληκτικά πράγματα για τη χώρα μας με το Business Insider. 

Μεταξύ αυτών: "Οι πλούσιοι άνθρωποι είναι λεπτοί / καλοδιατηρημένοι, οι φτωχοί άνθρωποι είναι λιπαροί. Αυτό πηγάζει από το γεγονός ότι τα φτηνά τρόφιμα είναι λιπαρά, οι πλούσιοι άνθρωποι δεν τρώνε φτηνά τρόφιμα - τείνουν να τρώνε είτε σπιτικά φαγητά που είναι ακριβά ή να γευματίζουν σε ακριβά / υγιεινά μέρη. " 

 Το φαγητό που είναι πραγματικά κακό για σας είναι επίσης πολύ φθηνό. Μια ματιά στο μενού του δολαρίου της McDonald θα σας το επιβεβαιώσει. Αυτό δεν συνέβαινε πάντα. Αλλά ένας συνδυασμός επιδοτήσεων για την υπερπαραγωγή καλαμποκιού μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο και του φθηνού κρέατος έχει δημιουργήσει την τέλεια καταιγίδα για κακή υγεία.

 Αυτήν τη στιγμή, το γεννετικά τροποποιημένοππ καλαμπόκι υπάρχει τουλάχιστον στο ένα τέταρτο όλων των τροφίμων σε ένα σούπερ μάρκετ.Αν και το κόστος της διατροφής των νέων της Αμερικής έχει μειωθεί κατά 19% από το 1960, η κατανάλωση γρήγορου,πρόχειρου και φθηνού φαγητού  έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 150%! 

  Η παχυσαρκία στην Αμερική, 2010 Πηγή: CDC

Το 1990, ήταν δύσκολο να βρεθεί μια πολιτεία σε όλη την Αμερική με πληθυσμό παχύσαρκων κατοίκων μεγαλύτερο του 14%. Αλλά μόλις 20 χρόνια αργότερα, δεν υπήρχε ούτε μια πολιτεία με χαμηλά ποσοστά παχυσαρκίας!

Μονοκαλλιέργεια και μεταλλάξεις 

 Η υπεραφθονία μόνο του καλαμποκιού δεν φταίει για την κακή υγεία των Αμερικανών. Αλλά επειδή όλο αυτό το έδαφος στη μέση Αμερική χρησιμοποιείται μόνο για καλαμπόκι ή σόγια, δεν υπάρχει αρκετό υπόλοιπο για την παραγωγή μη μεταποιημένων φρούτων και λαχανικών - αυτό που οι Αμερικανοί χρειάζονται περισσότερο. Οι αγρότες δεν μπορούν να επωμιστούν όλη την ευθύνη. Ενθαρρύνονται από επιδοτήσεις για την παραγωγή καλαμποκιού. Και παρόλο που οι τοπικές αγορές αγροτών αναπτύσσονται, τα περισσότερα ποιοτικά και ασφαλή προϊόντα τους δεν πάνε  πουθενά και πετιούνται.

Η αυξανόμενη μονοκαλλιέργεια της αμερικανικής γεωργικής γης - η οποία κυριαρχείται από καλαμπόκι και σόγια,βοηθά στη διατήρηση των φθηνών τροφίμων  - παρουσιάζει όμως μερικούς τρομακτικούς κινδύνους όσον αφορά την επισιτιστική κρίση.  Η Monsanto (NYSE: MON) ήταν η πρώτη εταιρεία που είχε σπόρους ΓΤΟ στην αγορά για δημόσια κατανάλωση στις ΗΠΑ, αλλά η DuPont (NYSE: DD) και η Dow Chemical (NYSE: DOW) ακολούθησαν γρήγορα τα βήματα της Monsanto. Μαζί, αυτές οι τρεις εταιρείες ελέγχουν τεράστιο μερίδιο αγοράς για τους σπόρους καλαμποκιού και τη μεταποίηση. Στην περίπτωση της Monsanto, η ιδέα είναι ότι αγοράζοντας σπόρους καλαμποκιού ΓΤΟ(Γεννετικά Τροποποιημένους) που είναι ανθεκτικοί στο ζιζανιοκτόνο Round-Up της εταιρείας, οι αγρότες μπορούν να φυτέψουν καλαμπόκι και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν το ζιζανιοκτόνο, γνωρίζοντας ότι θα ΄΄σκοτώσει΄΄ μόνο τα βλαβερά ζιζάνια και θα αφήσει άθικτο το καλαμπόκι. Θεωρητικά, αυτό ακούγεται υπέροχο. Στην πράξη, η φύση πάντα ευνόησε τις προσαρμογές και τα ζιζάνια δεν διαφέρουν. Το 2010, ο Popsci σημείωσε ότι οι γενετικές μεταλλάξεις οδήγησαν σε ζιζάνια  που ήταν ανθεκτικά στο Round-Up. Επειδή οι  καλλιέργειες ΓΤΟ αντιπροσώπευαν το 90% της σόγιας και το 70% του καλαμποκιού και του βαμβακιού στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτές οι ανθεκτικότητες των ζιζανιών αποτέλεσαν σημαντική απειλή για την προμήθεια σόγιας, καλαμποκιού και βαμβακιού. Προφανώς, τρία χρόνια αργότερα, είμαστε ακόμα στο ίδιο σημείο.

Αλλά ακολουθούμε ξεκάθαρα το ίδιο  μονοπάτι: προσκαλώντας τα παράσιτα να αναπτυχθούν ενώ ταυτόχρονα φυτεύουμε περισσότερες καλλιέργειες που δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε όταν αυτά χτυπήσουν.Αυτό είναι μια καταστροφική  συνταγή. Όσο περισσότερα φθηνά τρόφιμα παράγουμε τόσο περισσότερο ο παγκόσμιος πληθυσμός  θα αυξάνεται - ακόμη και αν αυτά τα τρόφιμα καλλιεργούνται στην Αμερική και αποστέλλονται σε άλλες ηπείρους. Μια υποθετική περίπτωση από τη φύση παρέχει ένα εύκολο στην κατανόηση παράδειγμα. Ας πούμε ότι οι λύκοι τρώνε κουνέλια. Καθώς ο αριθμός των κουνελιών αυξάνεται, έτσι αυξάνεται και ο πληθυσμός των λύκων που τρώνε τα κουνέλια. Όταν ξαφνικά για κάποιο λόγο μειωθεί ο πληθυσμός των κουνελιών  τότε και μόνο τότε,ο πληθυσμός των λύκων θα αρχίσει να μειώνεται σιγά σιγά.... Σε κάποιο σημείο, θα μειωθεί αρκετά ώστε ο πληθυσμός των κουνελιών  αρχίσει να αυξάνεται ξανά - και ο κύκλος ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ///

 

ΠΗΓΗ