Οι Έλληνες , το 21, δεν σκοτώνανε μόνο τους Τούρκους, αλλά σκοτωνόσαντε και μεταξύ τους.
Ένα παράδειγμα είναι η θανάτωση του Φιλιατρινού ήρωα Παπαναστάση , από τους ήρωες Ντρέδες επειδή ο Παπαναστάσης είχε σκοτώσει χωρίς σοβαρή αιτία, έναν άλλο μεγαλύτερο ήρωα,τον Γιαννάκη Μέλιο.
Γιαννάκης Μέλιος: καταγωγή από το αρβανιτοχώρι Κούβελα, περιοχής Κοπανακίου. Μέγας πολεμιστής, ήτανε λοχαγός στα Πελοποννησιακά Τάγματα, μπαρουτοκαπνισμένος και λεβέντης.
Παπαναστάσης. Ήτανε παπάς, από το Χαλαζόνι. Ανδρείος, αλλά κατά βάθος αγαθότατος. Ευέξαπτος, και θύμωνε απότομα…
Ο πατέρας του ήτανε επίτροπος στην εκκλησία του χωριού, και είχε μέγα πόθο να κάνει το γιό του Παπά!... Τον πήγε από μικρόν, στο δημοτικό σχολείο ενός ιερομόναχου Ιωνά (!), και του είπε: κρέας φέρνω στην αγιοσύνη σου, κόκκαλα να μου παραδώσεις… Μάλλον εννοούσε, να τον σκληραγωγήσει..
Όμως ο Αναστάσης ήταν ατίθασος χαρακτήρας, και υπόφερε πολλά βασανιστήρια από τον καλόγερο Ιωνά: φάλαγγα, στέρηση φαγητού, κάψιμο με σίδερο, κλπ. !!!
Ωστόσο, τελικώς έγινε ‘κόκκαλο’, 'έστρωσε' μέσα στην ιερατική σχολή...
Έγινε καλλίφωνος Ιεροψάλτης, και Αναγνώστης Μετά παντρεύτηκε μια πλούσια Φιλιατρινιά, και έκανε μαζί της 3 κορίτσια κι ένα αγόρι. Μετά έγινε Διάκος, και πιο μετά παπάς στα Φιλιατρά-Χαλαζόνι-Χριστιάνους.
Ήτανε ‘καλός παπάς’, βόηθαγε τους φτωχούς χριστιανούς, έλυνε τις μεταξύ τους διαφορές. Τον συμπαθούσε ιδιαιτέρως ο Χασάν-Αγάς της Κυπαρισσίας!!, αλλά δεν είχε καλές σχέσεις με τον Μητροπολίτη Χριστιανουπόλεως Γερμανό!. Παράξενα και τα δύο…
Ο Παπαναστάσης ήτανε και ‘σερέτης’ , νταής. Είχε πάντα μαζί του δύο πιστόλια, που τα ονόμαζε ‘άγια λείψανα’. Γι αυτό το λόγο, συχνά τον τιμωρούσε ο Μητροπολίτης, ώσπου μια μέρα ο Παπαναστάσης έσωσε τη ζωή του Μητροπολίτη Γερμανού, με αυτά τα όπλα, και τελικά αναγκάστηκε ο Δεσπότης να τα ευλογήσει κι όλας τα όπλα.
Ο Παπαναστάσης μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία, και μόλις ξεκίνησε η επανάσταση, βγήκε οπλαρχηγός του κάμπου, με 50 παλλικάρια ! Έλαβε μέρος στην πολιορκία του Νιόκαστρου το 1821, όπου σκοτώθηκε και ο μοναχογιός του, Μήτρος…
Αμέσως μετά την απελευθέρωση του Νιόκαστρου, βρέθηκαν σε ένα καφενείο της εκεί περιοχής, ο Γιαννάκης Μέλιος και ο Παπαναστάσης, και τότε ο Ντρές Μέλιος ακούμπησε με το χέρι του το μπιστόλι του Παπά, ίσως πήγαινε και να τον χτυπήσει; και αγριεύει τότε ο Παπάς και σκοτώνει τον Γιαννάκη Μέλιο!
Σε συμπλοκή που ακολούθησε σκοτώθηκε και άλλος Ντρές , ο ήρωας Ντούφας.
Την άλλη μέρα ήρθαν από την Κυπαρισσία , συγγενείς του Μέλιου και του Ντούφα για να εκδικηθούν. Τον ντουφεκίζουν στα πόδια, κι αυτός καταφεύγει μαζί με 3 συντρόφους του σε μια σπηλιά-κρησφύγετο, ίσως στην μεγάλη Σπηλιά που υπάρχει στο Γεράνιο. Αλλά τον προδίνει κάποιος Ντρές που διέμενε στα Φιλιατρά, μαζεύτηκαν πολλοί Ντρέδες και πολιόρκησαν την σπηλιά για 8 μέρες ,τους αναγκάζουν να παραδοθούν, με τη συμφωνία να μην τους πειράξουν αλλά μόλις παραδόθηκε, τον έγδυσαν , του κρέμασαν στο λαιμό ένα σακί γεμάτο πέτρες, τον πέρασαν πισθάγκωνα δεμένο από τα Φιλιατρά!
Οι θυγατέρες του Παπαναστάση στα Φιλιατρά, έκλαιγαν και οδύρονταν, αλλά αυτοί συνέχιζαν …
Και τους είπε ο Παπάς, στους Ντρέδες: ρε σεις είστε και από τους Τούρκους τρισχειρότεροι…
Οι Ντρέδες κάνουν στα Φιλιατρά κι άλλες βιαιοπραγίες: κλοπές και εξευτελισμούς, με λίγα λόγια τα έκαναν ‘Οίβαλα’, και μετά τον φέρνουν στην Κυπαρισσία, τον φυλάκισαν στο κάστρο, του έδεσαν τα πόδια με σίδερα , βάζοντας στο στήθος και στα γόνατα δοκάρια και πέτρες !!!
Του κόψανε τα γένεια με αιχμηρό αντικείμενο, τον ξάπλωσαν ύπτια (ανάσκελα, με το κεφάλι επάνω) και τον σκέπασαν με μεγάλες πέτρες.
Ο Παπαναστάσης βλέποντας το τέλος του, λένε ότι τους είπε:
«Ο θάνατος που θέλετε να δώσετε σε μένα , περισσότερη ατιμία θα φέρει σε σας.
Τα τιμημένα παλληκάρια, με το τουφέκι σκοτώνουν άλλα παλληκάρια που να κρατούν και εκείνα τουφέκι, όπως έκανα και εγώ με τον Μέλιο και τον Ντούφα.
Εσάς ο κόσμος άτιμους όπως και είστε θα σας πει, γιατί καταδεχτήκατε να βασανίσετε ανυπεράσπιστο άνθρωπο».
Στην συνέχεια οι Ντρέδες αποτελείωσαν το θύμα τους...
Ένα δημοτικό τραγούδι λέει όλα αυτά σε 13 σειρές…
Το τραγουδούσαν οι Φιλιατρινοί έως πριν 150 χρόνια:
Τρία πουλάκια κάθονταν, στον Αι-Λιά στη ράχη,
τόνα τηράει τα Φιλιατρά, τ άλλο το Χαλαζόνι,
το τρίτο όλο παράπονο , μοιρολογάει και λέει:
Την άλλη μέρα ήρθαν από την Κυπαρισσία , συγγενείς του Μέλιου και του Ντούφα για να εκδικηθούν. Τον ντουφεκίζουν στα πόδια, κι αυτός καταφεύγει μαζί με 3 συντρόφους του σε μια σπηλιά-κρησφύγετο, ίσως στην μεγάλη Σπηλιά που υπάρχει στο Γεράνιο. Αλλά τον προδίνει κάποιος Ντρές που διέμενε στα Φιλιατρά, μαζεύτηκαν πολλοί Ντρέδες και πολιόρκησαν την σπηλιά για 8 μέρες ,τους αναγκάζουν να παραδοθούν, με τη συμφωνία να μην τους πειράξουν αλλά μόλις παραδόθηκε, τον έγδυσαν , του κρέμασαν στο λαιμό ένα σακί γεμάτο πέτρες, τον πέρασαν πισθάγκωνα δεμένο από τα Φιλιατρά!
Οι θυγατέρες του Παπαναστάση στα Φιλιατρά, έκλαιγαν και οδύρονταν, αλλά αυτοί συνέχιζαν …
Και τους είπε ο Παπάς, στους Ντρέδες: ρε σεις είστε και από τους Τούρκους τρισχειρότεροι…
Οι Ντρέδες κάνουν στα Φιλιατρά κι άλλες βιαιοπραγίες: κλοπές και εξευτελισμούς, με λίγα λόγια τα έκαναν ‘Οίβαλα’, και μετά τον φέρνουν στην Κυπαρισσία, τον φυλάκισαν στο κάστρο, του έδεσαν τα πόδια με σίδερα , βάζοντας στο στήθος και στα γόνατα δοκάρια και πέτρες !!!
Του κόψανε τα γένεια με αιχμηρό αντικείμενο, τον ξάπλωσαν ύπτια (ανάσκελα, με το κεφάλι επάνω) και τον σκέπασαν με μεγάλες πέτρες.
Ο Παπαναστάσης βλέποντας το τέλος του, λένε ότι τους είπε:
«Ο θάνατος που θέλετε να δώσετε σε μένα , περισσότερη ατιμία θα φέρει σε σας.
Τα τιμημένα παλληκάρια, με το τουφέκι σκοτώνουν άλλα παλληκάρια που να κρατούν και εκείνα τουφέκι, όπως έκανα και εγώ με τον Μέλιο και τον Ντούφα.
Εσάς ο κόσμος άτιμους όπως και είστε θα σας πει, γιατί καταδεχτήκατε να βασανίσετε ανυπεράσπιστο άνθρωπο».
Στην συνέχεια οι Ντρέδες αποτελείωσαν το θύμα τους...
Ένα δημοτικό τραγούδι λέει όλα αυτά σε 13 σειρές…
Το τραγουδούσαν οι Φιλιατρινοί έως πριν 150 χρόνια:
Τρία πουλάκια κάθονταν, στον Αι-Λιά στη ράχη,
τόνα τηράει τα Φιλιατρά, τ άλλο το Χαλαζόνι,
το τρίτο όλο παράπονο , μοιρολογάει και λέει:
Πουλάκια μου για τρέξετε στου Νιόκαστρου τις τάπιες,
πάνω στης Μάλης το βουνό ,πέρα στο Χαλαζόνι,
μην τύχει και μας φέρετε χαρούμενο μαντάτο,
για τον παπά τον ξακουστό, καπτάν Παπαναστάση.
Και τα πουλάκια απαντήσανε, κι ανάρια λένε
Μηδέ στις τάπιες πολεμά, μηδέ στο Χαλαζόνι,
μηδέ στου Τζέκα βρίσκεται , μηδέ στην εκκλησιά του.
Με προδοσιά τον πιάσανε, του παλιοχριστιανιώτη,
στην Αρκαδιά τον πήγανε, άγρια τον βασανίσαν .
Οι Τούρκοι τον σεβάστηκαν, οι Ντρέδες τον σκοτώσαν.
πάνω στης Μάλης το βουνό ,πέρα στο Χαλαζόνι,
μην τύχει και μας φέρετε χαρούμενο μαντάτο,
για τον παπά τον ξακουστό, καπτάν Παπαναστάση.
Και τα πουλάκια απαντήσανε, κι ανάρια λένε
Μηδέ στις τάπιες πολεμά, μηδέ στο Χαλαζόνι,
μηδέ στου Τζέκα βρίσκεται , μηδέ στην εκκλησιά του.
Με προδοσιά τον πιάσανε, του παλιοχριστιανιώτη,
στην Αρκαδιά τον πήγανε, άγρια τον βασανίσαν .
Οι Τούρκοι τον σεβάστηκαν, οι Ντρέδες τον σκοτώσαν.
Πηγή:
Περιοδικό αδελφότητας εν Αθήναις Φιλιατρινών
"ΦΙΛΙΑΤΡΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου