Ο Κώστας ζει στην Αθήνα, στο κέντρο κοντά.
Γεννήθηκε τη δεκαετία του ’70 από γονείς που ήρθαν από το χωριό.
Ο πατέρας του ήταν ηλεκτρολόγος, η μάνα δούλευε ραπτομηχανή.
Τα χρόνια ήταν δύσκολα και οι ελλείψεις πολλές.
Αρχές του ογδόντα όμως, τα πράγματα άλλαξαν.
Ο πατέρας άρχισε να κολλάει αφίσες και στο τέλος τον διόρισαν στη ΔΕΗ.
Δούλευε δυο με τρεις ώρες την ημέρα, δεν χρειαζόταν πιο πολύ.
Κι η μάνα του διορίστηκε καθαρίστρια στο Δήμο με καλό μισθό.
Τα κατάφεραν μέσα στη γλίτσα και τη βρωμιά.
Έζησαν μέσα στη γλίστα και τη βρωμιά.
Βολεύτηκαν μέσα στη γλίτσα και τη βρωμιά.
Πήγαιναν μπουζούκια, έκαναν διακοπές, αγόρασαν αυτοκίνητο καλό.
Ήταν πολλές οι εικονικές υπερωρίες, τα εκτός έδρας και τα λαδώματα.
Αγόρασαν σπίτι στο Χαλάνδρι αλλά και εξοχικό.
Κι αν μετά άλλαξε η κυβέρνηση, άλλαξαν κι εκείνοι.
Πάντα έβλεπαν τι γινόταν με τις μίζες και τις ρεμούλες, αλλά δεν μιλούσαν, μαζί τα έτρωγαν κι αυτοί.
Τώρα έχουν βγει στη σύνταξη σε μικρή ηλικία. Πήραν κι εφ’ άπαξ κι όμως βρίζουν για τις περικοπές.
Τα κατάφεραν μέσα στη γλίτσα και τη βρωμιά.
Έζησαν μέσα στη γλίστα και τη βρωμιά.
Βολεύτηκαν μέσα στη γλίτσα και τη βρωμιά.
Τα κονόμησαν.
Ο Κώστας επωφελήθηκε κι εκείνος από την όλη κατάσταση.
Σαν παιδί τα είχε όλα και τα θεωρούσε δεδομένα.
Μεγάλωσε, έπαιρνε χαρτζηλίκι από το γέρο, ξενύχταγε, έκανε λέει φοιτητική ζωή,
ενώ παράλληλα διαμαρτυρόταν στο Σύνταγμα για τη γενιά των επτακοσίων ευρώ.
Τελείωσε ΤΕΙ κατά τα τριάντα, μα δεν μπόρεσαν να τον διορίσουν κι αυτόν οι γονείς του,
γιατί είχαν ήδη αλλάξει οι εποχές και τώρα πλέον είναι μακροχρόνια άνεργος.
Επιπλέον, δεν έχει αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει μέλλον στη Ρωμιοσύνη.
[Απ’ την αρχή του αυτό το κράτος έχει στηθεί από λαμόγια, κι από τότε κυβερνάται από λαμόγια,
αλλά κι οι υπήκοοί του είναι κι οι ίδιοι λαμόγια.
Δεν υπάρχει άλλη λύση όσο μένει εδώ.
Ο Κώστας πρέπει να φύγει, να πάει μακριά από τη γλίτσα και τη βρωμιά].
Να φύγει μακριά από τη γλίτσα και τη βρωμιά.
Πρέπει να φύγει από τη γλίτσα και τη βρωμιά.
Να πετάξει από τη γλίτσα και τη βρωμιά.
Να πάει μακριά από τη γλίτσα και τη βρωμιά.
Να πετάξει.
Να ξεφύγει.
Πέτα, πέτα, πέτα μακριά, να γλιτώσεις τη βρωμιά.
Navarinoinvestment:
Κώστα μην πετάξεις μακριά.Μείνε εδώ να αλλάξεις τη γλίτσα και τη βρωμιά...
Μουσική: Lou Reed (Dirty boulevard)
Διασκευή: The freeinquiry.gr band
Στίχοι: Γιάννης Λάζαρης
Φωνητικά: Ευγενία Φυλακτού
Κιθάρες: Bill Φ-ick
Μπάσο, δεύτερα φωνητικά: Γιάννης Λάζαρης
Ντραμς: Garage Band
Ηχογράφηση: Cubase 8
Τοποθεσία: Αθήνα
Ημερομηνία: Ιαν. 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου