Herostratus-Ο Παρανο'ι'κός Εμπρηστής του Ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο

This day, 21 July 356 BCE, the Greek arsonist Herostratus, in an attempt to immortalise his name, set fire to the wooden roof of the Temple of Greek goddess Artemis in Ephesus (modern Selcuk, Turkey), one of the Seven Wonders of the World.
 He wanted his name to live on forever. The Ephesians sentenced Herostratus to death and forbade anyone from mentioning his name again. But a historian, who was not Ephesian, recorded his name: Herostratus!

GR/
Σαν σήμερα 21η Ιουλίου 356 π.Χ. ο Έλληνας(?) εμπρηστής Ηρώστρατος, σε μια προσπάθεια να αφήσει αιώνιο το όνομα του, έβαλε φωτιά στην ξύλινη οροφή του ναού της θεάς Άρτεμης στην (σημερινή Τουρκία), ένα από τα Επτά Θαύματα του Κόσμου. Ήθελε το όνομά του να ζήσει για πάντα. Οι Εφέσιοι καταδίκασαν τον Ηρωστράτο σε θάνατο και απαγόρευσαν σε οποιονδήποτε να αναφέρει το όνομά του ξανά. Αλλά ένας ιστορικός, ο οποίος δεν ήταν Εφέσιος, εξαπάτησε την πόλη καταγράφοντάς τον: Ηρώστρατος!

Ο Ηρόστρατος είναι ο παρανοϊκός Εφέσιος του 356 π.Χ. που πυρπόλησε το ναό της Αρτέμιδος, ξέροντας ότι η δήωση μπορεί να του στοίχιζε στο τέλος τη ζωή, αλλά θα του εξασφάλιζε την αθανασία. Καλύτερα το έγκλημα και η καταδίκη παρά η λησμονιά και η ασημαντότητα. Το πάθος για υστεροφημία, εξωθημένο στα όρια του παραλόγου. Για να ασφαλιστεί έναντι αυτού του ενδημικού κακού, η Συνέλευση των Εφεσίων εξέδωσε ψήφισμα, όταν ήταν πια αργά, διά του οποίου απαγόρευε τη μνεία του ονόματος του Ηρόστρατου επί ποινή θανάτου. Στο πέρασμα του χρόνου, πάντα βρισκόταν κάποιος άφρων που δεν μπορούσε να κρατήσει το στόμα του κλειστό.

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/apopsi/herostratus/ ]

Ο Ηρόστρατος είναι ο παρανοϊκός Εφέσιος του 356 π.Χ. που πυρπόλησε το ναό της Αρτέμιδος, ξέροντας ότι η δήωση μπορεί να του στοίχιζε στο τέλος τη ζωή, αλλά θα του εξασφάλιζε την αθανασία. Καλύτερα το έγκλημα και η καταδίκη παρά η λησμονιά και η ασημαντότητα. Το πάθος για υστεροφημία, εξωθημένο στα όρια του παραλόγου. Για να ασφαλιστεί έναντι αυτού του ενδημικού κακού, η Συνέλευση των Εφεσίων εξέδωσε ψήφισμα, όταν ήταν πια αργά, διά του οποίου απαγόρευε τη μνεία του ονόματος του Ηρόστρατου επί ποινή θανάτου. Στο πέρασμα του χρόνου, πάντα βρισκόταν κάποιος άφρων που δεν μπορούσε να κρατήσει το στόμα του κλειστό.

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/apopsi/herostratus/ ]

Ο Ηρόστρατος είναι ο παρανοϊκός Εφέσιος του 356 π.Χ. που πυρπόλησε το ναό της Αρτέμιδος, ξέροντας ότι η δήωση μπορεί να του στοίχιζε στο τέλος τη ζωή, αλλά θα του εξασφάλιζε την αθανασία. Καλύτερα το έγκλημα και η καταδίκη παρά η λησμονιά και η ασημαντότητα. Το πάθος για υστεροφημία, εξωθημένο στα όρια του παραλόγου. Για να ασφαλιστεί έναντι αυτού του ενδημικού κακού, η Συνέλευση των Εφεσίων εξέδωσε ψήφισμα, όταν ήταν πια αργά, διά του οποίου απαγόρευε τη μνεία του ονόματος του Ηρόστρατου επί ποινή θανάτου. Στο πέρασμα του χρόνου, πάντα βρισκόταν κάποιος άφρων που δεν μπορούσε να κρατήσει το στόμα του κλειστό.

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/apopsi/herostratus/ ]

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ηρόστρατος
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος	356 π.Χ. Έφεσος
Συνθήκες θανάτου	θανατική ποινή
δεδομένα (π)

Ο Ηρόστρατος ήταν αρχαίος Έλληνας, παροιμιώδης εμπρηστής από την Έφεσο.

Πολύ λίγα είναι γνωστά για την ζωή του Ηρόστρατου, εκτός από το γεγονός ότι κατά πάσα πιθανότητα ήταν ένα από τα κατώτερα μέλη της κοινωνίας της Εφέσου, δηλαδή ένας μή-Εφέσιος ή ακόμη και σκλάβος. ^[1] Όπως είχε δηλώσει, προκειμένου να μείνει το όνομά του στην Ιστορία, έφθασε στο σημείο να πυρπολήσει, το περίφημο Αρτεμίσιο, δηλαδή τον Ναό της Αρτέμιδας στην Έφεσο. Κατά την παράδοση, όπως αναφέρουν στα λατινικά ο Κικέρων στο Περί φύσεως θεών (nat. deor. 2,69) και στο Περί μαντικής (div. 1,47), στα ελληνικά ο Πλούταρχος στους Παράλληλους Βίους (Αλέξανδρος, 3), την ίδια νύκτα της πυρπόλησης αυτής γεννήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος, δηλαδή στις 21 Ιουλίου του 356 π.Χ.
Οι Εφέσιοι τον συνέλαβαν και μετά από βασανισμό στον τροχό αυτός παραδέχτηκε την ενοχή του καθώς και τον λόγο για τον οποίον το έκανε, δηλαδή για να διαδοθεί το όνομά του σε όλον τον κόσμο. ^[2] Στην συνέχεια τον θανάτωσαν και απαγόρευσαν τη μνεία του, τιμωρώντας ακόμη και με θάνατο όποιον απλά ανέφερε το όνομά του. Αυτό όμως διασώθηκε για να φτάσει τελικά μέσα στο έργο του Θεόπομπου Ελληνικά, ενώ αναφορές σε αυτόν, στηλιτεύοντας πάντα την ανόσια πράξη του, γίνονται μετέπειτα από πολλούς Έλληνες και Λατίνους αρχαίους συγγραφείς.
Σήμερα, στα Γερμανικά η λέξη Herostrat^[3] δηλώνει τον εγκληματία που «διψά για δόξα», ενώ ο όρος Herostratic fame στην Αγγλική γλώσσα δηλώνει την «δόξα με κάθε μέσο».