expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

nasdaq

Search in navarinoinvestment

auto slider

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020

Οι απαγορευμένες γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων

 


Δεν πρέπει ποτέ να μάθουν οι Έλληνες ότι: 

Δημόκριτος, Πυθαγόρας, Ηράκλειτος διατύπωσαν απόλυτα τη θεωρία της Πυρηνικής Φυσικής και της Ειδικής Σχετικότητος, ενοποιώντας σε ενιαίους μαθηματικούς τύπους τον Ηλεκτρισμό, την Βαρύτητα, τον Μαγνητισμό, την Αστρονομία, και τα Ασθενή Ρεύματα Πυρήνων Ατόμων.

Δεν πρέπει ποτέ να μάθουν οι Έλληνες ότι: 

Οι Αστρονόμοι – Μαθηματικοί, Εύδοξος, Κάλλιπος, Αρίσταρχος, Ευκλείδης, Αρχιμήδης, Κόνων, Ίππαρχος, Κλεομήδης, Απολλώνιος, Πτολεμαίος, θέων, Υπατία, Πάππος, είχαν εξαντλήσει τα όρια της ανθρώπινης νοημοσύνης επιλύοντας ΝΟΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ εξισώσεις 12 αγνώστων (δώδεκα εξισώσεις δώδεκα αγνώστων) ενώ το όριο των σημερινών Η/Υ είναι «7 εξισώσεις 7 αγνώστων». 

Διότι πρέπει να προβληθούν οι ...

Δεν πρέπει οι Ελληνες να γνωρίζουν ότι :

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2020

Μηναγιώτικο Φράγμα-Σε τροχιά υλοποίησης

Εγκριση μελετών για το Μιναγιώτικο από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου

 

Οι μελέτες για την κατασκευή του φράγματος στον ποταμό Μηναγιώτικο ξεκίνησαν το 2015 και ολοκληρώθηκαν πρόσφατα, ενώ κόστισαν 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Σύμφωνα με το σχεδιασμό, το ύψος του γεωφράγματος θα φτάνει τα 49 m και το μήκος 177 m, ενώ το φράγμα πρόκειται να δημιουργήσει μια λίμνη 850.000 m² με 8,6 εκατομμύρια m³ νερού. Θα βρίσκεται στη μέση της χερσονήσου της Πύλιας, 5 Km βόρεια της Φοινικούντας και 3 Km νότια του οικισμού Κάτω Αμπελόκηποι (Κάτω Μηνάγια).

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020

Tο υπόμνημα Καποδίστρια περί της τύχης της Ελλάδος και οι σχετικές σημειώσεις του Μαυροκορδάτου





Το διαγγελματικό Υπόμνημα1 του Ιωάννου Καποδίστρια με ημερομηνία 17 Ιουλίου 1821—μετά 19 σχετικών σημειώσεων-παρατηρήσεων του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου, σημειουμένων διά γραμμάτων του αλφαβήτου (α-σ)—παρατίθεται παρακάτω άνευ σχολίων (εκτός από λίγες διασαφηνίσεις εντός αγκυλών στο κείμενο), με απόδοση του κειμένου2 στο ΜΟΝΟΤΟΝΙΚΟ3 προς αναγνωστική διευκόλυνση φιλιστόρων αναγνωστών. Η μείζων ιστορική και εθνική σημασία του Υπομνήματος αναλύεται στο προηγούμενο άρθρο (από 13 Δεκεμβρίου 2020) στα Θέματα Ελληνικής Ιστορίας, με τίτλο «Διάγγελμα Καποδίστρια το 1821: Η αρχή του τέλους της Φιλικής Εταιρείας».





-------- ΕΝΑΡΞΗ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ --------



Η θέσις της Ρωσσίας δεν είναι πλέον άγνωστος, ούτε εις την Πόρταν, ούτε εις τας Ευρωπαϊκάς δυνάμεις. Ή οι Τούρκοι έχουν την θέλησιν και την δύναμιν του να παύσουν να είναι Τούρκοι και επομένως θέλουν δεχθή και βάλει εις πράξιν ειλικρινώς τας προτάσεις μας, και τότε αι με αυτούς σχέσεις μας θέλουν είναι ευσυμβίβαστοι με τα προς τους Χριστιανούς καθήκοντα χρέη μας, και θέλουν δυνηθή να στερεωθούν καλύτερα, παρά ότι εστερεώθησαν διά της συνθήκης του Βουκουρεστίου, ή το πράγμα είναι διαφορετικόν· και τότε δεν ημπορούμεν, αλλ’ ούτε χρεωστούμεν να έχωμεν καμμίαν σχέσιν φιλίας με την Πόρταν. Αν υποτεθή το δεύτερον, αι συμμαχικαί δυνάμεις έχουν να ιδούν αν ταις συμφέρη ν’ αφήσουν εις μόνην την Ρωσσίαν την φροντίδα να ειρηνεύση την Ανατολήν, ή να συναγωνισθούν με αυτήν, διά να επιτύχουν τον αυτόν σκοπόν και να ελευθερώσουν, ίσως διά πάντα, την Ευρώπην από την μουσουλμανικήν θεοβλάβειαν και βαρβαρότητα.



Ταύτα τα εμβριθή ζητήματα θέλουν αποφασισθή από τας αποκρίσεις των Αυλών, οπού προσμένομεν, και εις την λύσιν των ιδίων ζητημάτων θέλουν συνεισφέρει ουσιωδώς τα αποτελέσματα του Βαρώνου Στρογανώφ.(α)





(α) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Αυτά τ' αποτελέσματα είναι γνωστά ήδη· διότι η Πόρτα, καθώς άριστα προείδεν ο βαθύς αυτός πολιτικός, απέρριψε τα προβλήματα της Ρωσίας, και ο Βαρών Στρογανώφ ηναγκάσθη ν' αναχωρήση.







Είναι βέβαια δυσκολώτατον να προβλέψωμεν έν μέλλον, το οποίον φαίνεται να κρέμεται από τόσα συμφέροντα, γνώμας και περιστάσεις ποικίλας. Αν όμως τα προηγούμενα ημπορούν να δεικνύουν κάποιον συμπερασμόν, όσα γνωρίζομεν μας κάμνουν να πιστεύωμεν, ότι η Τουρκική διοίκησις ποσώς δεν δύναται εις το εξής να επιστρέψη οικειοθελώς εκεί, όπου ευρίσκετο προ των συμβεβηκότων του Μαρτίου, τόσον ως προς τους Έλληνας, όσον και ως προς την Ρωσσίαν, δύναμιν, ήτις χρεωστεί αναγκαίως να θέλη την άσειστον διατήρησιν των δικαιωμάτων και προνομίων, τα οποία αι συνθήκαι εγγυώνται εις τους ομοθρήσκους της εν Τουρκία.



Αλλ’ αν ίσως πρέπει βιαίως να ξαναγίνη η Τουρκική διοίκησις ό,τι ήτον, αμφιβάλλω ακόμη, ότι ηθική δύναμις και ακόμη ολιγώτερον ηθική δύναμις ξένη ημπορεί να ενεργήση τοιαύτην ασυνήθιστον μεταβολήν· μόνη η υλική δύναμις ή η δύναμις των όπλων έχει ταύτην την ισχύν. Τοιαύτη είναι όμως η παρούσα κατάστασις των πραγμάτων εν Τουρκία, ώστε μία παρούσα δύναμις, αφού άπαξ παρρησιασθή, δεν θέλει είναι δυνατόν να σταθή, παρά εκεί όπου ημπορεί, και όπου πρέπει να σταθή, δηλ. εκεί, όπου δεν θέλει έχει πλέον εχθρούς να πολεμήση.(β)





(β) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Ορθότατος συμπερασμός, και τοσούτον μάλλον ωφέλιμος δι' ημάς, καθ' όσον προμηνύει την τελείαν αποδίωξιν των Τούρκων από την Ευρώπην.





Όλα με φαίνεται να συντρέχωσι εις ταύτην την μεγάλην λύσιν [την εκδίωξη των Οθωμανών από την Ευρώπη]· και αυταί αι δυστυχίαι, τας οποίας οι Έλληνες έπαθαν εις τας Ηγεμονίας [Μολδοβλαχία], θέλουν συνεισφέρει μεγάλως να τυφλώσωσιν επί μάλλον τους Τούρκους περί της θέσεώς των.(γ)





(γ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Όταν εγράφετο αυτό το γράμμα, ακόμη αγνοούντο τα μετά ταύτα συμβάντα εις την Βλαχίαν, και το καύσιμον του Βουκουρεστίου, τα οποία έτι μάλλον ηύξησαν και τα δίκαια της Ρωσσίας και το ασυμβίβαστον της οικονομίας με την Τουρκίαν.





Πιστεύουν [οι Τούρκοι] πάντοτε ότι η Ρωσσία δεν δύναται τίποτε. Επειδή αι άλλαι δυνάμεις δεν θέλουν την συγχωρήσει να θελήση μήτε να δυνηθή παρά κατά την θέλησίν των· και εντεύθεν ορμώμενοι οι Τούρκοι θέλουν αυξήσει τας επιθυμίας και την αυθαδειάν των πέραν παντός όρου· ο Θεός θέλει κάμει τα επίλοιπα.



Εκείνο, όπου ημπορώ να σας είπω εν τοσαύτω, Κύριέ μου, είναι, ότι η Προυσσία, [Πρωσία] χωρίς να γνωρίζη τας συνομιλίας μας, εφανέρωσε την προθυμίαν της, είναι διόλου της γνώμης μας, και το περισσότερον, κηρύττει, ότι είναι έτοιμη να συναγωνισθή με ημάς και με τας άλλας συμμαχικάς δυνάμεις.(δ)





(δ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Όταν η Προυσσία εσυμφώνησεν οίκοθεν, έπεται να γίνη έν των δύο, ή και η Αυστρία να παρασυρθή, ή διά να πείση την Προυσσίαν να μήν ανακατωθή, να μείνη αδιάφορος και αυτή, και ν' αφήσωσι μόνην την Ρωσσίαν· τούτο το δεύτερον με φαίνεται δυσκολώτερον.





Κάθε ημέρα ημπορεί να μας φέρη ειδήσεις αποφασιστικάς. Εκείναι τας οποίας ελάβαμεν από τας Ηγεμονίας, αναγγέλλουν την διάλυσιν του στρατεύματος του Πρίγκιπος Υψηλάντου.




Φρονώ καθώς και σείς, Κύριέ μου [Μητροπολίτα Ιγνάτιε], εκάμαμεν ό,τι ημπορέσαμεν, διά να αποτρέψωμεν από την πατρίδα μας τας δυστυχίας, αι οποίαι την θλίβουν· οι αγώνες μας εστάθησαν ανωφελείς. Η Επανάστασις άρχισε να κάμνη ταχείας προόδους. Μόνον κακοί ή αμαθείς ημπορούν να θεωρήσουν τα εις τας Ηγεμονίας γινόμενα ως δείγμα των γενησομένων εις την Ελλάδα, ή Αλβανίαν, ή εις τας Νήσους του Αρχιπελάγους. Οι Μολδαυοί και Βλάχοι έμειναν δι’ όλου ξένοι εις την επανάστασιν. Πλην τί κοινόν είναι μεταξύ τούτων και της καταστάσεως της Πελοποννήσου, της Ελλάδος και του Αρχιπελάγους; Ο κάθε άνθρωπος, όστις επήρε τα όπλα εις την Ελλάδα, έχει ένα τάφον, μίαν οικίαν, μίαν γενεάν να υπερασπισθή. Ο κάθε ναύτης, εις την παρούσαν των πραγμάτων κατάστασιν, έχει ή να νικήση ή να αποθάνη, έξω αν οι ναύται μας διεφθάρησαν δι’ όλου. Δεν βλέπω λοιπόν πιθανότητα διαλλαγής μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων· η μόνη, η οποία ήθελε φανή ολίγον δυνατή, ήθελεν είναι αποτέλεσμα ξένης μεσητείας, και μάλιστα αν η Ρωσσία ήτον η μεσιτεύουσα. Έξω τούτου πρέπει να νικήσωμεν ή ν’ αποθάνωμεν.





Οι Έλληνες λοιπόν έχουν σήμερον ειπέρποτε χρείαν μιας καλής και σοφής οδηγίας, και που θέλουν την εύρει οι δυστυχείς! Δεν αμφιβάλλω περί της οδηγίας, την οποίαν θέλετε τους δώσει, Κύριέ μου, με τας συμβουλάς σας. Αν ήμουν ελεύθερος, και αν ημπορούσα, καθώς ευρίσκομαι, να μοιρασθώ εις δύο, βέβαια δεν ήθελα αποφύγει να τους είπω καθαρά, πώς θεωρώ τα χρέη, τα οποία έχουν να εκπληρώσουν, και τα οποία πρέπει να εκπληρώσουν επί ποινή θανάτου ανηλεούς.(ε)





(ε) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Είθε ν' ακουσθή καν τώρα. Αλλά πρέπει να το πιστεύσωμεν· κρίνει μακρόθεν ο καλός και σοφός Πατριώτης, και δεν ήλθε να ιδή την κατάστασίν μας.





Θέλομεν είσθαι καταδικασμένοι, Κύριέ μου, να ακούσωμεν να συγκριθούν οι συμπατριώταί μας με τους Νεαπολίτας και Πιεμοντίτας [Ιταλούς επαναστάτες]. Ηξεύρω ότι οι εδικοί μας θέλουν με είπει: Διά τί λοιπόν δεν διαμοιράζεσαι; ή διά τί δεν δίδεσαι ολόκληρος εις την πατρίδα σου; Η απόκρισις είναι εύκολος· (Αον) είμαι μικρός, διά να μοιρασθώ, και μοιραζόμενος ήθελα αξίζει ολιγώτερον του μηδενός υπέρ των Ελλήνων, ήθελα τους βλάψει· (Βον) μένω εις τον τόπον μου και θέλω μείνει εν όσω ελπίζει να τους είμαι ωφέλιμος. Οποίαν ημέραν ίδω, ότι τα χρέη του υπουργήματός μου είναι ασυμβίβαστα με τα χρέη τα οποία με απαιτεί η πατρίς, πιστεύσατέ με, Κύριέ μου, ότι δεν θέλω αναβάλει ουδεποσώς ν’ ακολουθήσω τον δρόμον, τον οποίον πρέπει ν’ ακολουθήση πας τίμιος άνθρωπος.(στ)





(στ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Είθε να ημπορούσε να έλθη να μας οδηγήση· πλην είναι βέβαιον ότι μας είναι χρησιμώτατος εκεί όπου ευρίσκεται, και ωφελεί πολύ περισσότερον παρά αν ήτον εδώ, όπου ίσως ούτε ήθελον ακούσει τους λόγους του.





Αφού σας έκαμα την εξομολόγησίν μου, συγχωρήσατέ με να σας είπω τι στοχάζομαι περί υμών και των εκδουλεύσεων, τας οποίας ημπορείτε να κάμετε προς τους συμπατριώτας μας, μένων όπου είσθε, έως ότου να μάθωμεν, πού και πώς η Πρόνοια θέλει μας οδηγήσει εις τον δρόμον των χρεών μας.(ζ)





(ζ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Ο σεβαστός γέρων [ο Ιγνάτιος] είχε γράψει προς τον φίλον του [Καποδίστρια] τον σκοπόν του να καταβή εις την Ελλάδα· το δε εμποδίζει ο καλός Πατριώτης [ο Καποδίστριας], δεν νομίζω να είναι δι' άλλο τέλος, ειμή διά να λάβη προσταγήν [ο Ιγνάτιος] να συνακολουθήση τα ρωσσικά στρατεύματα, όταν αυτά εισβάλουν εις την Τουρκίαν.





Δεν αγνοώ την έξοδον του Π[ρίγκιπος] Μ[αυροκορδάτου], και τον επαινώ· ό,τι παρόμοιον ημπορεί να γίνη είναι τίμιον και ωφέλιμον· αλλά χρειαζόμεθα περισσότερον· πρέπει να διδάξωμεν τους ανθρώπους, οίτινες κυβερνούν τα πράγματα εις την Πελοπόννησον και Ελλάδα, ότι πρώτον χρέος των είναι να στήσουν εις ισχυράν βάσιν την ασφάλειαν του τόπου· αντί να εκτείνουν την ενέργειαν, πρέπει να την συγκεντρώσουν· αντί να διασπείρουν τας δυνάμεις, πρέπει να τας ενώσουν, να τας κατασκευάσουν και να τας υποβάλουν εις ισχυράν παιδείαν. Η πληθύς των αρχηγών γεννά πληθύν συμφερόντων και εκείθεν προκύπτει η διάστασις των γνωμών και η εξασθένησις της ηθικής και στρατιωτικής δυνάμεως· τότε αι ατυχίαι είναι άφευκτοι. Ο των Ελλήνων πολέμιος [Οθωμανικὴ Αυτοκρατορία] και οι βοηθοί του [Μεγάλαι Δυνάμεις] τείνουν να ενδυναμώσουν την φοβεράν του ενότητα.(η)





(η) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Ο ίδιος ο Μαυροκορδάτος τον είχε γράψει, λέγων ότι, αν και δεν ενέκρινε απ' αρχής το πράγμα, όταν όμως εκινήθη, στοχάζεται χρέος του το να καταβή εις την Πατρίδα.





Είναι η πληθύς αρχηγών, επειδή οι Έλληνες ματαίως ζητούν ακόμη μεταξύ των τον άνθρωπον, όστις ημπορεί να γίνη ο μόνος αρχηγός. Το ομολογώ· πλήν χρειάζεται με κάθε τρόπον να εύρωμεν ή να ζητήσωμεν αυτόν τον άνθρωπον, αυτόν τον μόνον αρχηγόν· χωρίς τούτου δεν κατορθούται τίποτε· οι κίνδυνοι θέλουν πλησιάσει, και δεν θέλει είσθαι πλέον καιρός να συνδράμωμεν την δυστυχή μας πατρίδα.(θ)





(θ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Όσοι αγαπούν την Πατρίδα και την ελευθέρωσιν της Ελλάδος από τον ζυγόν, ας σκεφθώσι ακριβώς αυτούς τους λόγους του καλού πατριώτου. Τοιούτον άνθρωπον εκ μεν των ξένων βλέπω τον Πρίγκηπα Ευγένιον· εκ των ομογενών μας τον γράφοντα το παρόν [Καποδίστρια], όστις, μ' όλον που είναι αναγκαίος ήδη εκεί όπου ευρίσκεται [Ρωσσία], όταν όμως αποφασισθώσι τα της Ευρώπης κινήματα, ώστε να κηρυχθή ο κατά της Τουρκίας πόλεμος, τότε ημπορεί (να) χρησιμεύση περισσότερον εδώ, παρά εκεί· αλλά επί το παρόν τί να γίνη; δεν ηξεύρω άλλο, ειμή εκείνο όπου συμβουλεύει κατωτέρω· να συγκεντρίσωμεν την δύναμιν εις χείρας όσον το δυνατόν ολιγωτέρων ανθρώπων, εκ των οποίων την εκλογήν καλώς να προσέξωμεν.





Εξετάσατε, Κύριέ μου, το άπειρον τούτο ζήτημα και μην αμελήτε κανέν από τα δυνατά σας μέσα διά να το λύσετε όσον ταχέως και ωφελίμως ημπορείτε.



Πολλοί ελπίζουν, ότι τα φρονήματά μου περί του απείρου τούτου ζητήματος είναι όμοια με τα της διοικήσεως, την οποίαν δουλεύω· ή ότι, όπως γυρίσουν τα πράγματα, η διοίκησις αύτη δεν θέλει τα αποδοκιμάσει ποτέ, επειδή εγώ τα έδωκα.



Άς εννοηθώμεν μίαν φοράν διά πάντοτε περί του ουσιώδους τούτου πράγματος. Η Ρωσσία απεδοκίμασε την επανάστασιν και η επανάστασις ήρχισεν ούτως, ώστε η Ρωσσία δεν ημπορούσε και δεν έπρεπε μήτε να σιωπήση μήτε να επικυρώση.(ι)





(ι) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Στοχάζομαι, ότι δεν ημπορούσε καθαρώτερον να εκφρασθή ο άνθρωπος.





Ημπορεί [η Ρωσία] να ενασχοληθή εις τας συνεπείας της [της επαναστάσεως], με σκοπόν να τας κάμη να ευτυχήσουν; Δεν ημπορεί βέβαια, παρ' όταν βιασθή από κραταιάν ανάγκην· από ανάγκην ανυπόστατον.(κ)





(κ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Άρα εν όσω ακολουθούμεν τον αυτόν τύπον της εταιρικής επαναστάσεως, είναι αδύνατον να ελπίσωμεν την άμεσον βοήθειαν από την Ρωσίαν.





Αυτή η ανάγκη θέλει είσθαι κραταιά και ανυπόστατος, όταν αποδειχθή, ότι δεν είναι πλέον δυνατόν να επανέλθη εις την Τουρκίαν, διά μέσου της τουρκικής διοικήσεως, μία κατάστασις ευσυμβίβαστος με την διατήρησιν της ειρήνης. Άν τεθή τούτο το πρόβλημα, οι Τούρκοι δεν θέλουν πολεμηθή πλέον κατά χάριν της επαναστάσεως· θέλουν πολεμηθή διά να παύση η αταξία, την οποίαν η Πόρτα προκαλείται, ακολουθούσα κατά των Χριστιανών σύστημα ολέθριον και αίματος.(λ)





(λ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Είναι λοιπόν φρόνιμον το να κηρύττωμεν ημείς την Ρωσσίαν, ενώ ούτε καταγινόμεθα καν να κάμωμεν τα όσα πρέπει διά να ημπορή να μη καταδικάζη την αποστασίαν η Ρωσσία;





Εις το ιδιαίτερόν μας και ακούοντες μόνον τα αισθήματά μας, ημπορούμεν να είμεθα καταπεισμένοι, ότι η απόδειξις αύτη εδόθη ήδη εις τους Τούρκους· και έξω μόνον αν αλλάξουν φύσιν, ή αν αι Ευρωπαϊκαί δυνάμεις γίνουν αυταί Μουσουλμάναι, δεν θέλει είσθαι πλέον δυνατόν να ανακληθή διά των Τούρκων εις την Τουρκίαν μία κατάστασις ευσυμβίβαστος με την ύπαρξιν των υπ’ αυτήν Χριστιανών· αλλ’ ημπορούμεν να καταπεισθώμεν, ότι όλαι αι άλλαι υπόκεινται εις την αυτήν πεποίθησιν; Επειδή είμεθα πεπεισμένοι ημείς, χρειάζεται να καταπεισθούν και αυταί· και εις τούτο καταγινόμεθα, ίσως επιτύχωμεν τον σκοπόν μας. Αλλ’ η Πρόνοια θέλει αποφασίσει και θέλομεν μάθει, αν το αποφασίζη ευθύς αφού γνωρίσωμεν τας αποκρίσεις της Πόρτας εις την αναφοράν μας.(μ)





(μ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Αυταί αι αποκρίσεις ούτε εδόθησαν, και ηναγκάσθη να αναχωρήση ο Πρέσβυς· όθεν ελύθη το πρόβλημα.





Έως τότε η Αυλή της Ρωσσίας δεν ημπορεί ειμή να οικτείρη την επανάστασιν, και να μείνη δι’ όλου ξένη εις όλας τας συνεπείας.



Περί των ιδιαιτέρων μου φρονημάτων, τα συνάγω εις μίαν μόνον γνώμην· να κάμωμεν όλα τα δυνατά να φυλάξωμεν την Πελοπόννησον και τας νήσους του Αρχιπελάγους· να συστήσωμεν μίαν ισχυράν και καλήν κυβέρνησιν· να εμφανίσωμεν εις τον πολιτικόν κόσμον τον τόπον μας με την εθνικήν του στολήν, και χωρίς να δανεισθώμεν κανέν σχήμα των νεωτέρων, αλλ’ ούτε την γλώσσαν των.(ν)





(ν) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Με φαίνεται, ότι εκφράζεται καθαρά, και δεν είναι χρεία σχολίων· ας ακολουθήσωμεν λοιπόν την γνώμην του.





Να διαφυλάξωμεν τον τόπον, ο οποίος ελευθερώθη ήδη από τον Οθωμανικόν ζυγόν. Δεν επαναλαμβάνω εδώ ό,τι είπον ανωτέρω.



Να συστήσωμεν μίαν ισχυράν και καλήν κυβέρνησιν· καταγινόμενοι εις το μέγα τούτο έργον, δεν πρέπει να αποδεχθώμεν μίαν υπόθεσιν [σ.σ. περί στρατιωτικής επεμβάσεως της Ρωσσίας υπέρ της Ελλάδος], αλλά να κινήσωμεν από εν πράγμα. Ποίον είναι τούτο; Η Πελοπόννησος επέστρεψε πάλιν εις εαυτήν· το πρώτον συμφέρον και πρώτον χρέος της είναι να προφυλαχθή διά πάντα από τον συντριβέντα ζυγόν.



Πολιτευομένη λοιπόν [η Ελληνική Κυβέρνησις] πρέπει να σκοπή κυρίως τούτο το τέλος. Κάθε άλλος σκοπός, πάσα άλλη θεωρία ήθελεν είσθαι κατά το παρόν υποθετική, και πάντοτε θέλει έχει τον δεύτερον λόγον.




Εν όσω ο εχθρός είναι εις την Ευρώπην, πρέπει να προφυλαττώμεθα, και διά να προφυλαχθώμεν, πρέπει να είμεθα δυνατοί. Αλλά δύναμις δεν γίνεται παρά συγκεντριζομένων όλων των μέσων, και ενεργουμένων μονοειδώς. Το επαναλαμβάνω· αυτή η διεύθυνσις [των στρατιωτικών επιχειρήσεων υπό ‘μονοειδή’ ηγεσία] δεν ημπορεί να έχη άλλον σκοπόν, παρά την φύλαξιν του αποκτηθέντος καλού. Στοχάζομαι λοιπόν, ότι η κατασκευή των δημοσίων δυνάμεων εις τους ελευθερωθέντας τόπους πρέπει να είναι απλουστάτη και όσον το δυνατόν παρομοία με την παλαιάν των κατασκευήν. Οι νεωτερισμοί θέλουν κάμει περισσότερον κακόν παρά καλόν. Ο τόπος πρέπει να έχη μίαν διοίκησιν, τί μέλει αν αυτή η διοίκησις έχη τοιούτον ή άλλον σχήμα; Απαιτείται να είναι καλή και ισχυρά. Εις όλους τους καιρούς η της Ελλάδος διοίκησις ήτον πραγματικώς επιτροπική (représentative)· (ξ)







(ξ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Δηλαδή κάθε μέρος είχε τους παραστάτας του, τους Προεστώτας του, κ.τ.λ.





όσοι άνθρωποι είχον υπόληψιν από τους συμπατριώτας των, έμβαινον εις την διοίκησιν των πραγμάτων. Άλλοτε η μόνη φροντίς ήτον, πώς να υπακούουν και πώς να υποφέρουν την Οθωμανικήν μάστιγα· σήμερον πρέπει να ζητήσουν τους τρόπους του να έχουν τον λαόν ευπειθούντα, διά να τον φυλάξουν πάντοτε ελεύθερον από τον συντετριμένον ζυγόν. Με φαίνεται, ότι τούτο είναι ευκολώτατον, αν οι άρχοντες των διαφόρων τόπων είναι νοήμονες, και μάλιστα αφιλοκερδείς. Ας αποφύγουν όσον το δυνατόν πάσαν πομπώδη ονομασίαν και όλους τους μεγάλους λόγους, των οποίων εσχάτως οι Ιταλοί παρέστησαν το γελοίον δράμα [κατάρρευση της Ιταλικής Επαναστάσεως λόγω εμφυλίων διαμαχών, στρατιωτικής επεμβάσεως τής Αυστρίας κ.τ.λ.]. Έχωμεν χρείαν να ενδυναμώσωμεν τον εχθρόν; τον ενδυναμώνομεν οσάκις με την πολιτείαν ή με τους λόγους δικαιώνομεν την καθ’ ημών συκοφαντίαν. Χαρακτηρίζουν την επανάστασιν της Ελλάδος ως έργον αυτόχρημα των Ιταλικών, Γερμανικών και Γαλλικών εταιρειών. Η κατηγορία αυτή είναι ψευδής· τουλάχιστον δεν την βοηθεί καμμία απόδειξις· εν τοσούτω αυτή πιέζει το έθνος μας.(ο)





(ο) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Ημείς αντί να αναιρέσωμεν τούτο, καταγινόμεθα να δώσωμεν αποδείξεις εις τους εχθρούς μας.





Αι ανόητοι προκηρύξεις του Υψηλάντου εδικαίωσαν πολλά τους εχθρούς μας (και δεν είναι μόνον οι Τούρκοι εχθροί μας) να σημειώσουν την ελληνικήν επανάστασιν ως περισπασμον, τον οποίον οι Ιακωβίνοι [αντιμοναρχικοί] της Ευρώπης ενήργησαν προς βοήθειαν των ολεθρίων σκοπών των κατά Ιταλίας, Γερμανίας και Γαλλίας. Συμφέρει τα μέγιστα να αναιρεθή η συκοφαντία και οι εις την Ελλάδα προύχοντες ημπορούν ευκόλως να το κατορθώσουν διά των προφυλάξεων, τας οποίας σχεδιάζω ακολούθως.



Αον. Να πολιτεύσουν τους ελευθερωθέντας τόπους με μόνον σκοπόν μικράς προφυλάξεως από πάσης επιδρομής, τόσον από μέρους των Τούρκων, όσον και από μέρους των [ευρωπαϊκών] Αυλών, αι οποίαι προτιμούν την Μουσουλμανικήν δύναμιν από πάσαν άλλην εις την Ανατολήν. Οι Τούρκοι θέλουν ενεργήσει διά των όπλων και έτι πλέον διά της διαφθοράς· αι άλλαι δυνάμεις μή δυνάμεναι φανερά να ενωθούν με τους Τούρκους εις τα δυναστικά κινήματα, θέλουν συμπράξει με αυτούς διά το αυτό τέλος, μεταχειριζόμενοι την διαφθοράν.



Βον. Διά να συστηθή η διοίκησις ώστε να προφυλαχθή από τόσους κινδύνους, πρέπει να συγκεντρωθή η πραγματική δύναμις εις ολίγας χείρας, άν όχι εις χείρας ενός. Ο λαός πρέπει να μετέχη της διοικήσεως διά της συγκαταθέσεώς του· και κατά τους ανέκαθεν συνηθισμένους και εθνικούς τρόπους.(π)





(π) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Εξήγησιν εικάζω ποίαν εννοεί κατά το παρόν συγκατάθεσιν του λαού· την σιωπηλήν, οία εσυνηθίζετο.





Γον. Τα παλαιά σχήματα έπρεπε να διαφυλαχθούν επιμελώς επί τέλει [στρατηγικής] ωφελείας, και να μη δικαιώσωμεν, καθώς είπα ανωτέρω, τας κατά των Ελλήνων διεσπαρμένας φήμας ως τυφλών οργάνων των Ευρωπαίων στασιαστών.



Δον. Άν αι περιστάσεις απαιτούν, ώστε και αι νέαι διοικήσεις των ελευθερωθέντων τόπων να δώσουν δημόσια ψηφίσματα, άξια να παρρησιασθούν εις την Ευρώπην, επιθυμητόν ήττον να παρρησιάσουν εις απλήν και εθνικήν γλώσσαν· πρέπει να λέγουν τα πράγματα χωρίς φράσεις και με δύναμιν και αξίωμα· Όσον ολίγα ομιλούμεν, τόσον περισσότερα πράττομεν· αλλά αν γράφωμεν πολλά και πολλά αν διακροτώμεν, αναγγέλομεν ότι δεν ηξεύρομεν και ότι δεν ημπορούμεν τίποτε να πράξωμεν.



Εον. Η τελευταία προφύλαξις είναι, να μη κάμωμεν κατά το παρόν προβλήματα [διαβήματα, διακοινώσεις, σχέσεις κ.τ.λ.] εις καμμίαν από τας ξένας αυλάς, έξω από τας Ενωμένας Επαρχίας της Αμερικής· λέγω κατά το παρόν, ότι, αν το ζήτημα, το οποίον εξετάζεται τώρα εις Κωνσταντινούπολιν, αποφασισθή, η θέσις αλλάζει·(ρ)





(ρ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Δηλαδή τώρα, ότε [o] πρέσβυς της Ρωσσίας ανεχώρησεν από την Κωνσταντινούπολιν, ημπορούμεν να κάμωμεν και εις την Ρωσσίαν· και αν μετ' ολίγον πληροφορηθώμεν, ότι ο πόλεμος εκηρύχθη επισήμως, και ότι συμμετέχουν και άλλαι δυνάμεις, ημπορούμεν να στείλωμεν πρεσβείαν και προς αυτάς· αλλ' αυτά διά να γίνουν, χρειάζεται προηγουμένως εν σύστημα, μία Διοίκησις· και αυτή δεν υπάρχει ακόμη· χρειάζεται να παρρησιασθώμεν ως έθνος, και όχι ως αποστάται, ούτε κόμματα ή όργανα των Ευρωπαϊκών εταιρειών.





Έως τότε, αν οι προτάσεις των Ελλήνων εγίνοντο δεκταί, ήθελε μένει να ηξεύρωμεν αν μία ξένη Αυλή ήθελε μόνη επιχειρισθή να πραγματευθή με αυτούς, έχουσα διάθεσιν καθαράν. Όμως αν μία ξένη Αυλή έκαμνεν αφ’ εαυτής προβλήματα, τότε ήθελεν είσθαι ανοησία να τας απορρίψουν.



Αλλ’ ακόμη δεν είμεθα εις τοιαύτην ύψωσιν· θέλομεν την φθάσει, και διά να την φθάσωμεν, πρέπει να αγωνιζόμεθα.(σ)





Εν Πετρουπόλει τη 17η Ιουλίου 1821



ΚΟΜΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ





(σ) Σημείωση Μαυροκορδάτου:

Είθε! μυριάκις είθε! ούτε εγώ δεν απελπίζομαι· όχι όμως εν όσω είμεθα καθώς μέχρι τούδε.





-------- ΤΕΛΟΣ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ --------



ΕΠΙΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:



1 Το διαγγελματικό Υπόμνημα (17 Ιουλίου 1821) του Καποδίστρια εγράφη στη Γαλλική, ώστε να είναι ευχερώς αναγνώσιμο από τόν Τσάρο, και προσέλαβε τήν μορφή προσωπικής επιστολής τού Καποδίστρια προς τόν Μητροπολίτη Ουγγροβλαχίας Ιγνάτιο, που διέτριβε τότε στην Πίζα τής Ιταλίας. Εκείθεν η επιστολή διεβιβάσθη στον Μαυροκορδάτο στο Μεσολόγγι. Στη συνέχεια ο Μαυροκορδάτος την κοινοποίησε στην ηγεσία τών εμπολέμων Ελλήνων (προεστώτες, προκρίτους και οπλαρχηγούς), μεταφρασθείσα μάλλον υπό τού Γεωργίου Πραΐδη, μετά των ως άνω συναφών (19) επισημειώσεων τού ιδίου τού Μαυροκορδάτου.



2 ΠΗΓΗ: Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης, Ιωάννης Καποδίστριας (Εταιρεία τών Φίλων τού Λαού: Αθήνα 1977), σσ. 71-86.



3 Στο ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ, το παραπάνω κείμενο του από 17 Ιουλίου 1821 διαγγελματικού Υπομνήματος του Καποδίστρια μετά των σχετικών (19) σημειώσεων-παρατηρήσεων του Μαυροκορδάτου, συμπεριλαμβάνεται στις σελίδες 35-49 του βιβλίου με τίτλο “

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020

Τα κανόνια του Ναβαρίνο




 Στέκουν περήφανα και ακλόνητα δεξιά και αριστερά από το μνημείο των τριών ναυάρχων στη κεντρική πλατεία της Πύλου.

Στα δεξιά του μνημείου είναι από τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο ίσως την ναυαρχίδα του ," Άσια ".

Το άλλο μάλλον από κάποιο γαλλικό καράβι.

Έχει μεγαλύτερο διαμέτρημα και φαίνεται πιο εξελιγμένο από αυτά που είχε ο ηττημένος στόλος.

Έχουν ενδιαφέρον οι χαραγμένες σημειώσεις και τα "λόγκο" της εποχής  πάνω τους.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2020

Be the king


 Figs & Prickly Pear

Superfoods not a Marmelade...
Hellenic Products


💬DM or 📩EMAIL or 📲<00306938648438>




Διαίρει και βασίλευε


Αν σε ώρες κρίσιμων «εθνικών» ή εσωκομματικών προβλημάτων, φοριούνται επιδεικτικά τα άμφια της ενότητας, δεν παύει να κρύβεται πίσω τους το αντερί που λέγεται «Διαίρει και βασίλευε». Ολοι εξαίρουν τα αγαθά της ομόνοιας και τα ολέθρια της διχόνοιας, αλλά και όλοι ξέρουν τις ακατονόμαστες χάρες της διχοστασίας, και ουκ ολίγοι τις χαίρονται είτε την έχουν προκαλέσει οι ίδιοι, είτε επωφελούνται απ’ την εισβολή της. Προπάντων, εκείνοι που, λογικά, θα είχαν λιγότερες ελπίδες να επικρατήσουν, αν δεν μαλλιοτραβιούνταν οι «επικρατέστεροι»… Παλιά αλήθεια, που την είχε πρωτοεκφέρει ο αθηναίος κωμικός ποιητής Κρατίνος, πρόδρομος του Αριστοφάνη: «Εν δε διχοστασίη και Ανδροκλέης πολεμαρχεί» «οταν πέφτει διχόνοια, κυβερνά ακόμα κι ο Ανδροκλής» ένας πολιτικός και δημαγωγός που, ανάμεσα στ’ άλλα, είχε κατηγορήσει τον Αλκιβιάδη πως χλεύασε τα Ελευσίνια Μυστήρια.


Αλλά ο Αλκιβιάδης μάς ξαναφέρνει στο «Διαίρει και βασίλευε», γνωστό και με την τριπλή λατινική εκδοχή του: «Divide et impera», «Divide ut imperas» (… για να βασιλέψεις), «Divide ut regnes».


Αγνωστος είναι ο γεννήτωρ του «σοφού» αυτού αξιώματος, αλλά πολύ γνωστοί οι εφαρμοστές του: Η ρωμαϊκή Σύγκλητος το ακολούθησε στην πρακτική πολιτική της και, χάρη σ’ αυτό, ο μικρός εκείνος λαός της Ιταλίας κατάκτησε τον κόσμο, διαιρώντας τους αντιπάλους του και καταβάλλοντάς τους έναν-έναν… Αργότερα, το έκανε ρητά έμβλημά του ο Λουδοβίκος 11ος της Γαλλίας (1423-83), προπάντων στις δοσοληψίες του με τους «ευγενείς» που, τελικά, τους εκμηδένισε ολότελα.



Αλλά καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα: Αντί για τον γάλλο βασιλιά, το αξίωμα αυτό χρεώθηκε από πολλούς στον «καταχθόνιο» Μακιαβέλλι έστω κι αν ο φλωρεντίνος πολιτικός και συγγραφέας (45 χρόνια νεότερος απ’ τον Λουδοβίκο), δεν το είχε διακηρύξει ποτέ. Τόνιζε, αντίθετα, πως «Ο λαός ενωμένος είναι δυνατός, χωρισμένος είναι αδύναμος» (από εκείνον, φαίνεται, πάρθηκε το σύνθημα των διαδηλώσεων και πορειών, «Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος»…). Και μνημόνευε το χωρίο του Τίτου Λίβιου, «Ολοι μαζί ήταν γενναίοι, μα όταν άρχισε ο καθένας να σκέφτεται τον δικό του κίνδυνο, έγιναν δειλοί και πειθήνιοι»1.



Εκεί, όμως, όπου το αξίωμα θριάμβευσε ήταν η Αγγλία. Και πρώτος ανάδοχός του στάθηκε ο καρδινάλιος Γούλσυ (Wolsey), αρχιεπίσκοπος της Υόρκης και πρωτοσύμβουλος του γυναικοφάγου βασιλιά Ερρίκου 8ου. Βλέποντας πως η Ισπανία και οι γερμανοί Αψβούργοι είχαν μονιάσει και κυριαρχούσαν στην Ευρώπη παραμερίζοντας την Αγγλία, ο δαιμόνιος καρδινάλιος θυμήθηκε το «Διαίρει και βασίλευε» και, εκεί στις αρχές του 16ου αιώνα, χάλκευσε το περιβόητο από τότε δόγμα της «ισορροπίας των δυνάμεων». Ηγουν:



«Πρέπει να εμποδίζουμε κάθε ευρωπαϊκό κράτος να γίνεται πολύ δυνατό, και να φροντίζουμε να διατηρούμε δύο ομάδες κρατών περίπου ισοδύναμες, υποστηρίζοντας πότε τη μια και πότε την άλλη, και μην αφήνοντας καμιάν απ’ αυτές να υπολογίζει με βεβαιότητα στη συνεχή υποστήριξη της Αγγλίας»2. Το δόγμα αυτό ποιος δεν το ξέρει; στάθηκε, από τότε, ο Πολικός Αστέρας της αγγλικής πολιτικής, συμπληρωμένο μ’ ένα άλλο, εξίσου «συνετό»: «Ο πιο επίφοβος εμπορικός αντίπαλος, πρέπει να θεωρείται και ο κυριότερος πολιτικός εχθρός»…



Οπερ έδει δείξαι…



Και, εδώ, ξαναγυρίζουμε στους «προγόνους» μας: Γιατί τον άγγλο καρδινάλιο τον είχε προλάβει, 19 αιώνες πριν, ο Αλκιβιάδης:



Την ώρα της μοιραίας εκστρατείας των Αθηναίων στη Σικελία που ο ίδιος είχε υποκινήσει, εκείνος ο πιο αμφιλεγόμενος και «χαρισματικός» αρχαίος πολιτικός, κατηγορήθηκε για ιεροσυλία και, αντί να γυρίσει στην Αθήνα και ν’ απολογηθεί, κατέφυγε στους «αιώνιους» αντιπάλους της πατρίδας του, τους Σπαρτιάτες. Οπου και έγινε «λακωνικότερος των Λακώνων», δίνοντάς τους πολύτιμες πληροφορίες και συμβουλές για τον πόλεμο κατά της πατρίδας του ενώ, παρεμπιπτόντως, «αποπλανούσε» στα κρυφά τη γυναίκα του βασιλιά Αγι, αφήνοντάς την και έγκυο…



Αλλά δεν άργησε να προδώσει και τους καινούργιους «φίλους» του και, δραπετεύοντας απ’ τις όχθες του Ευρώτα, βρήκε άσυλο στον πέρση σατράπη Τισαφέρνη. Με αντάλλαγμα τι άλλο; συμβουλές εναντίον και των δύο Ελλήνων αντιμάχων, της Σπάρτης ου μην αλλά και της Αθήνας! Συμβουλές που αποτελούν σχεδόν κατά λέξη πρόπλασμα του αξιώματος του Γούλσυ:



«Συμβούλευε λέει ο Θουκυδίδης τον Τισαφέρνη να μη βιαστεί να τελειώσει τον (πελοποννησιακό) πόλεμο, να μη φέρει τα φοινικικά πλοία που ετοίμαζε (για τους Σπαρτιάτες), ούτε να προσφέρει χρήματα για περισσότερους Ελληνες μισθοφόρους. Και τούτο για να μη δώσει στον έναν αντίπαλο (τη Σπάρτη) την κυριαρχία και στη στεριά και στη θάλασσα. Αλλ’ αντίθετα, ν’ αφήσει την κυριαρχία μοιρασμένη στους δυο αντιπάλους (στην Αθήνα τη θάλασσα, στη Σπάρτη την ξηρά), ώστε να μπορεί ο πέρσης βασιλιάς (ο Δαρείος Β’), όταν τον ενοχλεί ο ένας τους, να ξεσηκώνει τον άλλον εναντίον του» (… «έχειν δ’ αμφοτέρους εάν δίχα την αρχήν, και βασιλεί εξείναι αεί επί τους αυτούς λυπηρούς τους ετέρους επάγειν»).



«Αν όμως συνέχιζε τη συλλογιστική του ο Αλκιβιάδης ο ένας απ’ τους δυο έχει την απόλυτη κυριαρχία στην ξηρά και τη θάλασσα, τότε ο βασιλιάς δεν θα έβρισκε συμμάχους για να γκρεμίσει αυτή τη μεγάλη δύναμη, εκτός αν αποφάσιζε ν’ αναλάβει μόνος του τον αγώνα εναντίον της, με μεγάλα έξοδα και κινδύνους. Το πιο απλό συμπέραινε ο συμβουλάτορας το πιο οικονομικό και το πιο σίγουρο, θα ήταν ν’ αφήσει τους Ελληνες ν’ αφανίζονται αναμεταξύ τους» («Ευτελέστερον δε τάδ’ είναι βραχεί μορίω της δαπάνης και άμα της μεθ’ εαυτού ασφαλείας, αυτούς περί εαυτούς τους Ελληνας κατατρίψαι»3).



Οπως κι έγινε και γίνεται πάντα…



Δεν ξέρουμε αν ο ευρυμαθής Γούλσυ είχε ακουστά την περινούστατη αυτή κατήχηση. Πράγμα απίθανο, αφού, στον καιρό του, ο Θουκυδίδης ήταν μάλλον άγνωστος, ενώ ο Πλούταρχος, που βιογράφησε τον Αλκιβιάδη, δεν μεταφράστηκε στ’ αγγλικά παρά μισόν αιώνα μετά τον θάνατο του καρδινάλιου4.



Ετσι ή αλλιώς, τα «μεγάλα πνεύματα» συναντήθηκαν, άλλη μια φορά. Εκτός από τα μεγάλα ελληνικά πνεύματα, που δεν διδάχτηκαν τίποτα απ’ τις συνέπειες της αλκιβιάδειας συμβουλής, και της διχόνοιας γενικότερα.



Αντίθετα, ο Γούλσυ δίδαξε όχι μόνο τους συμπατριώτνες και διαδόχους του, αλλά και όλους τους μεγάλους και μικρούς όλων των χωρών και των καιρών, που εφάρμοσαν κι εφαρμόζουν το αξίωμα κατά γράμμα και κατά κόρον.



Ετσι, η «ισορροπία δυνάμεων», παράγει ατέρμονες ανισορροπίες δυνατών και αδύναμων, δικαίων και αδικιών, «κοινών» λαών και «περιούσιων» τοιούτων…



Ωστόσο, ο Γούλσυ άφησε και μιαν άλλη υποθήκη αν, τουλάχιστον, πιστέψουμε τον Σαίξπηρ, που έκανε τον καρδινάλιο ένα απ’ τα κύρια πρόσωπα του τελευταίου έργου του, «Ερρίκος 8ος». Ο ελισαβετιανός δραματουργός τον ζωγραφίζει με διόλου ρόδινα χρώματα: τον δείχνει αρχομανή, διπλοπρόσωπο, μηχανορράφο, εκδικητικό, άπληστο για χρήμα και τιμές, μισόδημο και μισητό στον αγγλικό δήμο.



Πριν απ’ το τέλος του, ωστόσο, μετανιωμένος για όσα έπραξε, ο Γούλσυ θα «αποχαιρετήσει τα μεγαλεία», σ’ έναν μονόλογο που είναι και το πιο γνωστό χωρίο του έργου (παραθέτω δύο αποσπάσματα):



«.. Χαίρε! χαίρε για πάντα, μεγαλείο μου!



Ετσι είν’ του ανθρώπου ο βίος: σήμερα πετάει



τ’ αβρά φύλλα των ελπίδων, αύριο τ’ άνθη και



φορεί πυκνές τις προφαντές τιμές απάνω του·



την τρίτη μέρα πέφτει πάγος, πάγος φονικός·



κι ενώ θαρρεί, ο μωρόπιστος, πως σιγουρότατα



το μεγαλείο του ωριμάζει, του παγώνει τη ρίζα



και τότε πέφτει, όπως εγώ (…) Μάταιη επίδειξη



και δόξα αυτού του κόσμου, σε μισώ: η καρδιά μου νιώθω



ξανανοίγει. Ω, τι άθλιος που ‘ναι ο φτωχός



που κρέμεται απ’ την εύνοια των ηγεμόνων!… »5



Και ο νοών νοείτω…





Μάριος Πλωρίτης




1. Διατριβές πάνω στην πρώτη δεκάδα του Τίτου Λίβιου. Βιβλ. Α’, 57. – 2. Βλ. ενδεικτικά, Α. L. Morton, Α People’s History of England, Λονδίνο 1938, 1968, σελ. 177-8. – 3. Η’, 46, 2-4. Βλ. και Πλουτάρχου, Αλκιβιάδης, 25,1. Και J. De Romilly, Αλκιβιάδης, μετάφρ. Αθ-Μπ. Αθανασίου – Κ. Μηλιαρέση, Αστυ 1995, σελ. 154. – 4. Ο Γούλσυ πέθανε το 1530. Τον Πλούταρχο μετάφρασε στα γαλλικά ο Jacques Amyot το 1559 κι απ’ αυτή τη μετάφραση τον μετέφερε στα αγγλικά ο Thomas North, το 1779. – 5. Πράξη Γ’, σκηνή 2. Μετάφρ. Β. Ρώτα-Β. Δαμιανάκου, Ικαρος 1972.

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2020

Η Ελλάδα έχει την σκληρότερη καραντίνα για τον κορωνοϊό στον πλανήτη

 


Με δείκτη αυστηρότητας lockdown 84.26, η Ελλάδα έχει την σκληρότερη καραντίνα για τον κορωνοϊό στον πλανήτη, μαζί με τη Βενεζουέλα, τη Μογγολία, την Ονδούρα και τον Λίβανο, χώρες που η λέξη «δημοκρατία» δεν είναι ακριβώς αυτή που θα μπορούσε να περιγράψει την «ποιότητα» του πολίτευματός τους. Ο συνδυασμός κλειστών καταστημάτων, απαγόρευσης κυκλοφορίας (ειδικά μετά τις 21.00), SMS για μετακινήσεις, μια σειράς απαραίτητων εγγράφων για να μπορούν να βγαίνουν από τα σπίτια τους, οι απαγορεύσεις προσευχής στις εκκλησίες, η απαγόρευση ψαρέματος και κυνηγίου κλπ. κατατάσσουν την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως ανάμεσα στις χώρες που έχουν εγκαθιδρύσει καθεστώς «υπό όρους διαβίωσης», ουσιαστικά ένα δικτατορικό καθεστώς.

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2020

Ανοίγοντας την τηλεόραση μετά από 4 μήνες


 Έτυχε να πατήσω το κουμπί στο τηλεκοντρόλ και να ανοίξω το δέκτη των ελεύθερων, εθνικής εμβέλειας, καναλιών μετά από 4 μήνες.

Τρομοκρατία, βρώμα και σαπίλα. Αυτά είδα! 

Από το πρωί τα ίδια γερασμένα και ενίοτε μασκαρεμένα πρόσωπα "πωλάνε" τρομοκρατία για δήθεν πληροφόρηση.

Το μεσημέρι νευρικές  πλαστικές ξανθές  χασκογελάνε και λένε ασυνάρτητες βλακείες συνοδευόμενες από χαρούμενα αγόρια.

Και το βράδυ οι ίδιοι χρόνια τώρα χοντροί, κουρασμένοι, σοβαρόφανείς και συνάμα γλειώδεις τύποι πετάνε σεξουαλικα υπονοούμενα καθώς βγάζουν στο κλαρί τον/την επόμενη στάρλετ του κώλου. 

Όλοι αυτοί είναι οι σημερινοί "δάσκαλοι" που έλεγε και ο Λιαντίνης... 

Θλίψη μόνο για το κατάντημα της ελληνικής τηλεόρασης! 



Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020

Αντνάν Μεντερές




Γεννήθηκε το 1899 στις Τράλλεις. Φοίτησε στο Αμερικανικό Κολέγιο της Σμύρνης και στη συνέχεια στη Νομική Σχολή της Άγκυρας. Κατά τη διάρκεια της ελληνικής κατοχής της Μικράς Ασίας (1919 - 1922) ήταν επικεφαλής ομάδας ατάκτων (τσέτες), βαρυνόμενος με τη σφαγή των 31 νεαρών χριστιανών προσκόπων του Αϊδινίου, τον Ιούνιο του 1919[1]. Το επίθετό του προέρχεται από την ελληνική λέξη Μαίανδρος και τo έλαβε μετά την υπό του Κεμάλ Ατατούρκ επιβολή της υποχρεωτικής πατρογονικής επωνυμίας, από τον ποταμό Μαίανδρο, όπου και διατηρούσε πολλά πατρικά κτήματα.

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2020

Scientists produce first open source all-atom models of COVID-19 'spike' protein



The virus SARS coronavirus 2 (SARS-CoV-2) is the known cause of coronavirus disease 2019 (COVID-19). The "spike" or S protein facilitates viral entry into host cells.


Now a group of researchers from Seoul National University in South Korea, University of Cambridge in UK, and Lehigh University in USA, have worked together to produce the first open-source all-atom models of a full-length S protein. The researchers say this is of particular importance because the S protein plays a central role in viral entry into cells, making it a main target for vaccine and antiviral drug development.

The details can be found in a paper , "Developing a Fully-glycosylated Full-length SARS-CoV-2 Spike Protein Model in a Viral Membrane" just published online in The Journal of Physical Chemistry B.

This video demo illustrates how to build this membrane system from their SARS-CoV-2 S protein models. The model-building program is open access and can be found from the home page of CHARMM-GUI by clicking on the COVID-19 Archive link , or by clicking the archive link in the header, then the COVID-19 Proteins link in the left sidebar.

Developed by Wonpil Im , a professor in Lehigh University's Department of Biological Sciences and Bioengineering Department, CHARMM-GUI (GUI = graphical user interface) is a program that simulates complex biomolecular systems simply, precisely and quickly. Im describes it as a "computational microscope" that enables scientists to understand molecular-level interactions that cannot be observed any other way. More information about CHARMM-GUI can be found in this video .

"Our models are the first fully-glycosylated full-length SARS-CoV-2 spike (S) protein models that are available to other scientists," says Im. "I was fortunate to collaborate with Dr. Chaok Seok from Seoul National University in Korea and Dr. Tristan Croll from University of Cambridge in the U.K. Our team spent days and nights to build these models very carefully from the known cryo-EM structure portions. Modeling was very challenging because there were many regions where simple modeling failed to provide high-quality models."

Scientists can use the models to conduct innovative and novel simulation research for the prevention and treatment of COVID-19, according to Im.

The S protein structure was determined with cryo-EM with the RBD up (PDB ID: 6VSB), and with the RBD down (PDB ID: 6VXX). But, this model has many missing residues. So, they first modeled the missing amino acid residues, and then other missing domains. In addition, they modeled all potential glycans (or carbohydrates) attached to the S protein. These glycans prevent antibody recognition, which makes it difficult to develop a vaccine. They also built a viral membrane system of an S protein for molecular dynamics simulation.

Source:Phys.org

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2020

Δημήτριος Κάκκαβος-Ο Φιλιατρινός Μακεδονομάχος



ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΚΚΑΒΟΣ του Νικολάου (1870–1960)

Επιφανής στρατιωτικός και πολιτικός. Βουλευτής Θεσσαλονίκης και αντιπρόεδρος της βουλής. 
Ο «Ζώης» του Μακεδονικού Αγώνα. 
Ο Δημήτριος Κάκκαβος του Νικολάου
ήταν Έλληνας στρατιωτικός και μετά την αποστρατεία του  πολιτευτής. Υπηρέτησε ως βουλευτής Θεσσαλονίκης και ως αντιπρόεδρος της  Βουλής.

Σάββατο 6 Ιουνίου 2020

ΟΥΚ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ








-«Αν δεν προσκυνήσετε τον μεγάλο βασιλιά θα σας θανατώσουμε».
-«Θανατώστε μας, άλλωστε για αυτό ήρθαμε, αλλά δεν προσκυνάμε!».
Όταν, στην πρώτη εκστρατεία των Περσών, ο Δαρείος έστειλε κήρυκες στην Σπάρτη, όπως έκανε και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος, για να ζητήσουν «γην και ύδωρ», οι Λακεδαιμόνιοι τους πέταξαν σε ένα πηγάδι και τους καλούσαν να πάρουν από κει «γην και ύδωρ» και να τα παν στον βασιλιά τους..

Επίσκεψη Αρχηγού ΓΕΣ στην Περιοχή Ευθύνης της 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ




Επίσκεψη Αρχηγού ΓΕΣ στην Περιοχή Ευθύνης
της 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ/EU-OHQ/«ΑΧΙΛΛΕΑΣ»

Το διήμερο 3 και 4 Iουνίου 2020, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, πραγματοποίησε επίσκεψη στην Περιοχή Ευθύνης της 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ/EU-OHQ/«ΑΧΙΛΛΕΑΣ», συνοδευόμενος από τον Διοικητή της, Αντιστράτηγο Βασίλειο Παπαδόπουλο.
Συγκεκριμένα, την Τετάρτη 3 Ιουνίου 2020, ο Αρχηγός αρχικά επισκέφθηκε τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ) στα Τρίκαλα όπου ενημερώθηκε για τη λειτουργία της Σχολής, περιηγήθηκε στους χώρους αυτής, παρακολούθησε εκπαιδευτικές δραστηριότητες και απηύθηνε σύντομο χαιρετισμό στους Σπουδαστές της. Στη συνέχεια επισκέφθηκε το 303 Προκεχωρημένο Εργοστάσιο Βάσης (ΠΕΒ) στη Λάρισα, όπου ενημερώθηκε για το έργο του και παρακολούθησε επίδειξη εκθεμάτων κατασκευών και καινοτόμων εφαρμογών που εξελίσσει το εργοστάσιο.

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2020

Οι Δεσμώτες του Φαλήρου





Δεκάδες σκελετοί σιδηροδέσμιοι, σε μακριά συστοιχία ο ένας δίπλα στον άλλον αποκαλυφτηκαν κατά την δημιουργία του Κέντρου πολιτισμού του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» 
.Πομπή καταδικασμένων σε θάνατο; 
Ενας αλλόκοτος χορός εγκληματιών, εχθρών του λαού της αρχαϊκής Αθήνας που συνδέονται με το Κυλώνειο Aγος; Ποιοι είναι αυτοί που δέχτηκαν τη χαριστική βολή και βυθίστηκαν στο χώμα, πιθανότατα καταντροπιασμένοι και άκλαυτοι, καταραμένοι από την οργή του όχλου;

Σάββατο 30 Μαΐου 2020

Η πρώτη αμαξιτή οδός που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα

 

Τον Ιούλιο του 1828, στο έβδομο έτος του Απελευθερωτικού Αγώνα, δέκα μήνες μετά την καταναυμάχηση του τουρκικού στόλου στο Ναβαρίνο, επτά μήνες μετά την άφιξη του Κυβερνήτη Καποδίστρια στο Ναύπλιο και τέσσερις μήνες μετά την κήρυξη του νέου ρωσοτουρκικού πολέμου, οι τρείς ρυθμίστριες Ευρωπαϊκές δυνάμεις, Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία, αποφάσισαν με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου την αποστολή στο Μοριά γαλλικού εκστρατευτικού σώματος.  

Κυριακή 17 Μαΐου 2020

Νόαμ Τσόμσκι - Γιατί σας νίκησαν...


Και γιατί πάντα θα σας νικάνε...

Τα δέκα άρθρα από τον μεγάλο φιλόσοφο  της Αμερικής

1.
Η τεχνική της διασκέδασης
Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η τεχνική της διασκέδασης η οποία συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.... Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται• να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα».
Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.

Πέμπτη 14 Μαΐου 2020

Ένας Φιλιατρινός που τον έλεγαν Τομ Πάπας





Τομ Πάπας

Τήν Coca Cola στήν Ελλάδα τήν έφερε ένας Φιλιατρινός...


Ο Τομ Πάπας (Ελληνικά: Θωμάς Παπαδόπουλος, 1899 - 16 Ιανουαρίου 1988) ήταν Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας που συμμετείχε παρασκηνιακά στην ελληνική και αμερικάνικη πολιτική σκηνή των δεκαετιών 1960 και 1970. Θεωρείται ότι διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τα γεγονότα της αποστασίας, υποστήριξε θερμά και έμπρακτα την δικτατορία της 21ης Απριλίου, υπήρξε ένας από τους θερμότερους υποστηρικτές του Ρίτσαρντ Νίξον και του Σπύρου Άγκνιου ενώ το όνομά του αναμείχθηκε και στο σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ.
Γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου και της Σοφίας Φλάμπουρα. Το 1903, σε πολύ μικρή ηλικία, μετανάστευσε μαζί με τους γονείς του στις ΗΠΑ, όπου και μεγάλωσε. Εκεί πολιτογραφήθηκε το 1924 συντέμνοντας το όνομά του σε Thomas Antony Pappas. Ωστόσο, διατήρησε και την ελληνική ιθαγένεια. Είχε έναν αδελφό, τον Τζον, δικαστή. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης και του Νορθίστερν. Ανέπτυξε επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα των εισαγωγών - εξαγωγών τροφίμων και στη συνέχεια επεκτάθηκε στον εφοπλιστικό χώρο. Το 1932 διετέλεσε μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του γραφείου μετανάστευσης της πολιτείας της Μασαχουσέτης διευκολύνοντας με αυτόν τον τρόπο την έλευση πολλών ελλήνων μεταναστών.

Πέμπτη 30 Απριλίου 2020

Η μεσσηνιακή πατάτα και οι ντόπιοι υπονομευτές της



Όταν ο αγροδιατροφικός τομέας βάλλεται από αυτούς που θα έπρεπε να τον στηρίξουν τότε μην περιμένετε πολλά σαν χώρα αλλά ούτε και σαν τόπος.
Ένας από τους λόγους που η χώρα μας έχει λιγοστά θανατηφόρα κρούσματα από την επιδημία του covid-19 είναι το ανοσοποιητικό σύστημα των Ελλήνων.
Αυτό οφείλεται στη διατροφή τους σε μεγάλο βαθμό.
Π.χ η #ΜεσσηνιακήΠατάτα δεν έχει καμία σχέση με την αιγυπτιακή, την πολωνική ή την κινέζικη.
Δεν εφαρμόζουμε τα ίδια πρωτόκολλα ασφαλείας(στην καλλιέργεια) σαν χώρες, δεν έχουμε την ίδια ηλιοφάνεια, ούτε τα ίδια επίπεδα ρύπανσης...
Στο προκείμενο, κάποιοι θέλουν να βγάλουν κέρδος. Και εμείς μαζί τους.
Να γνωρίζουν όμως ότι επιλέγουν συνειδητά να εμπορευτούν ένα εισαγόμενο προϊόν πολύ κατώτερο ποιοτικά από το ελληνικό και δη μεσσηνιακό και που ίσως αποτελεί υγειονομικό κίνδυνο!
(Πολλές από τις τρίτες χώρες που εισαγουμε κηπευτικά χρησιμοποιούν ακόμα προϊόντα φυτοπροστασιας, η έγκριση των οποίων έχει καταργηθεί στη χώρα μας και την Ε. Ε δεκαετίες τώρα).
Τώρα, αν θέλουμε να δικάσουμε και να καταδικάσουμε αυτούς που παράγουν·ας το κάνουμε.
Να ξέρουμε όμως ότι... με πίστωση καλλιεργούν!

Το παρακάτω φωτογραφικό απόσπασμα είναι από άρθρο σε διαδικτυακό τόπο της Μεσσηνίας...

Σάββατο 4 Απριλίου 2020

Θανατηφόροι ιοί που γονάτισαν την ανθρωπότητα


Πανώλη του Ιουστινιανού

 Η πιο θανατηφόρα πανδημία που γνώρισε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ο κόσμος γενικότερα, με τον ιό να θεωρείται πρόγονος της βουβωνικής πανώλης που έκανε μετέπειτα την εμφάνιση του τον 14ο αιώνα. Οι σύγχρονοι ιστορικοί και επιδημιολόγοι αναφέρουν πως ο ιός ήλθε από τα περίχωρα του σύγχρονου Καζακστάν. Η αρχική πανούκλα σκότωσε τελικά ίσως το 40% των κατοίκων της πόλης και προκάλεσε το θάνατο έως και του ενός τέταρτου του ανθρώπινου πληθυσμού της Ανατολικής Μεσογείου Απώλειες: 25 – 50 εκατομμύρια. 





Βουβωνική πανώλη

Το δώρο του 14ου αιώνα στην ανθρωπότητα. Εμφανίστηκε το 1347 όταν τα γενοβέζικα πλοία έφεραν από την Μαύρη Θάλασσα την πανδημία στην υπόλοιπη Ευρώπη. Οι ψύλλοι και τα ποντίκια που έγιναν φορείς του εντεροβακτηριδίου yersinia pestis έκαναν τα υπόλοιπα και ο κοσμάκης άρχισε να πέφτει σαν τις μύγες με αποτέλεσμα να χαθεί το 1/3 του πληθυσμού της εποχής. Απώλειες: 75 – 100 εκατομμύρια. 






Ισπανική γρίπη

Λίγο μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πρώτοι οι στρατιώτες ξεκίνησαν να εμφανίζουν συμπτώματα κρυολογήματος που εξελίχθηκαν σε αιμοπτύσεις και πνευμονικά οιδήματα. Η ισπανική γρίπη ήρθε από την Άπω Ανατολή, αλλά ονομάστηκε έτσι εξαιτίας του ισπανικού Τύπου που πρώτος μετέδωσε την είδηση. Δεν περιορίστηκε στην Ευρώπη αφού έφτασε στην Ινδία, τη Νότιο Αφρική και τη Νέα Ζηλανδία. Το φτέρνισμα ή και ο βήχας αρκούσαν για να κολλήσεις. Απώλειες: 50 – 100 εκατομμύρια.







Χολέρα

 Γίνεται ο κόσμος να πεθαίνει από τις διάρροιες; Φυσικά και γίνεται. Η χολέρα μέχρι και την στιγμή που διαβάζεις αυτό το κείμενο, έχει στο δυναμικό της πάνω από δέκα κρούσματα με το πρώτο να σημειώνεται σε Ασία και Ευρώπη στις περιόδους 1816-1826. Παρότι υπάρχουν αντιβιοτικά, η χολέρα συνεχίζει να ευθύνεται για τον θάνατο 130.000 ανθρώπων ετησίως. Απώλειες μέχρι σήμερα: Πάνω από 5 εκατομμύρια. 




AIDS 

 Η μάστιγα του περασμένου αιώνα συνεχίζεται. Από το 2018 σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περίπου 40 εκατομμύρια άνθρωποι είναι φορείς του ιού ενώ ετησίως πεθαίνουν χιλιάδες σε όλο τον κόσμο. Από τις αρχές του 1960 που ο ιός ξεκίνησε να εμφανίζεται μέχρι και σήμερα, ο ιός συνεχίζει ακάθεκτος. Απώλειες μέχρι σήμερα: Περίπου 50 εκατομμύρια. 





 
Γρίπη των Χοίρων(Η1Ν1)
 Η πανδημία της γρίπης ξεκίνησε το 2009 στο Μεξικό και δεν άργησε να εξαπλωθεί σε 214 χώρες σε όλο τον κόσμο. Θα το ονόμαζες και «κοκτέιλ ιού» μιας και η σύνθεση του αποτελούταν από την γρίπη των πτηνών, την ανθρώπινη κοινή γρίπη και μία προηγμένη influenza. Παρότι το 21% του πληθυσμού κόλλησε τον ιό, χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από την γρίπη και τα έντονα συμπτώματα που ξεκινούσαν από βήχα και συνάχι και έφταναν μέχρι υψηλό πυρετό και διάρροιες. Απώλειες: 151.000 – 579.00.

Τρίτη 31 Μαρτίου 2020

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης μιλάει για τη πανδημία του covid 19 και την ανο-η-σία της αγέλης



Με τον κ. Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, τον πασίγνωστο καθηγητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) και μέλος του Εργαστηρίου Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του MIT, δώσαμε ραντεβού στο Zoom (τα εργαλεία αυτά, ως φαίνεται, θα είναι πλέον μόνιμοι «συνεργάτες» μας στην εποχή της κορωνο-τηλεργασίας) για να μιλήσουμε σχετικά με αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα: να «δαμάζει» τις εκθετικές αυξήσεις και να εξηγεί τα μαθηματικά μοντέλα που έχουν μπει περισσότερο από ποτέ στη ζωή μας ελέω πανδημίας αφού προσφέρουν προβλέψεις σχετικά με το καυτό ερώτημα του τι μέλλει γενέσθαι με τον SARS-CoV-2.


Εκείνος έβαλε ένα ωραιότατο… εξοχικό background στην οθόνη του που ανέβαζε τη διάθεση, καθότι και οι δύο συνομιλήσαμε από τα σπίτια μας που αποτελούν πλέον (και) τον χώρο εργασίας μας για το επόμενο διάστημα.


Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

Ο Λοιμός των Αθηνών-Θουκυδίδη Ιστορίαι










[2.47.1] Τέτοια λοιπόν εστάθηκε η δημόσια κηδεία το χειμώνα εκείνο· κι όταν πέρασε ο χειμώνας αυτός, έκλεισε ο πρώτος χρόνος του πολέμου. [2.47.2] Κ' ευθύς μόλις άρχισε το καλοκαίρι, εισέβαλαν οι Πελοποννήσιοι κ' οι σύμμαχοί τους όπως και προτήτερα στην Αττική με τα δύο τρίτα της στρατιωτικής του δύναμης ο καθένας (με αρχηγό πάλι τον Αρχίδαμο, γιο του Ζευξιδάμου, βασιλιά των Λακεδαιμονίων), κι αφού έκαμαν στρατόπεδο άρχισαν να ρημάζουν τον τόπο συστηματικά. [2.47.3] Αλλά πριν περάσουν πολλές ημέρες από την ώρα που μπήκαν στην Αττική, πρωτοφανερώθηκε η αρρώστεια στην Αθήνα, αρρώστεια που λένε βέβαια πως έπεσε κι άλλοτε σε πολλούς τόπους, γύρω στη Λήμνο και αλλού, αλλά πουθενά δεν θυμούνται να παρουσιάστηκε τόσο φοβερή, ούτε να χάλασε τόσους ανθρώπους. [2.47.4] Γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα ούτε οι γιατροί που κοίταζαν τους αρρώστους στην αρχή, γιατί δεν ήξεραν τη φύση του κακού, κι αυτοί οι ίδιοι πέθαιναν σε μεγαλύτερην αναλογία όσο περισσότερο τους πλησίαζαν, ούτε καμιά άλλη ανθρώπινη τέχνη· κι όλες οι παρακλήσεις που έκαναν στους ναούς κι όσα προσκυνήματα στα μαντεία κι άλλα τέτοια, ήταν όλα του κάκου· και στο τέλος τα παράτησαν κι αυτά, γιατί τους χαντάκωσε το κακό.

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2020

Η πρώτη γυναίκα πρέσβης στην Ουάσιγκτον είναι από τα Φιλιατρά

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Η νέα πρέσβης της Ελλάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, επέδωσε την Πέμπτη τα διαπιστευτήριά της στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στο γραφείο του στο Λευκό Οίκο. Η πρώην διευθύντρια του Διπλωματικού Γραφείου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει τη διπλωματική εκπροσώπηση της Ελλάδας στην αμερικανική πρωτεύουσα.

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

Τί Είναι Θεός-Κατά τους Αρχαίους Έλληνες Φιλοσόφους



Ορισμένοι φιλόσοφοι, όπως ο Διαγόρας από τη Μήλο, ο Θεόδωρος από την Κυρήνη και ο Ευήμερος από την Τεγέα, λένε πως δεν υπάρχουν καθόλου θεοί.  Τον Ευήμερο, εξ άλλου, έχει στο μυαλό του ο Καλλίμαχος από την Κυρήνη, γράφοντας στους Ιάμβους του:

"Στο προ του τείχους ιερό ελάτε όλοι,
όπου αυτός που έπλασε παλιά τον Παγχαίο Δία,
ο αλαζονικός γέρων, χαράζει άνομα βιβλία",

δηλαδή τα βιβλία για το ότι δεν υπάρχουν θεοί.  Ο Ευριπίδης πάλι, ο τραγικός ποιητής, δεν θέλησε να εκδηλωθεί ανοιχτά από φόβο προς τον Άρειο Πάγο, άφησε να διαφανεί όμως η άποψη του ως εξής: Εισήγαγε στη σκηνή τον Σίσυφο, υπέρμαχο αυτής της αντίληψης και συνηγόρησε υπέρ αυτού και της άποψης τούτης:

"Υπήρχε καιρός", λέει, "που ήταν χωρίς τάξη η ζωή των ανθρώπων, σαν τη ζωή των θηρίων, και υπηρετούσε την ισχύ".

Έπειτα, λέει, εισήχθησαν οι νόμοι και εξαφανίστηκε η ανομία.  Επειδή όμως ο νόμος μπορούσε να εμποδίσει τα φανερά μόνο αδικήματα, και πολλοί αδικούσαν κρυφά, τότε κάποιος σοφός άνδρας παρατήρησε πως πρέπει με "λόγο ψευδή να αποκρυβεί η αλήθεια" και να πειστούν οι ανθρώποι

"ότι υπάρχει δαίμων που θάλλει με άφθαρτη ζωή,
που ακούει, βλέπει αυτά και έχει μεγάλο μυαλό".

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2020

Δαίμων-Η ιερότερη λέξη στην Αρχαία Ελλάδα




Η νοηματική μετάλλαξη της λέξης δαίμων θυμίζει κάτι από τα λάφυρα των νικητών. Θυμίζει τους αρχαίους αριστοκράτες που κατέληξαν στις γαλέρες των νικητών Ρωμαίων. Θυμίζει, θυμίζει… αναρίθμητες περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν ότι ο νικητής ποτέ δε σέβεται «τα ιερά και τα όσια» των ηττημένων.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020

Θεόδωρος Αγγελόπουλος-ο κινηματογράφος σαν τέχνη




Έχω γεννηθεί το 1935.
Το 1961, όταν τελείωσα το στρατιωτικό
αποφάσισα να φύγω για το Παρίσι.
Φώναξα φίλους και δίνοντας ο καθένας κάτι,
κατόρθωσα να βγάλω ένα εισιτήριο για το τρένο.

Ανέλαβε καθήκοντα ο νέος Α/ΓΕΣ Χαράλαμπος Λαλούσης


Την Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020, πραγματοποιήθηκε η τελετή παράδοσης - παραλαβής καθηκόντων Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού, από τον Στρατηγό Γεώργιο Καμπά στον Αντιστράτηγο Χαράλαμπο Λαλούση, στις εγκαταστάσεις της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ), στη Βάρη Αττικής.

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020

Elafina-The Mycenean Olive Oil


Extra Virgin Olive Oil from our own olive groves at Elafin
 (or E-RA-WI-NA).
The word E-LA-WON of the scriptures of Linear B tablets,renders unaltered  today's greek word ELAION



Early Harvest
Rich in Polyphenols,Specially Oleocanthal
Organic (Certificated by BIOHELLAS)
250ml


Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

Χαλιφά Χαφταρ-LNA

Χαλίφα Χαφτάρ

 

 Ο στρατάρχης Χαλίφα Μπελκασίμ Χαφτάρ (Αραβικά: خليفة بلقاسم حفتر, γεννημένος στις 7 Νοεμβρίου 1943) είναι λιβυιαμερικανός αξιωματικός και επικεφαλής του Εθνικού Στρατού της Λιβύης (LNA). Από τον Μάιο του 2019 συμμετέχει στον Δεύτερο Λιβυκό Εμφύλιο Πόλεμο. Στις 2 Μαρτίου 2015 διορίστηκε διοικητής των ένοπλων δυνάμεων που ήταν πιστοί στην εκλεγμένη Βουλή.[1] Έχει πέντε γιους και μία κόρη.