Ιωάννης Γαβριήλ Εϋνάρδος-Ο άγνωστος φιλέλληνας συνιδρυτής της Εθνικής Τράπεζας

Το 1828 και με κεφάλαια του Εϋνάρδου, τα οποία διαχειριζόταν ο έμπιστος συνεργάτης του Γεώργιος Σταύρου, ιδρύεται η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα, που επέζησε μόλις 6 χρόνια.

Διάδοχο σχήμα της υπήρξε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, που λειτούργησε το 1842 και σήμερα είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας. Ο Εϋνάρδος υπήρξε από τους εμπνευστές της δημιουργίας της και ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρός της.

 

Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος

Γέννηση	28  Δεκεμβρίου 1775 Λιόν
Θάνατος	5  Φεβρουαρίου 1863 Γενεύη
Υπηκοότητα	Republic of Geneva και Ελβετία
Ιδιότητα	φωτογράφος και τραπεζίτης
Βραβεύσεις	Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής

Ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος (γαλλ.: Jean-Gabriel Eynard, 28 Δεκεμβρίου 1775 - 5 Φεβρουαρίου 1863) ήταν Ελβετός τραπεζίτης, φιλέλληνας, τιμημένος με τον τίτλο του ευεργέτη του ελληνικού έθνους και πρωτοπόρος φωτογράφος.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στη Λυών της Γαλλίας στις 28 Δεκεμβρίου 1775 και η οικογένειά του έγινε δεκτή στους αριστοκρατικούς κύκλους της Γενεύης το 1786. Εγκαταστάθηκε αρχικά στη Γένοβα της Ιταλίας, όπου έκανε περιουσία ως οικονομικός διαπραγματευτής και σύμβουλος τοπικών αρχόντων. Το 1810 επέστρεψε στη Γενεύη, όπου έχτισε μεγαλοπρεπές μέγαρο (το σημερινό Δημαρχείο της πόλης). Το 1814 συμμετείχε στο συνέδριο της Βιέννης, όπου γνώρισε και σχετίστηκε με τον Καποδίστρια.
Εμπνεόμενος από αυτόν, προσχώρησε στο κίνημα του φιλελληνισμού. Κατά την επανάσταση του '21 διέθεσε τεράστια ποσά υπέρ των Ελλήνων και παρενέβη επανειλημμένα στην ευρωπαϊκή διπλωματία υπέρ τών ελληνικών δικαίων. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια επέδειξε προσωπικό ενδιαφέρον για την συγκρότηση της ελληνικής εθνικής οικονομίας και συνέβαλε καταλυτικά στην ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας, της οποίας διατέλεσε και επίτιμος διοικητής. Το 1847 αντιμετώπισε με σθένος τις υπερβολικές απαιτήσεις των Άγγλων τραπεζιτών για το δάνειό τους του 1832 προς την Ελλάδα και πλήρωσε ο ίδιος μισό εκατομμύριο χρυσά φράγκα για να τους ικανοποιήσει.
Στο μεταξύ, αμέσως μετά την εφεύρεση της δαγκεροτυπίας το 1839, άρχισε να φωτογραφίζει. Ήταν από τους πρωτοπόρους της φωτογραφίας και έβγαλε τις περισσότερες από τις δαγκεροτυπίες του μεταξύ του 1842 και του 1863, απαθανατίζοντας οικογενειακές στιγμές, το μέγαρό του, τοπία, τους υπηρέτες του καθώς και αρκετές αυτοπροσωπογραφίες.
Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1863 στη Γενεύη.
Προς τιμήν του, η Εθνική Τράπεζα έχει ονομάσει "Μέγαρο Εϋνάρδου" το κτίριο που στεγάζει το Μορφωτικό της Ίδρυμα, στη συμβολή των οδών Αγίου Κωνσταντίνου και Μενάνδρου, στο κέντρο της Αθήνας^[8]. Το όνομά του έχει επίσης δοθεί σε δρόμο του Δήμου Αθηναίων.

 Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια