Αηδία:
Στην ψυχολογία, ως αηδία ορίζεται ένα ―πολύ χρήσιμο για την επιβίωση του οργανισμού― συναίσθημα έντονης δυσαρέσκειας και αποστροφής, που προκαλείται από κάτι απεχθές στις αισθήσεις (π.χ. μία μουσική παραφωνία, ένα μπαγιάτικο ή κακομαγειρεμένο φαγητό κ.λπ.).
Γενικότερα, και κατά συνεκδοχή, εννοείται οτιδήποτε δημιουργεί αποστροφή και απαρέσκεια, και ―με αυτή την έννοια― συνδέεται με τη ντροπή, τη φοβία και την ιδεοληπτική―καταναγκαστική διαταραχή.[1]
Η αηδία μπορεί να προκληθεί όχι μόνο από τις άμεσες αντιλήψεις, αλλά και από ανάλογες ψυχικές αναπαραστάσεις (representations). Σε ειδικές παθήσεις, ο ασθενής μπορεί να μη νιώθει καθόλου την αηδία. Σε ψυχοπαθολογικές, πάλι, καταστάσεις εμφανίζεται αηδία άνευ λόγου. Μάλιστα, η σύγχρονη Τέχνη έχει πολλαπλώς αναδείξει αυτό το «αποκρουστικό» και «αηδιαστικό». Ως προς τη (λογική) αιτιολόγηση (ή μη) της αηδίας, οι ανθρωπολόγοι και οι ψυχολόγοι διχάζονται. Άλλοι δέχονται ότι το συναίσθημα αυτό είναι έμφυτο (μέσω τής βιολογικής εξέλιξης για να προφυλάσσεται ο οργανισμός), και άλλοι ότι έχει προκύψει από πολιτισμικά στερεότυπα. Το συναίσθημα της αηδίας συνοδεύεται σωματικώς από μείωση των καρδιακών παλμών, έκκριση σάλιου και από σύμπτυξη των μυών τού φάρυγγα, και γενικώς τού συστήματος κατάποσης.
Πηγές:
wikipedia
youtube
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου