Οι Αιτίες της Ασθένειας

Γράφει η Ορσαλία Ψαρίδη - Διατροφολόγος TCM

Για την Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, η υγεία του ανθρώπου, προκύπτει από την αρμονική λειτουργία των οργάνων και των ιστών, μεμονωμένα και συνδυαστικά, αλλά και την αρμονική σχέση του με το περιβάλλον. Μία δυναμική ισορροπία, η οποία επιτυγχάνεται, μέσω μίας διαδικασίας συνεχών μεταβολών και διαφοροποιήσεων, καθώς οι αντιθέσεις που παρουσιάζονται απαιτούν συνεχείς και λεπτούς χειρισμούς. Όταν η μεταβαλλόμενη αυτή ισορροπία, δεν επιτυγχάνεται ή δεν αποκαθίσταται μέσω των αυτόματων ρυθμιστικών μηχανισμών του σώματος, τότε εμφανίζονται δυσλειτουργίες – ασθένειες.

Οι παθογόνες επιρροές που μεταβάλλουν και επηρεάζουν την ισορροπία αυτή, είναι οι αιτίες της ασθένειας.

Η σύγχρονη Δυτική Ιατρική ή αλλιώς η Αλλοπαθητική Ιατρική*, επιχειρεί να απομονώσει αποκλειστικά φυσικούς παράγοντες ως αιτίες των ασθενειών π.χ. βακτήρια, ιοί, παράσιτα, τοξίνες, χημικές ενώσεις. Για την Ασιατική και Ιπποκρατική Ολιστική Ιατρική, πολλές από αυτές τις αιτίες, είναι τα συμπτώματα της ασθένειας, δηλ. κάποιο όργανο είναι αδύναμο, δυσκολεύεται να αντισταθεί στην εισβολή εξωγενών παθογόνων. Έτσι, εύκολα προσβάλλεται από εξωγενείς παράγοντες. Η φαρμακευτική επίθεση στα παθογόνα, μειώνει ή εξαφανίζει τα συμπτώματα της ασθένειας, πολλές φορές άμεσα. Δεν βοηθά όμως την ενδυνάμωση του αδύναμου οργάνου και την αποκατάσταση της ροής του qi, αντίθετα, συχνά εξασθενούν κι άλλο. Είναι θέμα χρόνου να υποκύψουν στην επόμενη επίθεση.

Η ΠΚΙ, αποδίδει τις αιτίες των περισσότερων ασθενειών σε εξωτερικούς κοσμικούς – φυσικούς και εσωτερικούς συναισθηματικούς παράγοντες, οι οποίοι συνδέονται, αντιστοιχούν και επιδρούν σύμφωνα με τις αρχές yin-yang και τις αρχές των Πέντε Στοιχείων.

Οι εξωτερικοί παράγοντες ονομάζονται τα ‘’Έξι Δεινά’’ ενώ οι εσωτερικοί παράγοντες ονομάζονται τα ‘’Επτά Συναισθήματα’’.

Tα Έξι Δεινά

Σχετίζονται με τα μετεωρολογικά φαινόμενα και τις κλιματολογικές συνθήκες.

Ξηρασία

Κρύο

Άνεμος

Φωτιά

Καλοκαιρινή Ζέστη

Υγρασία

Τα Επτά Συναισθήματα

Επηρεάζονται από την συναισθηματική μας αντίδραση – ανταπόκριση, σε διάφορες καταστάσεις.

Θλίψη

Ανησυχία

Φόβος

Τρόμος – Σοκ

Θυμός

Χαρά

Σκεπτικότητα – Κατήφεια

Επιπλέον Αιτίες Ασθένειας

Ασθενής κράση

Υπερβολική φυσική, σεξουαλική, πνευματική δραστηριότητα

Διατροφή

Φυσικοί Τραυματισμοί

Παράσιτα- Δηλητήρια

Εσφαλμένη Θεραπευτική Αγωγή

Μπορούν να συνεπιδρούν δύο ή και επιπλέον αιτίες, όπως επίσης κάθε αιτία,κάτω από ορισμένες συνθήκες να μετατραπεί σε άλλη.

Όλες οι αιτίες της ασθένειας, επιδρούν στον άνθρωπο, με συγκεκριμένο τρόπο, επιφέροντας εσωτερική ανισορροπία, αδυναμία προσαρμογής, συνεργασίας και λειτουργικότητας των οργάνων και των συστημάτων.

Ο Ιπποκράτης στην εισαγωγή του έργου ΄Διαιτητική Θεραπευτική – Περί Διαίτης΄, με οπτική παράλληλη με αυτήν της ΠΚΙ γράφει : ‘’Ό άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει την ανατολή και την δύση των άστρων, για να ξέρει να προφυλάσσεται από τις αλλαγές και τις υπερβολές της τροφής, των ποτών, του ανέμου και ολόκληρου του περιβάλλοντος, απ΄όπου προέρχονται οι ασθένειες των ανθρώπων’’.

Για την ΠΚΙ, οι αιτίες της ασθένειας διαφοροποιούνται σύμφωνα με τους τρείς μεγάλους εξελικτικούς κύκλους της ζωής : προ της γέννησης, παιδική ηλικία, ενήλικη ζωή.

Στην προγεννητική φάση, τα αίτια σχετίζονται, με την υγεία και την ιδιοσυγκρασία των γονέων και των προγόνων επτά γενεών. Σημαντικό ρόλο παίζει η υγεία και ζωή της μητέρας κατά την κύηση. Στην φάση αυτή τόσο η ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου, όσο και οι τάσεις, τα ταλέντα, οι δυσλειτουργίες και οι ασθένειες, εγκαθίσταται ως πληροφορίες, έτοιμες να εκδηλωθούν, εφ΄όσον υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, πριν ή μετά την γέννηση.

Στην παιδική φάση, η διατροφή, το περιβάλλον, οι συνθήκες ζωής και οι ψυχολογικές καταστάσεις-συνθήκες που βιώνονται, προκαλούν συναισθήματα και στάση ζωής. Η ήρεμη, ευτυχισμένη ή τραυματική παιδική ηλικία, καθορίζουν την υγεία (σωματική, ψυχολογική, πνευματική) στην ενήλικη ζωή.

Στην ενήλικη φάση πλέον, με καθορισμένη σε πρώτο επίπεδο, την εν δυνάμει παθολογία, ο άνθρωπος είναι περισσότερο ή λιγότερο επιρρεπής στην γέννηση και εκδήλωση της ασθένειας από τα ‘’Έξι Δεινά’’, τα ‘’Επτά Συναισθήματα’’ και τις Επιπλέον Αιτίες.

Η Ολιστική προσέγγιση της υγείας, δεν μας επιτρέπει να τεμαχίζουμε το σώμα για την αντιμετώπιση του συμπτώματος, να διαχωρίζουμε τον άνθρωπο και να θεωρούμε το σώμα, την προσωπικότητα και τον ψυχισμό ξεχωριστά τμήματα ή να απομονώνουμε τον άνθρωπο από το Περιβάλλον.

Μέσα από το πρίσμα αυτό, όταν εμφανίζεται η ασθένεια, πρέπει να εξετάζονται η φυσική κατάσταση, η ηλικία, ο τρόπος ζωής, το προσωπικό και οικογενειακό ιατρικό ιστορικό, η εργασία, η σεξουαλική ζωή, η διανοητική-ψυχολογική-πνευματική κατάσταση κ.α. ώστε μία ολοκληρωμένη ανάλυση να οδηγήσει στην ορθή διάγνωση και την ορθή θεραπευτική αγωγή.

Όλες οι πτυχές, όλοι οι παράγοντες συνθέτουν έναν και μόνον έναν, μοναδικό άνθρωπο, στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Η θεραπεία οφείλει να ρυθμίσει τον προσωπικό του ζωογόνο ρυθμό, την προσωπική του δόνηση.

Ο Κόσμος είναι μία οντότητα, ένα αρμονικό συνταίριασμα αμέτρητων και άχρονων ζωογόνων ρυθμών. Ένα Θείο Όργανο. Ούτε ένα όν, ούτε μία φόρμα, ούτε ένα σχήμα, δεν θα μπορούσε να υπάρξει, χωρίς να σχετίζεται με το περιβάλλον του. Ο άνθρωπος είναι μέρος της Κοσμικής Οντότητας. Τόσο η διάγνωση της ασθένειας όσο και η θεραπευτική αγωγή μόνον σε σχέση με το όλον μπορούν να είναι άρτιες. Η αμοιβαιότητα, η αλληλεξάρτηση και η αλληλεπίδραση, Φυσικοί Νόμοι, μας αναθέτουν την ευθύνη, είτε ως θεραπευόμενοι είτε ως θεραπευτές, να φροντίζουμε για την ορθή και κατάλληλη θεραπεία, για τον επανασυντονισμό μας, τόσο εσωτερικά όσο και σε σχέση με το Περιβάλλον.